Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1971, Blaðsíða 164

aðeins þrjár kindur sem standa þar hlið við hlið geta komizt fyrir á
breiddina. Bergið fyrir ofan skoruendann slútir fram og myndar
talsverðan skúta.
Skora þessi kallast Háski og er stórhættuleg fyrir kindur þegar
brim er. Að norðanverðu nálægt sjónum eru í klettinum smástallar
sem kindur geta skiklað eftir niður í básinn í þaraleit. Hann er
sjaldan þaralaus. Sumum kindum gengur illa að fara upp klettinn
til baka, einkum ef hann er svellaður.
Ofan við Háska eru snarbrattar skriður, gróðurlausar. Ur Mið-
gili klöngraðist ég norður neðst í skriðunum til að horfa í básinn,
þótt mér þætti ósennilegt að ærnar hefðu leitað í hann um þetta leyti
árs þegar snjór var og svell í skriðunum í kring. Þegar ég kem niður
á sjálfa klettana sem voru svellaðir efst, sé ég þrjár ærnar innst í
skútanum. Þær standa þar hlið við hlið samanklemmdar og snúa
hausunum upp að klettinum. Sjávarlöðrið gekk upp að þeim þótt
mikið væri farið að fjara. Á flóðinu hafði bersýnilega gengið yfir
þær og tekið eina ána sem hefur orðið að standa aftan við þessar
þrjár sem gátu skorðað sig af efst í skorunni. Ég stanza á klettinum
við eina uppganginn úr skorunni og yfirvega hvort ég geti náð án-
um. Það var aðeins ein leið, og hún var sú að hlaupa niður klettinn
á eftir útsoginu og síðan upp skoruna til ánna, standa af sér þrjú stór
ólög; þá verður oft smáhlé á öldurótinu. Ég komst auðveldlega að
ánum. Þær voru mjög dasaðar og svangar og hreyfðu sig ekki þegar
ég kom til þeirra.
Jæja, þá var að treysta á guð og lukkuna. Ég gríp eina ána í fang-
ið, hleyp með hana á eftir útsoginu fram skoruna og síðan upp klett-
inn í einu kasti upp á brún. Þá sauð öldulöðrið um fætur mína um
leið og ég sleppti rollunni. Ég bíð nú aftur eftir stóru útsogi, treysti
á fæturna að finna réttar hillur í klettinum svo að ég yrði ekki Ægis-
dætrum að bráð. Hér þýddi ekkert flaustur eða flan. Fyrirfram varð
að reikna dæmið rétt á brotsjóunum þegar þeir yltu inn skoruna
með afli og drunum. Stórt útsog varð að taka með áræði og hraða
ef björgunin átti að takast. Með sömu handtökum og fótaflýti fóru
hinar ærnar tvær upp. Hefði fjórða ærin ekki verið farin hefði ég
reynt að bjarga henni líka, en skeð gat að hún hefði orðið mér bana-
biti hefði mér skrikað fótur á leiðinni. Sannarlega hafði guð og
160
MÚLAÞING