Þjóðmál - 01.09.2012, Qupperneq 73

72 Þjóðmál haust 2012
atvinnu rekandann sem hefur lagt allt sitt
undir í rekstrinum . . . Við ætlum að koma
í veg fyrir það að viðskiptasamsteypur
á markaði neyti aflsmunar í skjóli
forréttinda eða óeðlilegrar fyrirgreiðslu .
Barátta sjálfstæðismanna gegn pils falda-
kapítalisma er hluti af baráttu þeirra fyrir
raunverul egum kapítalisma, eins og skín í
gegn hjá Óla Birni:
Við hægrimenn ætlum að berjast fyrir því
að snjallir og útsjónarsamir viðskiptamenn
fái að njóta ávaxtanna og við ætlum að
taka krumlur ríkisins úr vasa launamanna
og tryggja hófsemd í opinberum álögum .
Við hægrimenn viljum að markaðurinn
sé dómarinn og að fyrirtæki fái að fara
á hausinn . Ekkert er eðlilegra á frjálsum
markaði og ekkert er óheilbrigðara og fátt
hættulegra en að halda fyrirtækjum á lífi í
súrefnisvélum, sem eru beint eða óbeint á
vegum hins opinbera .
Varaþingmaðurinn vill innleiða sam keppni á
svið um þar sem einokun og fákeppni ríkir
í skjóli ríkis og sveitarfélaga, hvort heldur
sem er í „menntun, heilbrigðis þjón ustu,
smá sölu eða orku framleiðslu“ . Slík stefna
endur spegl ar auð vitað grunnsjónar mið sjálf -
stæðisstefnunn ar um að einkaeign sé skyn-
samlegri en ríkiseign — og því kemst Óli
Björn að kjarna málsins þegar hann hnykkir
á því að „fyrst og síðast“ vilji hann að sjálf-
stæðis menn „standi vörð um helg asta vé frjáls
samfélags“, sem sé „eignar réttur inn sjálfur“ .
Þá sagðist Óli Björn vilja draga fram í
sviðsljósið þá hugmyndafræðilegu auðn
sem einkenndi vinstriflokkanna og hann
lýsti hvernig þeir stuðluðu að tortryggni,
sundur þykkju og vantrausti . Eitt af því
sem hefur verið ofarlega á baugi í orðræðu
vinstri manna, ekki síst eftir hrunið, er krafa
um um ræðustjórnmál og málamiðlanir
í stað átakastjórnmála, en Óli Björn telur
slíka kröfu afar misráðna:
Engu er líkara en að stjórnmálabaráttan
eigi að líkjast huggulegu teboði . Hug-
myndafræði umræðustjórnmála og mála-
miðlana mun hins vegar aldrei skila neinum
árangri, heldur mun leiða til samsæris
stjórnmálastéttarinnar gegn al menningi og
mynda farveg fyrir sérhags muni .
Óli Björn lagði áherslu á að skýr hug mynda-
fræðileg átök og hörð skoðanaskipti um
málefni væru af hinu góða og stuðluðu til
lengdar að betra samfélagi . Krafa um að gera
átakastjórnmál útlæg væri krafa um stöðnun
og afturför, að hans mati, og hann vildi
meiri átök um grunnhugmyndir og meiri
róttækni: „Í baráttu komandi ára verðum
við hægrimenn að hafna þeirri hugmynd að
hófsemd sé dyggð í stjórnmálabaráttu . Það
er engin dyggð að gæta hófsemdar í baráttu
fyrir frelsi og mannréttindum, líkt og Barry
Goldwater benti á í frægri ræðu frá 1964 .“ Óli
Björn hvatti sjálfstæðismenn til að falla ekki
í gryfju hófsemdar og málamiðlana, heldur
gefa ekkert eftir og vera óhrædda að halda
uppi harðri baráttu fyrir hugsjónum sínum á
skynsamlegan máta með gild rök að vopni:
Við eigum að berjast af meiri krafti og
meiri sannfæringu en nokkru sinni fyrir
hugsjónum okkar . Við eigum að sækja
fram í nafni atvinnufrelsis og sjálfstæðis
þjóðarinnar . Við eigum að blása fólki von
og bjartsýni í brjóst — og með því að
vera trúir grunnstefjum frelsisins munum
við aftur öðlast fyrri styrk og stuðla að
því að hér verði til öflugt, dýnamískt og
skemmtilegt samfélag .
Óli Björn sagði undir lok ræðu sinnar að
vænlegt væri fyrir hægrimenn að berjast fyrir
hug sjónum sínum innan Sjálfstæðisflokksins