Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Blaðsíða 106

88
1875
SO
27da
októbr.
81
28da
oktbr.
gegn því, fyrr en búið er að láta óvilhalla menn mela það. tað hlýtur þess vegna einnig
að vera skylda bcejarstjórnarinnar eða byggingarnefndarinnar, þegar hún samkvæmt opnu
brjefi 29. maí 1839 § 2 A beiðist samþykkis amtmannsins til þvfliks endurgjalds fyrir
lóðarnám, að skýra frá, bvort hlutaðeigandi sje ánœgður með endurgjald það, sem upp á
er stungið, eða ef eigi er svo, hvort það þá sje tiltekið með mati óvilhallra manna.
Af skýringum þeim, sem fram eru komnar í málinu sjest nú, að byggingarnefndin
binn 7. marz þ. á. hefur mæit út þá lóðarskika, sem eptir ákvörðun bœjarstjórnarinnar
átti að lála af hendi til að breiðka Austurstræti, en samt ekki metið verð þeirra, a ð bygg-
ingarnefndin hefur beiðzt tveggja dómkvaddra manna, til að meta undir samþykki bygging-
arnefndarinnar endurgjald það, er lóðaeigöndum bæri fyrir lóðamissirinn; að bœjarþings-
dómurinn ll.marz þ. á. hefur til þess kvatt 2 óvilhalla menn, að þeir 16. marz hafa fram-
kvæmt matið, a ð það 17. s.m. hefur verið lagt fram fyrir byggingarnefndina,og af henni sam-
þykkt, að því er snertir flesta lóðaeigendur, en að kærandans leyti sett niður úr 58 a. I 50 aura
fyrir hverja □ alin, og a ð bœjarstjórnin 27. s. m. hefnr fallist á þessa ákvörðun bygging-
arnefndarinnar; aptur sjest það ekki af fyrirliggjandi skýringum, hvort hlutaðeigandi lóða-
eigendur hafi verið látnir vita af nefndu mati, eða hvort þeim hafi verið gefið tœkifœri til að
láta álit sitt I Ijósi um endurgjald það, sem matsmenn liöfðu tiltekið. og byggingarnefndin
síðan sett niður, pg eigi heldur, hvort amtmaður hefði fengið vitneskju um þessar kringum
slœður, þegarhann 3.apr. samþykkti tillögur bœjarstjórnarinnar eða byggingarnefndarinnar
um upphæð endurgjaldsins.
thir sem byggingarnefndin eða bœjarstjórnin þannig ekki sjálf hefur metið endur-
gjaldið, heldur látið óvilhalla dómkvadda menn meta það, leiðir það bæði af eðli hlutar-
ins, af lagaákvörðunum þeim, er almennt gilda um matsgjörðir, og af 20. gr. samþykkt-
arinnar, að þær ekki hafa verið bærar um upp á sitt eindœmi að breyta þvf, sem ol'au á
varð við matsgjörðinn, eins og eigi heldur verður gjört ráð fyrir, að amtið hefði samþykkt
slíka gjörræðisbreytingu á matsgjörðinni, ef það hefði vitað, að hún hefði átt sjer stað,
þegar það veitti samþykkið 3. apríl þ. á.
Samkvæmt framansögðu er nýnefndur amtsúrskurður af 3. apríl þ. á. hjer með úr gildi
felldur, og verður eptir þessu endurgjald það, sem til var tekið með matsgjörðinni 16.
marz þ. á. fyrir hjer um rœdda lóðarsneið, 58 aurar fyrir □ alin, að greiða kæranda úr
bcejarsjóði, að þvf leyti hvorugur málspartanna notar kost þann, sem þeim eptir eðli hlut-
arins og 20. gr. samþykktarinnar er heimilt, að leggja hina umtöluöu lóðarsneið undir
yfirmat.
Brjcf landshöfðingja (til amtmannsms yfir suður- og vesturumdœminu).
Hinn 14. þ. m. hafið þjer herra amtmaður sent mjor með þóknanlegum ummælum
yðar erindi yfirdómara Magnúsar Stephensens með fylgiskjölum, þar sem hann fyrir hönd
hreppstjóra Sigurðar ísleifssonar á Barkarstöðum áfrýar úrskurði yðar frá 7. maf þ. á. um
kostnaðarreikning sýslumannsins í Rangárvallasýslu, í máli viðvikjandi rekatrjc, er dœmtvar
haustið 1873 milli nefnds hreppstjóra, sem aðalsœkjanda og prestsins sjera Bjarnar I>or"
valdssonar í Holti, scm gagnsœkjanda, en hann er sfðar dáinn.
Meðal reikningsatriða þeirra, er samþykkt eru með nefndum amtsúrskurði, hefur kær-
andi mótmælt þeim, sem leiða af því, að meðdómsmenn hafa verið skipaðir í málinu, og
að áreiðargjörð hafi farið fram. Jelur hann sjer óviðkomandi gjöld þau, sem snerta þessi
atriði og nema alls 7 rd. 72 sk. eða 15 kr. 50 aura, með því að málskostnaður hafi sam-
kvæmt hinum uppkveðna dómi fallið niður, en þessi gjöld sjou sprottin af gagnsókn þeirri,