Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Qupperneq 59

41
1875
til að afstýra hallæri því, er vofir yfir, með því að úlhluta peningunum til þeirra manna 46
í sýslunni, sem í svipinn þurfa mestrar hjálpar við. I’ar hjá skal jeg mælast til þess, að l^da
sýslunefndin útvegi hinar nákvæmustu skýrslur um, hve mikill skaðinn sje f hverri sveit,
og sendi mjer þær með lillögum um, hvernig fje því, cr síðan mun koma inn til að hjálpa
þeim, er orðið hafa fyrir skaða af eldgosunum, verði haganlegast varið og skipt milli hinna
nauðstöddu. I’ar scm jcg vona að fá þegar með næsta pósti nýja sendingu frá nefnd-
inni í Iíaupmannahöfn af gjöfum þeim, sein koma inn, væri mjer kært að fá, ef mögu-
legl cr með sama pósti með gufuskipinu frá Berufirði, þessar skýrslur og tillögur, og
mun það þar að auki, eins og hægt er að sjá, vera áríðandi, að þær komi hingað svo
snemma, að þær verði fyrir hendinni, meðan alþingi er átt hjer í sumar.
Jeg hýst við að fá sem fyrst viðurkenningu sýslunefndarinnar fyrir að hafa tekið við
5000 krónum þeim, sem að ofan er gelið,og sendar munu verða hjeðan með fyrstanorð-
anpósti, og að nefndin á sínum líma sendi mjer nákvæma skýrslu um og skilagrein fyrir,
hvernig fje þcssu hefur vcrið varið.
Brjef landshöfðingja (til bcggja amtmanna). 4!?
Til þess að reglugjörð sú fyrir lireppsljóra sem 52. grein 4. tölul. sveitastjórnartil- l^da
skipunarinnar frá 4. maí 1872 gelur um, að landshöfðingi skuli láta út ganga, geti orðið
sem fullkomnust, hef jeg álitið það hentugt að semja bráðabirgðafrumvarp til hennar og
leita álila lögfróðra manna um það, fyr en það frumvarp til reglugjörðar, er leggja á fyrir
amlsráðið, er fullsamið.
Jafnframt því nú að senda yður herra amtmaður nokkur exemplör af þessu frumvarpi
skal jeg hiðja yður að beiðast um það álits sjerhvers sýslumanns, er undir yður er skip-
aður, og þar cptir með síðustu póstferð þ. á. senda mjcr ölj álitin með ummælum yðar,
til þess að hið endilega frumvarp til reglugjörðarinnar vcrði samið að vetri og afgreitt til
amlsráðanna með fyrsta eða öðrum pósti að ári.
I’að hefur ekki verið álitið nauðsynlegt að prenta ástœður með frumvarpinu. Einungis
í einstökum atriðum t. a. m. í 12. grein um úrskurð reikninga hreppstjóra, hefur frum-
varpið vikið frá því, sem álíta má lög eða venju, og ætla jeg, að það sje hverjum lögfróð-
um manni hægt með þvf að hera ákvarðanir þær, sem stungið hefur verið upp á, saman
við lagastaði þá, scm vitnað cr til, og erindisbrjef lireppstjóra frá 24. nóvbr. 1809 að sjá,
hvað hefur verið haft við að styðjast, þá er frumvarpið var samið. Fleiri lagaákvörðun-
um hefur verið sleppt með vilja sumpart af því, að þær þóttu of sjerlegs cðlis t. a. m.
um selaveiðar og sumpart af þvf, að þær snerta meira umboðsmenn sýslumanna á kauplúnum
en hreppstjóra, svo sem tilsjón með, að lögum um siglingar til landsins (fiskiveiðar út-
lendinga), um gjöld, er hvíla á verzluninni, (lestagjald og vínfangagjald) og um skrásetningu
og mælingu skipa, verði fylgt fram; en það er sjálfsagt, að það megi taka þær og aðrar
ákvarðanir, sem þykir við eiga eður nauðsynlegt að hafa f reglugjörð fyrir hreppstjóra, inn
í hið endilega frumvarp. — Með( tilliti til þess, að frumvarp þelta er töluvert lengra en er-
indisbrjef hreppstjóra frá 1809, þó hjer hafi orðið að sleppa miklum köflum úr erindis-
brjefinu, er nú einungis viðkoma hreppsnefndum, skal jeg taka fram, að það Ieiðir af þvf,
hvað landið er slrjálbyggt og illt yfirferðar, að hreppsljóri opt jafnvel f mikilvægum mál-
efnum verður að beita valdi því, scm lagt er framkvæmdarstjórninni í hendur án þess að
gela leitað lciðheiningar eður fyrirmæla sýslumanns. Einkum er þetta augljóst, þegar um
glœpamál er að rœða, þar sem það er svo einkar áriðandi, að valdstjórnin bregði fljót
við og með snörpum og öruggum aðförum, laki öll ráð af glœpamanninum til að koma