Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.06.2014, Blaðsíða 40

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.06.2014, Blaðsíða 40
Tímarit hjúkrunarfræðinga – 2. tbl. 90. árg. 201436 í augum sjúklingsins er svo miklu meira í húfi. Einstaklingarnir eru með slæma verki, þeir eru haldnir kvíða og með skerta líkamsímynd og svo hafa þeir takmarkaða þekkingu á því hvernig hægt er að stuðla að heilbrigði húðar. Þeim finnst þeir þurfa meiri upplýsingar, fræðslu og stuðning frá heilbrigðisstarfsfólki (Carter o.fl., 2007). Erlendis hefur áherslan verið svipuð, á sýklalyf og hálegu, og gleymst hefur að meðhöndla raunverulegar orsakir, eins og sveppasýkingar og bjúg. Aukin áhersla er nú á meðhöndlun þessara þátta til að koma í veg fyrir endurteknar sýkingar (Napierkowski, 2013). Hjúkrunarstýrð þjónusta Vegna skorts á mannafla og plássum lenda sjúklingar á hvaða deild sem er nú til dags og því aldrei meiri þörf en nú fyrir sérfræðinga í hjúkrun. Þeir eru hreyfanlegir og koma með sérfræðiþekkinguna á staðinn, veita sjúklingum, ættingjum og starfsmönnum ráðgjöf og fræðslu. Haustið 2011 byrjaði ég í starfsnámi til sérfræðiviðurkenningar í hjúkrunarfræði. Markmiðið með því námi var að koma á fót nýrri hjúkrunarþjónustu og strax í upphafi varð eitt aðalmarkmiðið að efla gæði þjónustu við einstaklinga með húðsýkingar (tafla 2). Markvissari hjúkrunarmeðferð var innleidd fyrir þessa sjúklinga, eins og staðbundin húðmeðferð, fræðsla og forvarnir. Áhersla er lögð á hálegu eins og áður en auk þess er reynt að komast fyrir orsakirnar. Erlendis er lögð aukin áhersla á meðhöndlun orsaka, aukið hreinlæti hjá sjúklingum, rakameðferð vegna þurrks og markvissari sárameðferð (Beasley, 2011). Til eru nokkrar klínískar leiðbeiningar um húðnetjubólgu en rannsóknir á einstökum gerðum hjúkrunarmeðferðar eru mjög takmarkaðar. Staðbundin meðferð Í bráðafasanum er húðin í fyrstu glansandi, slétt og strekkt vegna bólgunnar. Fljótlega eftir hálegu og frekari meðferð við bjúg og bólgu fer húðin að dragast saman og þurrkur myndast. Við tekur fasi húðflögnunar. Því skiptir miklu máli að byrja snemma með rakameðferð og er bæði hægt að nota ýmiss konar krem eða olíur. Það er mjög einstaklingsbundið hvað virkar best. Exem og sveppasýkingar þarf að meðhöndla með viðeigandi kremi eða lyfjum (Wingfield, 2009). Hjá þeim sem fá heimakomu myndast stundum vökvafylltar blöðrur og er misjafnt hvort mælt er með því að tæma þær eða láta þær vera og leyfa þeim að springa. Oft lekur töluverður vessi úr fótleggjunum í þessu ástandi og er talað um grátandi fætur. Þörf er á undirbreiðslum og þegar sár myndast eftir að blöðrur rofna er þörf á sárameðferð með viðeigandi umbúðum. Graftrarkýli þarf að opna og er í höndum lækna að framkvæma það en stundum myndast graftrarpollar ofarlega í húðlögunum og er þörf á að hreinsa þá burt með agntöng, skærum eða hníf. Það er eins með þetta og almenna sárameðferð að dauðan vef þarf að fjarlægja svo gróandi geti átt sér stað. Ef fætur eru illa hirtir getur verið gott að setja viðkomandi í fótabað og stundum hefur kalíumpermanganat verið notað til að hreinsa og þurrka upp fætur. Aukin umræða er um gagnsemi þrýstings meðferðar og teygjusokka í tengslum við húðsýkingar (Gunderson, 2011). Ekki er ráðlagt að beita þeim í bráðafasanum vegna þess hve viðkvæm húðin er og sjúklingar oft með verki og aumir viðkomu (Wingfield, 2012). Þrýstingsmeðferð hefur verið tekin upp á Landspítala hjá þeim sem hana þola og er farið mjög varlega í hana. Hjá einstaklingum með stóra og mikla fætur hefur þrýstingsmeðferð oft hjálpað til og létt á verk við framúrferð. Lífeðlisfræðin bendir til að með því að minnka bjúg eða millifrumuvökvann aukist blóðflæðið niður í fætur og auðveldi næringarefnum og sýklalyfjum að komast til sýktu húðarinnar (Stevens og Eron, 2009). Eins er það þannig að með minni bjúg minnka verkir. Þess er gætt að engar frábendingar séu fyrir þrýstingsmeðferðinni og er mældur ökkla­handleggsþrýstingur (e. ABPI=ankle brachial pressure index) áður en meðferð er hafin til að útiloka slagæðasjúkdóm (Stalbow, 2004). Í kjölfar útskriftar af spítalanum hafa hjúkrunarfræðingar á göngudeildum eða heilsugæslunni og heimahjúkrun tekið við meðferðinni. Hjá þeim sem þjást af kláða og exemi getur verið gott að nota sinkvafninga undir þrýstingsmeðferðinni (Wingfield, 2011). Oftast hjálpar að nota teygjuhólk, til dæmis Tubifast, ef viðkomandi þolir ekki vafninga. Sá hólkur veitir stuðning gagnvart bólgunni og bjúgnum. Á háskólasjúkrahúsinu í Norfolk og Norwich í Bretlandi er starfrækt göngudeild fyrir húðnetjubólgu sjúklinga og stuðla sérfræðingar í hjúkrun þar að teygjusokkanotkun hjá einstaklingunum í lok bráðafasans. Það er gert með góðum árangri til þess að vinna gegn bjúgnum sem er bæði undanfari sýkingarinnar og afleiðing hennar. Eins er þar gífurlega mikil áhersla lögð á heilleika húðar og viðhald hans með rakameðferð (Wingfield, 2011). Fræðsla og forvarnir Aukin áhersla er á að meðhöndla orsaka­ og áhættuþætti. Þessa þætti er byrjað að meðhöndla á spítalanum en svo þarf að halda því áfram þegar heim er komið. Í raun er hér um að ræða lífstílsbreytingar. Mikilvægt er að veita góða fræðslu og leggja áherslu á forvarnir og sjálfsbjörg. Fræðslubæklingurinn Húðsýking: upplýsingar fyrir sjúklinga og aðstandendur gaf ég út í júní 2013 og tekur hann á flestum áhættuþáttunum. Hann má finna á vef Landspítalans. Ítreka þarf almennt hreinlæti. Fólk með offitu þarf aðstoð við slíkt. Rætt er um mikilvægi naglhirðu og að forðast klór. Bent er á krem, kláðameðferð og bómullarhanska með tilliti til þess (Wingfield, 2011). Eins getur verið þörf á reglulegu eftirliti hjá fótaaðgerðafræðingi til að eiga við erfiðar neglur og sigg. Hvatt er til meðhöndlunar á þurrk og exemi með margs konar þar til gerðu kremi. Hjá þeim sem stunda sund og heita potta er sérstaklega rætt um sveppi, hreinlæti og að nota sundskó eða sandala. Ekki er mælt með því að fólk gangi um berfætt vegna hættu á óhreinindum og oddhvössum hlutum sem geta stungist upp í fæturna. Hjá Tafla 2. Markmið hjúkrunarstýrðrar þjónstu. • Að efla fræðslu • Að efla lífsgæði • Að bæta líðan • Að auka öryggi • Að efla sjálfsumönnun • Að stuðla að forvörnum • Að minnka líkur á endurtekinni sýkingu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.