Dagblaðið Vísir - DV - 12.06.2015, Blaðsíða 38

Helgarblað 12.–15. júní 201530 Fólk Viðtal
Ég fann það um leið og ég gekk inn
í skólastofuna að ég var greinilega
fimmtán árum eldri,“ segir Katrín og
hlær að sjálfri sér. „Ég held að ég sjái
mig alltaf eins og ég var þegar ég var
tvítug,“ bætir hún við.
Mikilvægt að fíflast
Hún er ekki frá því að til sé kenning
um að fólk geti staðnað í andlegum
aldri við fyrstu alvöru tímamótin
í lífi sínu. En hennar fyrstu alvöru
tímamót áttu sér einmitt stað þegar
hún var tvítug. „Þá útskrifaðist ég
úr menntaskóla og missti föður
minn á svipuðum tíma. Það hljóm-
ar kannski mjög illa að vera föst á
þeim aldri,“ segir hún spyrjandi. En
svarar sér sjálf eftir litla umhugsun.
Hún er nefnilega þeirrar skoðun-
ar að það sé gott að vera ungur í
anda og viðhalda barninu í sjálf-
um sér. „Ég held það sé mjög mik-
ilvægt að rækta með sér þann eig-
inleika að geta fíflast. Og viðhalda
gleðinni. Við upplifum það öll ein-
hvern tíma að vera leið og þá er mik-
ilvægt að muna hvað maður getur
gert til að finna gleðina. Til dæmis
bara að fara í fótbolta eða vera með
almennan fíflagang. Ég hef mjög
gaman af því að efna til fíflaláta og
standa fyrir skemmtiatriðum. Það er
alveg löglegt að leika sér þótt maður
sé kominn hátt á fertugsaldur,“ seg-
ir Katrín sposk á svip. Og það er ekki
annað að sjá en að henni takist vel
að viðhalda sinni gleði. Hún brosir
með öllu andlitinu og hlær innileg-
um, smitandi hlátri. Tekur sjálfa sig
ekki of hátíðlega, sem er án efa mik-
ill kostur í hennar starfi.
Saknar foreldranna
Katrín telur sig hafa erft gleðina og
léttleikann frá foreldrum sínum.
„Þau voru alltaf til í eitthvert grín
sem ég held að sé mjög gott til að
halda geðheilsunni. Þau voru dug-
leg að sjá fyndnu hliðarnar á líf-
inu og það er dýrmætt að geta það.“
Katrín var mjög náin foreldrum sín-
um en þau eru bæði látin. Faðir
hennar lést, líkt og áður sagði, þegar
hún var tvítug en móðir hennar lést
árið 2011. „Það er mikill söknuður
að þeim báðum. Að missa foreldra
sína hefur alltaf mikil áhrif á mann,“
segir Katrín einlæg. En þrátt fyrir að
þau séu bæði farin eru þau henni
oft ofarlega í huga. „Ég er stund-
um alveg við það að fara að hringja
í mömmu mína þótt hún sé farin.
Stundum hugsa ég; „ahhh, ég hefði
viljað segja mömmu frá þessu.“ Þá
er kannski eitthvað svo fyndið að
mig langar að deila því með henni.“
Viðmót Katrínar breytist örlítið
þegar hún ræðir um foreldra sína,
líkt og söknuðurinn nái tökum á
henni í skamma stund. Enda metur
hún fjölskylduna ofar öllu.
Félagi í Töframannafélagi
Íslands
Þótt Katrín eigi erfitt með að skipu-
leggja sig fram í tímann og viti varla
hvað morgundagurinn ber í skauti
sér, getur hún þó svarað því að
hún sjái stjórnmálin ekki fyrir sér
sem ævistarf. Það hefur hún aldrei
gert. „Það er eitt af því sem ég er að
minnsta kosti búin að plana, að hér
verð ég ekki að eilífu. En ég er ekki
orðin fertug svo ég hef nógan tíma
til að gera eitthvað annað. Hvað það
verður veit ég hins vegar ekki.“
Það er ekkert eitt sem hana
dreymir um að gera. Hún hefur oft
fengið þessa spurningu, hvað hún
myndi fara að gera ef hún hætti á
þingi, en svörin hafa breyst með
árunum. „Ég hef viðrað ýmis fram-
tíðaráform og reglulega segist ég
ætla að fara að skrifa bækur, en
það hefur ekkert orðið úr því enn-
þá. Annars hef ég trú á því að maður
eigi að vera tilbúinn að taka á móti
hinu óvænta. Það hefur reyndar oft
komið mér í undarlegar aðstæður.
En að segja já, og gera eitthvað fá-
ránlegt, það getur gefið lífinu gildi
og leitt mann á nýjar slóðir.“
Þessi tilhneiging hennar til að
segja já við öllu hefur meðal annars
leitt hana á lýðræðisráðstefnu í
Búlgaríu og gert hana að meðlimi í
Töframannafélagi Íslands. „Ég ætla
ekkert að segja um hæfleika mína
sem töframaður, ég held að aðr-
ir séu betri í að dæma um þá,“ seg-
ir Katrín sem er ekkert að grínast
með töframennskuna. Hefur meira
að segja sýnt töfrabrögð í Salnum í
Kópavogi ásamt skólasystur sinni
úr íslensku. „Þótt ég geti stund-
um bölvað sjálfri mér fyrir að segja
já við einhverju fáránlegu, þá er
stundum gaman að hafa sagt já.“
Katrín vill þó lítið fara út í þær fá-
ránlegu aðstæður sem hún hefur
lent í vegna jákvæðninnar – og séð
eftir. Þá aðallega af tillitssemi við
hlutaðeigandi aðila.
Umræðan skiptir líka máli
En Katrín er ekki bara í því að grín-
ast allan daginn, framkvæma töfra-
brögð og koma sér í fáránlegar að-
stæður. Hún berst fyrir mikilvægum
málum á Alþingi sem snerta lífskjör
allra Íslendinga.
„Mér finnst stóra málið vera
hvernig við getum byggt upp betri
lífskjör í þessu landi til frambúðar.
Og að það sé ekki gert með gam-
aldags stóriðjulausnum heldur að
við horfum til þess að hér verði
fjölbreyttara atvinnulíf. Það er mín
ósk að við getum sammælst um að
bæta kjör almennings í landinu.
Þetta er frábært land og það er gott
að búa hérna, en það skiptir máli
að allir fái að njóta þess. Með alla
þessa innviði, náttúruauðlindir og
tækifæri, meðal annars í ferðaþjón-
ustu, þá skiptir máli að við skipt-
um kökunni þannig að hún nýtist
öllum. Þetta hafa verið erfið ár eft-
ir hrunið en við erum að rétta úr
kútnum og það er mikilvægt að við
aukum ekki misskiptinguna í sam-
félaginu heldur drögum úr henni.
Og að það sé gert í sátt við náttúru
og umhverfi. Þetta er kjarninn sem
lætur mig halda áfram. Vakna á
morgnana, mæta í vinnuna og vera
í pólitík.“
Aðspurð hvort hún óttist að mis-
skiptingin muni aukast enn frekar,
svarar hún játandi. „Og það er
mjög hættulegt fyrir samfélag eins
og okkar. Enda sýna rannsóknir
að í löndum þar sem misskipting
er lítil er mest velsæmd fyrir alla.“
Hún viðurkennir að verða stund-
um mjög vonsvikin þegar henn-
ar hjartans mál ná ekki fram að
ganga í þinginu, sem gerist ansi oft
þegar fólk er í stjórnarandstöðu.
„En það sem heldur mér við efnið,
er þegar ég fer út úr þinghúsinu
og hitti gamla fólkið á elliheimil-
inu eða börnin í skólunum, þá finn
ég hvað það skiptir miklu máli að
halda áfram.“ Hún segir stjórnmál-
in líka snúast um að breyta um-
ræðunni. „Mér finnst til dæmis
frábært að hafa stuðlað að því að
umræða um misskiptingu er orðin
frekar mikil á Íslandi. Það hefur
gerst á skömmum tíma. Þannig að
það er ekki allt mælt í atkvæðum,
heldur líka umræðunni. Stund-
um er það síðarnefnda hlutskipti
manns og þá verður maður að taka
því. En svo þegar maður er orðinn
alveg vonlaus þá verður maður að
rétta kyndilinn einhverjum öðrum
og stíga til hliðar,“ segir Katrín að
lokum. n
„Ég er
stundum
alveg við það að
fara að hringja
í mömmu mína
þótt hún sé farin
Elskar glæpasögur
Katrín fær útrás fyrir spennuþörf sína með því að lesa glæpasögur.
SELFOSSI 12 - 14 JÚNÍ 2015
NÁNARI UPPLÝSINGAR Á WWW.KOTELETTAN.IS OG Á FACEBOOK.COM/KOTELETTAN
BBQ FESTIVAL / FJÖLSKYLDUHÁTÍÐ / GÖTUGRILLMEISTARINN 2015 / BMX BRÓS
GÓI OG STUNDIN OKKAR / VATNABOLTI / ÍÞRÓTTAÁLFURINN OG SOLLA STIRÐA
SPRELL TÍVOLÍ / ÞYRLUFLUG / BRÚÐUBÍLLINN / MARKAÐIR / LÍNA LANGSOKKUR
FLOTTASTA GRILLVEISLAN 2015 / VELTIBÍLLINN / STYRKTAR - LETTUR SKB OFL.