Félagsbréf - 01.06.1961, Page 36
34
FÉLAGSBRÉP
BÓKAÚTGEF.: Ó-já, ég gerði það nú stundum, o-já. — En síðan hefur
margt breytzt. Ég gef ekki föt núna.
RITHÖF.: Hm. Já. (Lítur á armbandsúríS sitt). Var það eitthvað, sem
ég gat gert fyrir þig?
BÓKAÚTGEF.: Já, ég — ég ætlaði að fara þess á leit — ja, mér er það
mjög áríðandi að fá að gefa eitthvað út eftir þig á þessu eða næsta ári.
RITHÖF.: Það lízt mér dauflega á. Ég er smeykur um, að ég sé búinn
að lofa öllu, sem ég læt frá mér fara á næstunni. En ég hitti fyrir
nokkru ungan höfund, sem hélt sig myndi geta baft tilbúið handril
að fyrstu hók sinni innan fárra daga.
BÓKAÚTGEF.: En mér er lífsnauðsyn að fá að gefa út eftir einhvern af
ykkur hinum snjöllu og andríku höfundum.
RITHÖF.: Já, en kæri vinur, það eru fleiri en ég, sem til þeirra teljast.
Við erum nú tuttugu í Félagi fyrsta flokks höfunda, og það er hreint
ekki lítið í svo fámennu landi sem okkar.
BÓKAÚTGEF. (mœ'ðulega): Ég er búinn að tala við hina nítján án þess
að verða nokkuð ágengt.
RITHÖF.: Þá verðurðu líklega að snúa þér til þeirra í félögum annars
flokks og þriðja flokks höfunda.
BÓKAÚTGEF.: En við erum bara alveg dæmdir úr leik, ef við fáum ekki
að gefa út a.m.k. eina bók eftir ykkur úr hópi fyrsta flokks höfunda.
Eins og þú veizt er smekkur lesendanna alltaf að þroskast og kröf-
urnar frá þeim um góðar bókmenntir verða alltaf háværari og háværari.
RITHÖF.: Já, sem betur fer hafa lesendurnir þroskazt mikið. En það hafa
rithöfundar að sjálfsögðu gert líka. Mér er tjáð, að það séu margir
efnilegir höfundar í Félagi annars flokks höfunda, jafnvel í Félag)
þriðja flokks höfunda.
BÓKAÚTGEF.: En það er ómögulegt að lifa af því að gefa einvörðungu
út eftir þá. Allt síðastliðið ár gaf ég aðeins út eftir þá í þessum fé'
lögum, og ég bara tapaði og tapaði.
RITHÖF.: En þessir höfundar verða líka að lifa.
BÓKAÚTGEF.: Já, auðvitað. En þeir standa þó snöggt um betur að vígi
en við útgefendur, þar sem þeim eru tryggð lágmarkslaun. En þa^
er nú einu sinni orðið svo, að fólk vill ekki lengur sjá glæpasögur og
leynilögreglusögur. Það krefst góðra bókmennta. Og bókasöfnin vilja