Þjóðmál - 01.03.2011, Síða 13

Þjóðmál VOR 2011 11
hans . Honum þykir til dæmis nokkuð til
um að geta lýst sig anarkista, stjórnleysingja,
án þess að segjast vera það .
Ögmundur lagðist gegn því að stjórn laga­
þingsmönnum, sem valdir voru í ógildum
kosn ingum, yrði breytt í stjórnlagaráðs­
menn . Hann sagði á vefsíðu sinni 26 . febrúar
2011 að með því að skipa stjórnlagaráð á
þennan hátt væri gerð tilraun til að fara
fjalla baks leið til að „komast framhjá niður­
stöðu“ hæstaréttar . Hann sagðist mundu
greiða atkvæði gegn þingsályktunartillögu
um stjórnlagaráð . „Enda er það svo að
orð skulu standa og grundvallarreglur skal
virða!“ sagði hann .
Ögmundur Jónasson ber ábyrgð á ógild ­
um kosningum til stjórnlagaþings . Hann
situr í ríkisstjórn undir forsæti Jó hönnu
Sigurðardóttur sem fól helsta lög fræði ­
ráðgjafa sínum að semja tillögu til þings­
ályktunar sem Ögmundur hafnar af því
að með henni sé farið á svig við ákvörð un
hæstaréttar .
Síðsumars 2009 sagði Ögmundur Jón­
as son af sér ráðherraembætti vegna þess að
honum misbauð framganga ríkis stjórn ar­
innar í Icesave­málinu . Nú situr hann sem
fastast í ríkisstjórn þar sem lagt hefur verið
á ráðin um að komast framhjá ákvörðun
hæstaréttar og þrátt fyrir að kosningar á
hans pólitísku ábyrgð hafi verið ógiltar .
Réttarríkið byggist á virðingu fyrir lögum
og rétti . Í því felst stjórnleysi að grafa undan
þessari virðingu .
Spyrja má: Hve lengi er unnt að þola
slíka stjórnarhætti án þess að veruleika skyn
brenglist? RÚV og fjölmiðlar hollir ríkis­
stjórninni og ömurlegum stjórnar hátt um
hennar ýta til dæmis undir þá skoðun að
beita megi bolabrögðum í þágu stjórnar­
skrárbreytinga af því að rætt hafi verið um
þær í 64 ár .
Fullyrðingin um að ekkert hafi breyst í
stjórnarskránni síðan 1944 er í fyrsta lagi
röng, í öðru lagi er þetta losaralega tal til
marks um leti í opinberum umræðum og
vaxandi vilja til að skauta hratt yfir mikilvæg
og djúpstæð viðfangsefni, neita að íhuga
þau og segja einfaldlega: „Mér finnst bara
best að klára þetta .“
Hafi eitthvað eitt stuðlað að því að
þjóðin flaut sofandi að feigðarósi á tím­
um útrásarinnar var það einmitt þetta
við horf . Þegar menn hrökkva síðan upp
með andfælum, vilja þeir finna sökudólga
og staldra helst við að skort hafi eftirlit,
vekjara klukku fyrir þá sjálfa .
Á árunum 2002 til 2008 snerust fréttir
oft mest um tilraun lögreglu og ákæruvalds
til að koma böndum á Baugsmenn sem
töldu sig besta í útrásinni – viðkvæðið við
því máli var gjarnan á þennan veg: „Er ekki
bara best að hætta þessu? Til hvers er verið
að eyða öllum þessum peningum í að rann­
saka og ákæra þessa menn?“
IV .
A ð óathuguðu máli mætti ætla að engum úr stjórnarandstöðu á alþingi dytti í hug
að taka þátt í því með Jóhönnu Sigurðardótt­
ur og félögum að vinna að endurskoðun
stjórnarskrárinnar á þann skammarlega veg
sem hér er lýst . Því er hins vegar ekki að
heilsa . Birgitta Jónsdóttir úr Hreyfingunni
er einn þriggja flutningsmanna tillögunnar
um stjórnlagaráð og Jóhanna veðjar á að
nokkrir þingmenn Framsóknarflokksins
leggi henni lið í málinu .
Frá því að ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðar­
dóttur var mynduð hafa þingmenn úr
stjórnarandstöðunni hvað eftir annað veitt
henni stuðning í erfiðum og viðkvæmum
málum og þannig lengt líf hennar .
Ríkisstjórnin er þegar komin í hóp verstu
ríkisstjórna Íslandssögunnar . Engu að síður
leggur stjórnarandstaðan sig fram um að
lengja líf hennar . Er það vegna þess að þing­