Bændablaðið - 12.02.2015, Síða 37

37Bændablaðið | Fimmtudagur 12. febrúar 2015
hinar ýmsu gerðir léttvína úr þessum
fínu þrúgum.
Of lítil framleiðsla fyrir
töppunarvél
Eftir að Nigel hefur farið höndum
sínum um þrúgurnar og unnið við
þær af alúð, er vökvinn settur í þar
til gerða tanka til gerjunar og svo er
beðið – í nokkra mánuði! Auðvitað er
fylgst með gerjunarferlinu en vínið
er látið gerjast við 14–21 gráðu hita
en stundum getur orðið of mikill
hiti fyrir gerjunina. Til þess að ekki
verði of heitt eru gerjunartankarnir
einangraðir og í þeim eru þar til
gerðir spíralar sem hægt er að
dæla köldu vatni um svo vínið
ofhitni ekki, ef útihitinn er slíkur.
Auðvitað er vínframleiðsluferillinn
flóknari en hér er lýst, en í stuttu
máli sagt þá verður hver víntegund
tilbúin á mismunandi tímum eftir
mismunandi vinnsluaðferðum.
Það er þó sérstaklega athyglisvert
að til þess að spara kostnað við
átöppun er fullgerjað vínið geymt
í stórum stálsílóum þar til í
febrúar, þegar það er sett á flöskur.
Tilfellið er nefnilega að þrátt fyrir
að vínframleiðsla búsins sé 135
þúsund flöskur á ári þykir það allt
of lítil framleiðsla til þess að standa
undir dýrri fjárfestingu í búnaði til
átöppunar á flöskur. Vínbændurnir
á svæðinu, sem alla jafnan eru í
samkeppni, ráða því sameiginlega til
sín verktaka í því að tappa á flöskur
og kemur viðkomandi verktaki þá
með allar græjur til verksins. Sem
dæmi um afköstin þá tekur ekki
nema tæplega viku að tappa víni á
135 þúsund flöskur.
Korktappi úr korki
Það er orðið næsta sjaldgæft að fá
léttvín í heldur ódýrari flokknum
sem er með ekta korktappa en
það er þó tilfellið með léttvínið
frá Adega do Cantor. Fyrir því
eru gefnar þrjár meginástæður:
Portúgal er stærsti framleiðandi
heims á korki og því er um að gera
að nota þarlendan kork, korkur
andar og gefur rauðvíninu réttan
þroska og svo er einfaldlega mikil
hefð fyrir því að nota korktappa í
léttvínsflöskur!
Ferðaþjónustan mikilvæg
Þegar vínið er komið á flöskur
er það tilbúið til sölu en Adega
do Cantor selur léttvín sitt
víða um heim þótt stór hluti
framleiðslunnar sé seldur heima
á búinu sjálfu. Skýringin felst í því
að stór hluti af rekstri búgarðsins
er ferðaþjónsta og þá sér í lagi
skoðunarferðir um búgarðinn
og vínframleiðsluna og svo að
sjálfsögðu starfsemi tengd því að
smakka mismunandi drykki og
sala þeirra. Þúsundir sólþyrstra
ferðamanna sækja heim búgarð
sir Cliff Richard og fáir fara þaðan
án þess að hafa keypt nokkrar
flöskur. Það er óhætt að segja að
viðskiptahugmyndin sé afar góð,
að sameina búskap, ferðaþjónustu
og þekkt nafn úr poppheiminum.
Fyrst þetta gengur í Portúgal, því
þá ekki á Íslandi t.d. með Björk
sem megin aðdráttarafl?
Snorri Sigurðsson
sns@seges.dk
Ráðgjafafyrirtækinu SEGES P/S
Vínkjallarinn er næsta hefðbundinn með ótal rauðvínstunnur sem bíða þarna