Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1998, Blaðsíða 123

Fjallkirkjan
Jóni. Þessu reiddust Vopnfirðingar og mót-
sögðu séra Jóni og bjuggust til að verja
honum staðinn en fyrir góða samninga-
lipurð séra Jóns varð það að samkomulagi
að hann fengi að vera eitt ár í kallinu en
skyldi þá fara ef menn óskuðu þess. En
þegar árið var liðið vildi enginn missa séra
Jón.
18. Stefán Gíslason, tengdasonur
Sigurjóns á Kömbum, kemur á sögusviðið
þannig að skáldið í fjarlægðinni fær bréf frá
föður sínum þar sem þess er getið að í
nágrennið, Skálastaði, næsta bæ við
Grímsstaði, hafi flust Stefán Gíslason
tengdasonur Sigurjóns á Kömbum og stuttu
síðar annað bréf þar sem sagt er frá því að
Stefán hafi orðið fyrir þeirri sorg að missa
konu sína. Þá rifjast upp fyrir skáldinu að
þetta er leiksystir hans frá Ófeigsstað Sigga
frá Kömbum. Hér er glöggt að tekið er mið
af Halldóri Stefánssyni, síðar alþingismanni
og forstjóra í Reykjavík. Hann átti Björgu
Halldórsdóttur frá Skriðuklaustri. Árið
1921 fluttust þau hjón að Torfastöðum í
Vopnafirði, sem er næsti bær utan við Ljóts-
staði, en sama ár þann 13. október andaðist
Björg kona Halldórs. Þessi hjón höfðu áður
búið nokkur ár í Hamborg, útbýli frá stór-
jörðinni Bessastöðum í Fljótsdal. Halldór
var sonur séra Stefáns á Hjaltastað og
Desjamýri Péturssonar prests á Valþjófsstað
Jónssonar „vefara“ en Björg var dóttir Hall-
dórs Benediktssonar bónda á Skriðuklaustri
sem á sögusviði virðist kallaður Sigurjón á
Kömbum.
19. Séra Eiríkur T. Eiríksson, nýi
presturinn á Stað, kemur fram í sögunni sem
fræðari skáldsins og húsbóndi sumartíma við
aersmölun á Stað. Það fer ekki á milli mála
að hér er átt við hinn mikla áhugamann, um
alla fræðslu og framfarir í andlegum efnum,
Halldór Stefánsson og Björg Halldórsdóttir eru
fyrirmyndir Stefáns Gíslasonar og Siggu frá
Kömbum.
séra Sigurð P. Sívertsen sem prestur var á
Hofi í Vopnafirði frá 1899 - 1911. Séra
Sigurður var kvæntur Þórdísi Helgadóttur
sálmaskálds Hálfdánarsonar en hún andaðist
28. júlí 1903. Séra Sigurður varð síðar pró-
fessor við Háskóla Islands.
20. Jón Jónsson, verslunarstjóri með
„hvalbeinaandlitið“, sem sett var upp þegar
fjallað var um þröng viðskipti föður
skáldsins við verslunina. Það er ekki um að
villast að hér er átt við hinn kunna og
mikilhæfa verslunarstjóra við „Örum og
Wúlf 1894-1903, Ólaf Davíðsson. Hann
var yfirbragðsmikill og fluggáfaður en
strangur nokkuð á svip og munnófríður.
Kallaður „flákjaftur“ í kosningavísunni frá
Fossvöllum þegar hann var kosinn til
Alþingis 1902.
121