Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1998, Qupperneq 152

Múlaþing
Magnúsi með þrjú stálpuð börn. Hún hét
Ragnhildur Sigmundsdóttir og var frá Flögu
í Skriðdal. Vinnufólkinu fylgdu börn eða
gamalmenni í skjóli þeirra. Vinnumaður um
þrítugsaldur var hjá þeim þrjú ár og honum
fylgdi móðir hans um sjötugt. Nefnt skal að
sóknarmannatal vantar árin 1844 og 1846.
Arin 1843 og 1845 er aðeins fjölskyldan í
Brattagerði, hjónin og börnin fimm sem
lifandi voru og verða talin hér:
a) Sveinn(2177) f. 14. febrúar 1832, bjó
á Hákonarstöðum eftir öskufall. Kona hans
var Sigurveig Jónsdóttir frá Asbrands-
stöðum í Vopnafirði. Börn þeirra fóru til
Vopnafjarðar. Sveinn lést 13. júní 1894.
b) Ragnhildur, (2181) f. 2. júní 1833,
giftist Sveini Jónssyni á Einarsstöðum í
Vopnafirði.
c) Sigurbjörg, fædd 9. apríl 1837, giftist
ekki.
d) Ingibjörg (2182) f. 3. des. 1838,
giftist Stíg Jónssyni á Grund á Jökuldal.
Hún dó 10. júlí 1898.
e) Guðrún Einarsdóttir áðumefnd, ólst
upp í Brattagerði með móður sinni og
stjúpföður. Hún fór í vinnukonustarfið 1848
var á Hákonarstöðum við manntal 1850 en
dó 6. ágúst um sumarið.
Tvö börn dóu ung, Snorri fæddur 17.
sept. 1834, dó 23. apríl 1835 og Sigríður f.
9. nóv. 1835, dó fimm daga gömul. Þá má
nefna að Magnús eignaðist dreng með
Vilborgu Eiríksdóttur vinnukonu í Víði-
vallagerði. Hét hann Snorri, f. 19. júlí 1825.
Hann dó 26. sama mánaðar.
Sumarið 1825 byggði Magnús upp í
Þorskagerði og gæti hafa vænst þess að fá
Vilborgu til sín en svo varð ekki og því er
hér saga Bjargar og hans. Magnús lést 1.
des. 1846. Björg bjó áfram með bömunum
og hefur vinnumann 1847-1848. Næsta
vetur hefur hún aðeins tvær yngstu
telpurnar hjá sér. En vorið 1849 fjölgar
heldur betur í bænum, er þangað fluttust
Sigfús (7238) Pétursson og Helga Sig-
mundsdóttir og með þeim Ragnhildur
móðir Helgu og Arni bróðir hennar. Höfðu
þau þrjú verið í Brattagerði tólf árum fyrr.
Með hjónunum voru dóttir þeirra, Guðný
Ingibjörg 1 árs og Jósep, 14 ára sonur
Sigfúsar. Vorið 1850 fluttust þau að
Sænautaseli í Jökuldalsheiði, bjuggu þar 14
ár en síðar að Teigi í Vopnafirði. Segir í
Ærtum Austfirðinga að þau hafi eignast 10
böm, sem öll „ dóu ung eða ógift „ nema
einn sonur, sem giftist í Suðursveit. Annar
sonur þeirra mun þó hafa flust vestur um
haf.
Börn Bjargar Eiríksdóttur stofnuðu ekki
heimili fyrr en eftir 1860 en voru í vinnu-
mennsku á Jökuldal og í Hrafnkelsdal. Það
síðasta sem sést í kirkjubókum um Björgu
er að hún er skráð N.S.(niðurseta) á
Hákonarstöðum við manntal 1853. Hefur
hún þá verið búin að missa heilsu og þrek
en ekki fengið pláss í skjóli barna sinna.
Virðist ævikvöld hennar hafa verið heldur
dapurlegt.
B) Fjölskylda Guðmundar Guðmunds-
sonar.
Brattagerði vantar í manntal áranna
1851-1852 í Hofteigssókn. Árið 1853 eru
þar hjónin Guðmundur (1382) Guðmunds-
son og Þorbjörg Jónsdóttir. Faðir hans var
Guðmundur Andrésson frá Vaðbrekku en
faðir hennar var Jón Andrésson frá
Vaðbrekku svo að hjónin voru bræðrabörn.
Móðir Guðmundar var frá Hnefilsdal en
móðir Þorbjargar var Solveig systir Eiríks
Eiríkssonar, sem byggði upp á Eiríkshúsum
eins og rakið er í kafla þar um.
Guðmundur og Þorbjörg giftust 21. júlí
1838 og bjuggu á Hákonarstöðum uns þau
fluttust í Brattagerði. Þau áttu þrjár dætur
um 1853: Solveig 13 ára, Guðrún Margrét
150