Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Síða 51

33
1875
verði vandaðar, sem mest má vera, og að sjerstaklega sjeu hafðar í hvert sinn, er skoð- 36
anir farafram, sterkar gætur á þvf, að alll það fje, sem taldist við hina síðustu skoðun á
bœnum sje við, og er það sjálfsagt, að telja skuli kindurnar við hverja skoðun.
Hvað Gullbringusýslu snertir, skal jeg þjónustusamlega biðja yður, herra amtmaður,
að láta dýralæknirinn sem allrafyrst með eigin augum að tilkvöddum mönnum, eins og
fyrir er mæltíbrjefi ráðgjafans frá 24. f. m., skoða allt fje í Krísuvík, Grindavík, Höfnun-
um og Rosmhvalanes- og Vatnsleysustrandarhreppum, og ráðstafa því, sem nauðsynlegt
þykir til að lækna þetta fje. Eplir því sem kemur fram við þessa skoðun, verður þar
eptir af að ráða, hvort setja eigi verði til að varna fjársamgöngum frá þessu svæði; eður
skera skuli niður fje það, sem kláði hefur komið fram (, og því er álitið grunað, og eigi
verður á fullkomlega tryggjandi hátt haldið sjer.
Þjer skýrið í brjePi yðar frá, að þjer hafið að áskildri nánari ákvörðun hlutaðeigandi
amtsráðs heitið tillagi úr jafnaðarsjóði suðuramtsins til varðar, er kosnir menn úr Rang-
árvallasýslu og austurhluta Árnessýslu höfðu á fundi stungið upp á, að yrði settur á
austurlínu kláðasvæðisins meðfram Brúará, Hvítá og Ölfusá. Hvort setja sknli aðra verði,
skal á kveða samk'væmt 5. grein f tilskipun um fjárkláða frá 4. marts 1871.
Að öðru leyti skal vísað til brjefs míns frá 5. þ. m., og vona jeg á sínum tíma að fá
skýrslu um málið með ummælum yðar.
Embættismenn skipaðir og settir:
Hinn 24. dag aprílmánaðar, kefur hans hátign konunginum póknast samkvæmt 14. grein stjórnar-
skrárinnar, allramildilegast að kveðja pessa embættismenn til alþingissetu:
forstjóra landsyfirdóms íslands, pórð Jónasson, komm. af dbrg. og dnbrgsm.
biskup yfir íslandi, dr. tlieol. Pjetur Pjetursson, komm. af dbrg. og dnbrgsm.
amtmann yfir suður- og vestur-umdœminu, Berg Thorberg, ridd. af dbrg. og dnbrgsm.
Jeg áleit fjárkuba, Jafnvel þðtt Jeg eigi gæti fmidið maur ( honnm. Hnitur þessi er haftur sti'iðngt inni sjer
og mun veríia skorinu. í hinu fjenn á Stóra-Kroppi fannst enginn kl<bi. í Lnndareykjadal og Andakýlshreppi
skobabi jeg á ýmsnm bœjnm kindur, er teknar húffcn verið frá súkum kláðagrnnsemdar, en á þeim fann jeg
eigi annab en áþiifaklába (fellilúsa- og færilúsa-klába). í Skorradalnum skobaíii jeg fje þab, er eptir liflr á
Indribastúínm og Giuud og bœjunnm þar í grendlnni, en engan klába fann jeg í því; það fjebabaSi Jeg, áb-
ur Jeg fár heimleiðis. A Sarpi f Skorradal skobabi jeg og nokkrar kindnr, er hafbar hafa vorit) inni í vetur
og baþaþar hafa verií) fyrir klá&a, en nú var engan klába í þeim ab flnna. — I hreppnnnm fyrir snnnan
Skarbsheibi fannst heldnr enginn fjárklábi vib þessar skobanir. A Kfra-Skarbi í Strandahreppi hafa 13 gemlíng-
ar verib hafbir inni sjer lengi vetrarins súknm klábagrunsemdar, en þareb túbakBsása hafbi verit) borin í þá,
nokkru áimr en Jeg skoiaii þá, veriur eigi niet) vissu 6agt, hvort kláiavottur kunni ati bafa verií) í þeim et)-
ur eigi, en onginn kláii fannsti þeim vit) skoianina, þar á móti sá jeg IJósan vott þess, at) megn óþrifakláii
haftii ( þeim vorið en eigi fjárkláði, þó lagði Jog svo fyrir, al> þeim skyidi eigi verða sloppt, fyr en þeir værn
tvíbaðaðir. A fjenn í Stórabotni í Strandahreppi hefltr legið grnnsomd ( votur, þar eð kláðasjúkum kindum
á at> hafa verið fargat) þar fyrra part vetrarins, en aldroi hefui þar fundist kláði við skoðanirnar. Jog lagíli
því svo fyrir, að þar skyldi baðað nú þegar. — þarmig mó heita ab hvergi hafl fundist fjárkláíi vib þessar
skoðanir í Borgarfjarðarsýsln, nema í hinn fiillorlna (je ( Kfstabœ í Skorradal, er var meir eba minna út-
steypt ( kláða, eins og jeg skýrði hinu háa amti frá, í brjefl því, er Jeg ritaði því 14. þ. m. frá Vatnshorni,
og þab voru meðfram þessar kringnmstœðnr er kmiðn mig til ab ráða til þess, að þab fje væri skoriþ, þar
et) full ástœða er til at) ímynda sjer, að fari búðiin sú, 6em nú or fyritskipnð á hinu grunaða fje í sýslunni
rœkilega frani, — aí> þá verfci kláðavotli þeim, er kann al> dyljast einhverstaðar í sýslnnni, alveg útrýmt, og
Borgarfjartarsýsla þaunig hrelnsnt) fyrir kláta, áðnr fje er sleppt á fjall í snmar.
rim leib og Jeg hef skýit sýslnmanninum í Ilorgarfjaibar- og Mýra-sýslu frá fjárskobunnm þessnm, hof
Jeg lagt þab til, ab allt hib klábagrnnaba f]e í sýslnnni sje babab nú þegar, og allt annab fje ( Borgarfjarbar-
sýslu, þegar þab er gengib úr ullu í vor. Klábagrunab tel Jeg þab fje, er samgúngnr hofnr haft vib klábasjúkt
eba klábagrunab fje í votnr, og hof Jog tekib til þá bœji, er mjor þykja.holzt griinsamir; mun sýslumabur nú
hafa tilkvatt bóbunarmenn í hvorri sveit og gjört abrar rábstafanir til þess, ab böbuniuni verbi framgongt.