Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Blaðsíða 79

taka eið af honum og neitar að gjöra það nema Lárus komi ó-
drukkinn.
Arið 1889 mánudaginn 21. október var aukaréttur settur á
Djúpavogi og stóð í tvo daga.
Próf um framtíð séra Stefáns Sigfússonar á Hofi; séra Stefán
er viðstaddur í réttinum.
Mætti fyrst fyrir réttinum Guðmundur Eyjólfsson bóndi á Mel-
rakkanesi, 45 ára. Aminntur um sannsögli. Framburður hans er
þannig: — Hann kannast við að séra Stefán hafi nokkrum sinnum
komið á heimili sitt eða farið þar um kenndur af víni. Aldrei mikið
drukkinn, og hafi prestur aldrei haft í frammi neitt ósæmilegt. Vitnið
hefur verið við prestsverk hjá honum og hefur ekki haft neitt út á
þau að setja. Þeir Lárus í Papey og Jón Jónsson í Borgargarði komu
með kæruskjalið til vitnisins og bað hann Jón í Borgargarði að und-
irskrifa það fyrir sig. Kæruskjalið var að vísu ekki upplesið fyrir
honum, en Lárus sagði honum aðalinntak þess. Þó man hann ekki til
að Lárus gæti um að kærupóstar væru, að prestur hefði sagt að hann
tryði ekki á guð né að hann hefði kallað á djöfulinn í viðlögum.
Lárus og Jón sögðu vitninu að honum væri óhætt að skrifa undir,
af því að kæran segði aðeins að ef þeir kærupóstar sönnuðust, þá
væri séra Stefán óhæfur sem prestur, enda kvaðst vitnið ekki hafa
skrifað undir hefði öðruvísi verið orðað. Staðfesti svo löglega fram-
burð sinn.
Næst mætir Björn Björnsson hóndi, Melrakkanesi, 37 ára, á-
minntur um sannsögli. Framburður hans er þannig: — Hann hefur
séð prest kenndan. Hann hefur oft verið við prestsverk hjá honum,
en aldrei séð hann drukkinn við þau, og hefur prestur ávallt verið
skikkanlegur á heimili hans (vitnisins). Hann skrifaði fyrir sig og
konu sína undir kæruskjalið hér á verzlunarstaðnum. Hann las
skjalið sjálfur og skrifaði aðeins undir, af því að kæruskjalið
segir að ef þessar ófögru sögur sem í því eru væru sannar, þá væri
hann óhæfur sem prestur. Staðfesti svo framburð sinn með eiði.
Orðrétt: — Að gefnu tilefni skal þess að endingu getið, að séra
Stefán Sigfússon hér fyrir rétti í þessu máli í viðurvist tveggja
þingvotta, gat þess að hann hefði beðið fólk að gefa sér góð vott-
MUI.AÞING
77