Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Blaðsíða 96

78
vegarspotli sje ekki á þjóðvegi, en viðhald brúaKinnar skyldi vera þjóðvegagjaldinu óvið-
komandi. Amtsráðið ákvað að vekja líthygli hlutaðeigandi sýslunefnda á nauðsyninni tit
að endurbœta þjóðvegina á Laxárdalsheiði og Haukadalsskarði að norðan, en Bröttubrekku
Bjarnadal, Sópandaskarði og Svi'nabjúg að sunnan; þó áleit amtsráöið að tveir hinirsfðast-
nefndu vegir ættu að mœta afgangi.
Amtsráðið áleit eigi nœga ástœðu tif að veíta áheyrn beiðni frá nefnd manna í
Ogurhreppi, um að mega verja þjóðvegagjaldi hreppsins til endurbóta á aukavegum í
hreppnum. Út af uppástungu um, að vegnrinn frá Sveinseyri að Keldudat um hina sv&
nefndu Eyrarhlíð yrði gjörður að þjóðvegi, var ákveðið, að leita álits hlutaðeigandi sýslu-
nefndar. Amtsráðið gat ekki að sinni fallist á uppástungu um, að vegurinn yfir hálsínn
frá Kirkjubóli ( Langadal ofan að Laugabóti, og svo kringum ísafjörð út í Mjóafjörð, sje
gjörður að þjóðvegi.
Amtsráðið ákvað að sjöundi hluti af þjóðvegagjaldinu úr öllum sýslum í vestur-
umtínu fyrlr 1876 skyldi greiðast til amtmannsins, ttl þess að þar fyrir yrðu gjörðar vega-
bœtur á þjóðvegum utansýslu, og hafði amtsráðið einkum í huga, að bœttur yrði með því
vegurinn á Holtavörðuheiði, og að greiddir yrðu vextir, og ef til vill afborgun af láni því,
er vegabótasjóðurinn síðastliðið ár hafði fcngið til vegabóta á nefndri heiði.
tá kom til umrœðu eptir fyririagi landshöfðingjans spurning um breytingu á póstleiðinni
milli lleykjavíkur og ísafjarðar, og yfir Stykkishólm, hvort ekki muni haganlegra, að póst-
urinn fari beina leið tnilli hinna fyrstnefndu tveggja staða, en aukapóstur sje látinn gangu
frá aðalpóstleiðinni til Stykkishólms með póstafgreiðslu annaðhvort f Hjarðarholti í Mýra-
sýslu eða einhverstaðar í Dalasýslu (Hjarðarholti í Laxárdal eða Sauðafelli). En þar eð
það ekki varð sjeð að breyting þessi mundi hafa neinn veruiegan hag í för með sjer,
ineð því póstarnir vel geta komist fram og aptur milli Reykjavikur og ísafjarðar á svo
stuttum tíma, að þeir nái póstskipinu f hvert skipti, þó að hin núverandi póstfeið haldist
óbreytt, nema einhverjar óvæntar og öldungis óvanalegar tálmanir bori að höndum, en
breyting þessi þar á mótf mundi verða töluverðum andmörkum bundin, einkum að því
leyti, að Stykkishólmsbúar og aðrir þar í grend yrðu neyddir til að afgreiða póstbrjef sín
miklu fyrri en nú, nema þvf að eins að aukapósturinn væri látinn biða viku eður jafnvel
fram undir hálfan mánuð í Stykkishólmi, sem mundi valda allrniklum koslnaði, — þá fanö
amtsráðið ekki ástœðu til að ráða til breytingar þessarar.
Amtsráðið ákvað samkvæmt 52. gr. sveitarstjórnarlaganna, að leila skyldi álits sýslu-
nefndanna viðvíkjandi þvf, hvort stofna skuli amtsfátœkrasjóö.
Eptir að tekin höfðu verið til umroeðu nokkur brjef, sein komið höfðu til amls-
ráðsins frá Mýrasýslu, Snæfellsnes- og Hnappadalssýslu, og Dalasýslu; viðvfkjandi vörnum
gegn útbreiðslu fjárkláðans, og sjerstaklega þvi að amtsráðið samþykki vörð þann, sem
búið var að setja við Hvítá, og hlutist til um greiðslu kostnaðarins, sumpart með niður-
jöfnun á fjáreigendur, og sumpart með fjárveitingu úr jafnaðarsjóði — áleit amtsráðið,
að það sje amtmaðurinn, en ekki ráðiö, sem eigi áð samþykkja hinn umrcedda vörð, en
jafnframt lýsti amtmaðurinn yfir þvi, að hann fyrir sitt leyti samþykkti vörðinn og mundi
leita til amtmannsins yfir norður- og austurumdœminu um hans samþykki til þess, að varð-
kostnaðurinn síðan yrði greiddur eptir þeim reglum, sem seltar eru í tilsk. 4. marz 1871
5. gr. um verði, sem skipaðir eru á kostnað fleiri amta. Því næst tók amtsráðið til uitt-
rœðu það atriði fjárkláðamátsins, sem undir þess atkvæði heyrir nefnilega um fjárveiting*
úr jafnaðarsjóði vesturamtsins til varðkostnaðarins, og ákvað að greiðá skyldi úr nefndum
sjóði tiltölulegan hluta á móts við norður og austuramtið, af þofm helmingi varðkostnað-