Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1998, Blaðsíða 29

Ingi T. Lárusson
Ingi T. Lárusson kenndi sund í Garðarstjörn sumurin 1912-1914, og aftur 1916, en það haust flutti hann
til Borgarfjarðar eystri og varþar nœstu árin eða til 1920. Það mun því rangt í Skólasögu Seyðisfjarðar
að Ingi hafi verið sundkennari þessi ár. Ljósmynd Björn Björnsson
til náms. Helst hugsaði hann sér að hefja nám
í Kennaraskólanum, en fékk þar ekki inn-
göngu, sennilega vegna þrengsla það árið.
Þá fór hann íVerzlunarskólann og varþar við
nám um veturinn. Ekki er mér kunnugt um
hvort hann lauk þaðan próft. En nœstu árin
staifaði hann við verslun á Seyðisfirði og
Borgatftrði eystra. Á þessum árum starfaði
hann jafnframt mikið að söngmálum. “
Aður eru nefnd störf hans sem símstöðvar-
stjóra á Norðfirði en þar var hann frá 1921 til
1935, eða í 14 ár, að hann lét af störfum þar.
Um tíma vann Ingi hjá tollstjóra í Reykjavík.
Eftir að Ingi lét af störfum á Norðfírði fór
hann fljótlega til Vopnafjarðar að sögn á vit
gamallar unnustu en þá var hún gift Guðmundi
Stefánssyni símstjóra þar. Þessi áður unnusta
Inga var Katrín Sveinsdóttir frá Firði í
Mjóafírði, var af seyðfirskum ættum frá Firði í
Seyðisfirði. Þar dvaldi Ingi nokkur ár. Þegar
Katrín var unglingur lærði hún orgelleik hjá
Inga á Seyðisfirði og hélst vinátta með þeim
ávallt síðan.
A Vopnafirði vann Ingi að ýmsum störfum.
Hann vann við símaafgreiðslu, færði reikninga
hjá Kaupfélaginu og var orgelleikari í kirkj-
unni. Guðmundur var bæði símstöðvarstjóri
og kaupfélagsstjóri. Inga fórust þessi störf vel
úr hendi, enda hafði hann fagra rithönd.
Næst fór Ingi til Reyðarfjarðar og vann hjá
Kaupfélagi Héraðsbúa í tvö ár. Þaðan flutti
hann til Reykjavíkur og vann þá hjá tollstjóra.
27