Bókasafnið


Bókasafnið - 01.06.2015, Blaðsíða 34

Bókasafnið - 01.06.2015, Blaðsíða 34
34 Bókasafnið 39. árg. 2015 þyrfti tillit til sjónarmiða sem flestra. Í fundargerðxi eru um- ræður raktar og verða hér birtar nokkrar glefsur úr henni: Aðstoðarrektor vísinda og kennslu sagðist styðja fyrirliggj- andi drög að stefnu Háskóla Íslands um opinn aðgang að rannsóknaniðurstöðum og lokaverkefnum. Það væri kostur að drögin væru ekki eins afdráttarlaus og til dæmis stefna Rannís heldur væri meginreglan sú að birta í opnum aðgangi um leið og gert væri ráð fyrir undanþágum eftir því sem við á. Þetta væri í samræmi við stefnu háskóla á borð við Harvard í Bandaríkjunum. Háskóli Íslands legði áherslu á birtingar á vettvangi sem gerir strangar fræðilegar kröfur og of afdráttar- laus stefna mætti ekki verða til að vinna gegn því markmiði. Því væri skynsamlegt að hafa sveigjanlega stefnu, fylgjast með þróuninni á alþjóðlegum vettvangi og endurskoða stefn- una eftir ástæðum að fáum árum liðnum. Loks sagðist að- stoðarrektor ekki hrifinn af hinni svokölluðu „gullnu leið“ þar sem greiða þyrfti verulegar fjárhæðir fyrir birtingar. Deildarforseti Félags- og mannvísindadeildar sagði það vera sameiginlegt hagsmunamál okkar allra að birta sem mest í opnum aðgangi, en tók jafnframt undir sjónarmið að- stoðarrektors og sagðist styðja framlögð stefnudrög. Deildarforseti Jarðvísindadeildar sagði það vera mikilvægt að Háskóli Íslands fylgdi þeim meginstraumum sem ríktu í hinum alþjóðlega vísindaheimi – og straumurinn lægi í átt til birtingar í opnum aðgangi. Varadeildarforseti Umhverfis- og byggingarverkfræðideild- ar þakkaði starfshópnum fyrir góða vinnu og Elínu Soffíu fyrir kynninguna. Hann lýsti ánægju með fyrirliggjandi stefnudrög og sagði þau skynsamlegri en stefnu Rannís um opinn aðgang sem byggði á „gullnu leiðinni“. Í ljósi alls þessa sagði varadeild- arforsetinn réttast að banna „gullnu leiðina“ innan Háskóla Ís- lands. Varadeildarforseti Raunvísindadeildar þakkaði fyrir góðar umræður og sagðist taka undir margt af því sem fram hefði komið. Lýsti hann þeirri skoðun sinni að hann væri almennt mjög fylgjandi opnum aðgangi og væri að sama skapi algjör- lega mótfallinn því að greiða fyrir birtingar í tímaritum sem reka sig á áskriftum, enda væri þá verið að tvígreiða fyrir birt- inguna. Varaforseti Umhverfis- og byggingarverkfræðideildar kvaddi sér aftur hljóðs og vakti athygli á því að ósamræmi væri á milli þess að styðja opinn aðgang annars vegar en heimila um leið að lokaverkefni nemenda gætu verið lokuð jafnvel árum saman. ... Örðugt væri að koma auga á að lokarit- gerðir nemenda á Íslandi geymdu svo mikilvæg leyndarmál að það réttlæti lokun þeirra. Í lok fundar bar rektor upp svo- hljóðandi tillögu til ályktunar: Háskólaþing ályktar að fela rektor að halda áfram vinnu við mótun stefnu Háskóla Íslands um opinn aðgang að rann- sóknaniðurstöðum og lokaverkefnum, á grunni tillagna starfshóps um málið og umsagna og umræðna á háskóla- þingi 19. apríl 2013, og leggja fyrir háskólaráð. Fyrir liggur að hér er á ferðinni flókið mál sem er í örri þróun á alþjóð- legum vettvangi. Háskóli Íslands þarf því að fylgjast vel með áframhaldandi þróun málsins, kynna það vandlega innan háskólans og vanda til verka við mótun stefnu sinnar. Tillagan var samþykkt einróma. Snemma í maí 2013 spunnust umræður um stefnuna á póstlista háskólamanna, hi-starf. Þær umræður snerust að miklu leyti um höfundarrétt og hvort háskólinn ætti rétt á að skylda starfsmenn sína til að veita vísindasviði rafrænan að- gang að vísindagreinum sínum. Kennari við lagadeild hóf umræðuna í byrjun maí og efaðist um að stefnan væri lögleg ef horft væri til höfundarréttarlaga. Í huga hans jafngilti stefn- an stuldi ef starfsmönnum háskólans yrði skylt að afhenda rannsóknarniðurstöður sínar til birtingar án endurgjalds og sagði að hlúa þyrfti að höfundaréttinum og vernda hann. Annar prófessor (í læknadeild), svaraði og benti á að langflest vísindatímarit krefðust þess að greinarhöfundar afsöluðu sér höfundarrétti sínum til útgefandans. Einnig spurði hann hvort það væri klausan „án endurgjalds“ sem færi fyrir brjóstið á lagaprófessornum. Hann skrifaði: „Ég tel að laun mín frá HÍ ásamt því að hið opinbera styrkir að verulegu leyti mína vís- indavinnu leggi einhverjar skyldur á herðar mér. ... Ef að þetta [að opna aðgengi] stangast á við lög ... þá kemur væntanlega til greina að breyta lögunum ...“. Annar lögfræðingur blandaði sér í umræðuna og vildi meina að fara bæri að lögum hvort sem einstaklingar væru með eða á móti opnum aðgangi. Vís- aði hann á mun milli bandarískra og íslenskra höfundarréttar- laga og ræddi um muninn á nytjarétti og sæmdarrétti. Pró- fessorinn í læknadeild svaraði því til að hann teldi að íslensk höfundarréttarlög væru komin í öngstræti. Hann sagði: „Ég veit um mjög fáa vísinda- og fræðimenn sem líta á rannsókn- arniðurstöður og þá nýju þekkingu sem úr henni kemur sem mikilvæga eign sína (út frá nytjaréttarhugtakinu). Sæmdar- rétturinn er þó ákaflega mikilvægur og hann er varinn með open access hugmyndafræðinni.“ Mánudaginn 6. maí skrifaði landsbókavörður, Ingibjörg S. Sverrisdóttir, á póstlistann og tók upp hanskann fyrir opinn aðgang. Benti hún á kostnaðinn af því að kaupa aðgang að dýrum tímaritasöfnum, að lítil fyrir- tæki yrðu óhjákvæmilega undir, fákeppni ykist og það myndi með tímanum leiða til enn hærra verðs. Minnti hún á Skemm- una, varðveislusafn háskólanna í landinu. Bar hún að lokum opinn aðgang saman við skylduskil og sagði: Upphaflega hugmyndin með skylduskilum var að varð- veita eintök af öllu útgefnu efni í hverju landi, þannig að allir gætu haft tækifæri til að skoða það. Það má velta því fyrir sér hvort skylduskilin séu undanfari Open Access. Hugsunin er sú sama – að veita aðgang að hugverkum. Aðrir sem tóku þátt í umræðunni vildu ræða málið út frá öðr- um sjónarmiðum en lagalegum. Skrifað var um vanda ís- lenskra tímarita og óttaðist einn kennari að stefnan væri nán- ast dauðadómur yfir íslenskum fræðatímaritum. Öðrum kenn- ara fannst að birting greina í varðveislusafni myndi gera mönnum erfitt fyrir að vitna í þær. Að lokum er birtur hér út- dráttur úr pósti frá Þorsteini Vilhjálmssyni, prófessor emeritus í eðlisfræði og vísindasögu. Hann skrifaði: Klókir menn hafa sagt að í vísindum á enginn neitt fyrr en hann hefur látið það frá sér og er þá átt við birtingu á opn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bókasafnið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bókasafnið
https://timarit.is/publication/245

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.