Félagsbréf - 01.06.1961, Qupperneq 41

FÉLAGSB RÉF
39
ÞaS er bariS aS dyrum.
RITHÖF.: Hver skyldi nú vera að ónáða mig um þetta leyti? Aldrei er
friður. (Kallar stundarhátt). Andartak! Gera svo vel að bíða andar-
tak. (Hann snarast fram úr, lítur á fötin á stólnum mefi óánœgjusvip).
Drottinn minn! Verð ég að fara í þessi andskotans gjafaföt! Iivenær
skyldi ég eignast pening til þess að leysa út hin fötin? (tekur bux-
urnar og fer í þœr). En ég er víst tilneyddur að fara í þessi, enda þótt
ég verði að aumingja í hvert sinn, sem ég klæðist þeim.
Aftur er bariS aS dyrum, nú mun fastar.
RITHÖF. (þrífur jakkann): Andartak — bara andartak (fer fram aS dyr-
um og opnar).
(Fyrir utan stendur húseigandinn, frú Lára, gildvaxin og virSuleg).
FRÚ LÁRA (kuldalega): Góðan dag. Ég mátti svo sem eiga von á því að
þér væruð ekki kominn á fætur, þótt komið sé fram undir hádegi.
RITHÖF.: Góðan daginn, frú. Já, ég fer stundum seint á fætur, þegar ég
er að skrifa fram eftir öllu. Mér gengur alltaf bezt að skrifa á nóttunni.
FRO LÁRA (háSslega): Nú-já. Mér kemur það nú ekki við, hvenær yður
gengur bezt að skrifa. En þér vitið, að í dag rennur út síðasti frestur.
Ef þér hafið ekki greitt fyrir klukkan fjögur í dag, læt ég bera yður
út.
RITHÖF.: Kæra frú, þér megið til að hafa biðlund enn í nokkra daga.
Ég skal segja yður, ég á bara enga peninga, annars skyldi ég borga
yður strax.
FRO LÁRA (hörkulega): Kemur mér ekki við. Ég minni yður aðeins á
þetta, að fyrir klukkan fjögur í dag verðið þér að hafa greitt eða
vera fluttur — annars læt ég bera yður út!
RITHÖF. (stynur þungan): Ég hef bara engin ráð (verSur litiS út undan
sér til bókaliillunnar) nema — nema ég selji bækurnar mínar.
FRO LÁRA: Þér um það. Þér um það, hvernig þér gangið frá yðar fjár-
málum. Mér ber að sjá um mín, ekki yðar. Sælir! skellir aftur
hurSinni).
RITHÖF. (snýr sér viS og lítur yfir vistarveru sína): Já, að byrja sem
póet en enda sem fornbókasali. Var það ekki einmitt þannig, sem
hann komst að orði?
ENDIR.