Iðjuþjálfinn - 01.06.2015, Síða 20

20
Hópur eldra fólks í íslensku samfélagi fer sífellt stækkandi. Árið 2013 var
11,2% þjóðarinnar orðinn 65 ára og
eldri. Áætlað er að árið
2060 verði þetta hlutfall
orðið 22,6% (Hagstofan,
2013). Íslenska þjóðin er
þó ung samanborið við
aðrar vestrænar þjóðir en
nágrannaþjóðum okkar
hefur lengi verið ljóst að
endurskipulagningar sé
þörf í málefnum aldr aðra.
Árið 2007 ákv áðu stjórn-
endur sveit ar félags ins
Fre d e r icia í Danmörku að endurskoða
skipulag þjónustu sinnar við aldraða.
Framtíðarspár sýndu að sífellt meiri
kostnaður fylgdi hefð bundnu skipulagi
sveitarfélagsins auk þess sem færri
starfsmenn kæmu til með að sinna verk-
efnunum í framtíðinni (Heebøll, 2014).
Sveitarfélagið þróaði verkefnið „Længst
muligt i eget liv“, eða „Sem lengst við
stjórnvölinn í eigin lífi“, út frá tillögum
samstarfsnefndar og árið 2008 hóf
sveitarfélagið vinnu eftir þessari nýju
hugmyndafræði. Hugmyndin var að
virkja eldri borgara og styrkja þá til að
vera virkir þátttakendur í eigin lífi eins
lengi og mögulegt er. Markmiðið var
að auka lífsgæði eldri borgara og seinka
varanlegri aðstoð frá sveitarfélaginu.
Með því móti liði íbúum
betur og kostnaður
samfélagsins yrði minni
(Kjellberg, Kjallberg,
Navne og Ibsen, 2013).
Verkefnið hefur gefið
góða raun í Danmörku
og hlotið fjölda viður-
kenninga og verðlauna.
Þessi leið hefur nú fest
sig í sessi sem markviss
leið í endurhæfingu og
vinna nú öll sveitarfélög Danmerkur
samkvæmt hug mynda fræðinni (Hee-
bøll, 2014). Eldri borgarar, sem taka
þátt,fá að jafnaði sex til átta vikna endur-
hæfingu og unnið er að markmiðum sem
einstaklingarnir setja sjálfir í upphafi
íhlut unar. Starfsmenn verk efnisins
eru þjálfaðir til að leiðbeina og kenna
eldri borgurum að gera hlutina sem
mest sjálfir og vera sjálfbjarga. Í hlut un
er mest fyrstu dagana og vikurnar en
hægt og rólega dregur úr heimsóknum
og aðstoð. Þjónustu lýkur þegar
einstaklingurinn verður annaðhvort
sjálfbjarga eða fær áframhaldandi og
Endurhæfing aldraðra við
athafnir daglegs lífs
–Heimaþjónusta Reykjavíkur–
Ásbjörg Magnúsdóttir, Guðrún Friðriksdóttir, Sigurlína Andrésdóttir
Markmiðið var að
auka lífsgæði eldri
borgara og seinka
varanlegri aðstoð frá
sveitarfélaginu. Með
því móti liði íbúum
betur og kostnaður
samfélagsins yrði
minni.
Ásbjörg Magnúsdóttir
Guðrún Friðriksdóttir
Sigurlína Andrésdóttir