Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.2015, Qupperneq 57

Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.2015, Qupperneq 57
Helgarblað 25.–29. júní 2015 Fólk Viðtal 41 að heiman á milli þess sem mamma henti mér út.“ Eign eldri manns Sigríður segir hörkuna í dópgren­ um borgarinnar mikla. „Þetta er svo ljótur heimur. Ég seldi mig fyr­ ir dópi, peningum, mat, húsaskjóli, áfengi. Bara öllu. Mér fannst líkam­ inn minn ógeðslegur og svo hrika­ lega skítugur að mér var sama um allt,“ segir hún og játar því aðspurð að það séu menn þarna úti sem séu tilbúnir til að greiða fyrir kynlíf með tólf ára börnum. „Það er nóg af þeim og þetta eru ótrúlegustu menn, alls staðar að úr samfélaginu. Sama hvað þeir heita eða hvaða störfum þeir gegna, þeir eru allir til í þetta. Ég var eign eins manns sem átti dóttur á mínum aldri. Þessi mað­ ur átti strippstað niðri í bæ sem ég rambaði inn á. Honum leist svona vel á mig og bauð mér heim til sín þar sem hann spurði mig hvort ég vildi ekki hafa gaman og í staðinn myndi hann gefa mér það sem ég vildi því hann ætti nóg af pening­ um. Eftir það varð ekki aftur snúið, hann bara átti mig. Ef ég var stödd í partíi og hann hringdi sendi hann leigubíl eftir mér. Þessi maður átti konu og börn. Þetta er svo sjúkt. Eftir smá tíma held ég að honum hafi ver­ ið farið að þykja smá vænt um mig og ég notaði fyrsta veikleikamerkið gagnvart mér til að sleppa í burtu. Ég hef lent í verri mönnum. Ég hef ver­ ið með marbletti og sár í klofinu, hef verið mynduð og hótað með mynd­ böndum, verið kyrkt og neydd til að gera hitt og þetta sem ég vildi ekki gera.“ Réðst á útlending Sjálf segist Sigríður hafa verið of­ beldisfull. „Allt sem ég upplifði og allt sem ég varð vitni að byrgði ég innra með mér. Ég sá ýmislegt, enda er þetta viðbjóðslegur heim­ ur. Ég var rosalega reiður unglingur. Einu sinni réðst ég á útlending. Ég var niðri í bæ og þessi maður var að reyna að tala við mig og aðra stelpu. Hann var frekar ágengur og þegar ég sá hvað hún var hrædd við hann blossaði reiðin upp í mér. Mér tókst að koma andliti hans niður á jörðina og munninum á gangstéttarkant­ inn og sparkaði svo í höfuðið á hon­ um svo tennurnar í honum brotn­ uðu. Mér líður ennþá svo skelfilega illa yfir þessu og veit ekkert hvaða maður þetta var. Mig langar svo að biðja hann afsökunar. Ég gleymi aldrei öllu blóðinu og tönnunum á stéttinni. En þarna var mér slétt sama. Ég fann ekki fyrir neinni iðr­ un. Svona ofbeldi einkenndi mína neyslu, blóð og alls konar ógeð. Löggan náði mér samt aldrei og ég er ekki á sakaskrá.“ Fékk nóg Sigríður fór í fyrstu meðferðina á Vogi þegar hún var að verða tvítug. „Þá var ég farin að sjá hlutina í réttu ljósi og langaði í almennilegt líf. Ég vissi að það sem ég var að gera var engin framtíð og leiddi ekkert gott af sér. Ég var orðin meðvituð um hvað þetta var rangt. Mig langaði að eign­ ast fjölskyldu og heimili og jafnvel mennta mig einhvern tímann, fá þessa rútínu í líf mitt eins og ég sá hjá öðrum,“ segir hún og bætir við að systkini hennar hafi ekki farið þessa leið. „Bróðir minn er í háskólanámi í Frakklandi og þótt systir mín hafi lært ýmislegt af mér þá er hún heil­ steypt og skýr stelpa í dag.“ Íhugaði sjálfsvíg Fyrir tæpum þremur árum varð Sigríður ófrísk. Hún hélt sér edrú á meðgöngunni en féll síðast fyrir ári síðan, þegar pabbi hennar lést. „Ég fór strax á sama stað og ég var á áður en ég hætti. Ég varð bara svo reið þegar pabbi dó. Ég var nýbú­ in að tala við hann og hann sagðist ætla að tala við mig á morgun, bauð mér góða nótt og sagðist elska mig. Morguninn eftir bankaði mamma ásamt presti hjá mér og sagði mér að pabbi hefði dáið í svefni. Ég get ekki ennþá farið upp að leiðinu hans, ég er svo reið við hann að hafa far­ ið,“ segir hún og játar því að skömm­ in sé mikil að hafa fallið eftir að hún varð mamma. „Að falla og eiga lítið barn er hræðilegt; ógeðslegasta til­ finning sem ég hef upplifað. Mér fannst ég svo viðbjóðsleg að ég gat ekki knúsað barnið mitt. Ég hugsaði um að enda líf mitt því mér fannst ég hafa brugðist honum. Pabbi hans er ekki til staðar en ég passaði að hann væri hjá mömmu á meðan ég var í neyslu. Hann er vanur mömmu svo það fór ekki illa um hann. Það er ekkert sterkara en fíknin. Það er bara þannig. Ég trúði því aldrei að fíknin væri virkilega sterkari en móður­ ástin, ekki fyrr en ég upplifði það sjálf.“ Vaknar virkur fíkill Sigríður hefur nú verið edrú í fjóra mánuði og er staðráðin í að standa sig. „Ég mæti á fundi, stunda prógrammið mitt og er með sponsor. Auk þess hef ég umlukið mig fólki sem er óvirkt og skipt um símanúm­ er. Ég reyni að gera allt sem ég get til að eiga gott líf. Samt hef ég alltaf á bak við eyrað að ég er jafn stutt frá neyslu eins og sá sem er að nota. Á hverjum degi vakna ég sem virkur fíkill og þarf að vinna vinnuna til að eiga séns á því að eiga góðan dag. Ég er þakklát fyrir að vera til staðar fyr­ ir son minn í dag en geri mér fulla grein fyrir því að ég get engan veg­ inn verið fullkomin. Ég mun gera mistök á ævinni þótt það verði ekk­ ert endilega þessi mistök aftur. Ég mun reyna mitt besta í dag og enn betur á morgun, í hans þágu,“ seg­ ir hún og bætir við að hún reyni að hugsa sem minnst um fortíðina. „Ég vil ekki svekkja mig á því sem er búið að gerast heldur reyni að bæta sjálfa mig frá degi til dags. Ég hef samt ekki fyrirgefið sjálfri mér en er að vinna í því. Það er næsta sporið; að biðja sjálfa mig afsökunar og taka mig að­ eins í gegn. Ég er einnig að berjast við afleiðingar andlegs ofbeldis úr sambandi sem ég var í en sá mað­ ur reif sjálfstraustið og sjálfsmynd mína í frumeindir í næstum tvö ár.“ Stimpluð og yfirgefin Sigríður, sem býr hjá móður sinni, vinnur í sjoppu af og til, aðal­ lega upp í skuldir. „Sambúð okk­ ar mömmu gengur ágætlega. Svo lengi sem við erum ekki að rifja upp gamla tíma og tilfinningar sem eft­ ir á að vinna úr gengur þetta þokka­ lega. Ég á samt langt í land áður en ég get fyrirgefið henni það sem gerðist í æsku. Hún gerði eflaust það besta sem hún gat á sínum tíma, með þá vitneskju sem hún hafði, en ég vildi óska að það hefði ver­ ið brugðist við af meiri ást; að ein­ hver hefði reynt að skilja hvað það var sem kallaði á fíkniefnin og reynt að hjálpa mér. Þess í stað var ég stimpluð og yfirgefin. Auðvitað eru takmörk fyrir því hvað hægt er að leggja á fjölskyldur en það er aldrei í lagi að ýta barninu út í horn. Höfn­ un foreldra er það versta. Börn þurfa ást og afskiptasemi og þá vitneskju að foreldrarnir verði alltaf til staðar og dæmi þau ekki.“ Kraftaverk að vera á lífi Þrátt fyrir allt neitar Sigríður að líta á sig sem fórnarlamb. „Þessi heim­ ur er mjög ljótur en það er hægt að komast upp úr honum. Það eina sem maður þarf að gera er að horfa fram á við. Ég var kannski fórnarlamb á þeim tíma sem hlutirnir áttu sér stað en um leið og þeir voru búnir var ég ekki lengur fórnarlamb. Maður verð­ ur að vera fús til að þiggja hjálp en eflaust verð ég aldrei jafn heil mann­ eskja og sú sem hefur aldrei prófað þennan heim en ég er fús til að leita leiða til að þroskast andlega,“ segir hún og kinkar kolli þegar hún er innt eftir því hvort hún finni fyrir fordóm­ um í sinn garð. „Fólk er alltaf snöggt að dæma, það hefur aldrei verið vandamál en það hjálpar mér ekk­ ert að vera gröm og bregðast harka­ lega við sleggjudómum annarra. Annars ræði ég þessi mál lítið en veit að æskuvinkona mín er mjög stolt af mér og furðar sig á því hversu heil ég er miðað við allt. Það er eigin­ lega kraftaverk að ég hafi ekki dáið úr ofneyslu eða barsmíðum,“ segir Sigríður sem ætlar að gera allt sem hún getur til að hún og sonurinn eigi möguleika á góðu lífi. „Ég var lengi hjá Hugo Þórissyni sálfræðingi sem nú er látinn. Eins hef ég farið til Stíga­ móta en fannst ég fá betri hjálp hjá Hugo. Ég hef alls ekki unnið nægi­ lega mikið í þessu öllu en málið er að ég hef ekki efni á að ferðast í bæinn frá Grindavík til Stígamóta eða til að sækja mér geðhjálp. Það kostar svo mikið. Ég er bara að reyna að vinna í þessu sjálf. En ég stefni á að leita mér meiri hjálpar þegar ég hef tök á því. Mig langar að fá hjálp.“ n „Ég reyndi að ýta þessu frá mér en fór fljótt að fá geð- veikisköst og skera mig Sigríður Sigríður var komin á götuna tólf ára. H E I L S U R Ú M SUMAR TILBOÐ ROYAL BASE Stök dýna 21.595 kr. - NÚ 12.957 kr. Með botni 66.235 kr. - NÚ 39.741 kr. (90x200 cm) ROYAL CORINNA Stök dýna 64.900 kr. - NÚ 51.920 kr. (153x200 cm) Einnig til í öðrum stærðum
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.