Skagfirðingabók - 01.01.2012, Blaðsíða 152

SKAGFIRÐINGABÓK
152
kindur voru aðeins í
ytra húsinu. Ég átti
að leysa í veggseta2
beint undan dyrun­
um svo það var ekki
algert myrk ur þar, en
annars staðar niða­
myrkur í tóftinni.
Ekki var ég laus við að vera myrkfæl­
inn. Ég fer nú að leysa, en allt í einu
birtir skyndilega og sýnist mér vera
gat í gegnum veggsetann og sé ég
upp um allar brekkur. Ég hætti að
leysa og skildi ekkert í þessu. Eftir
stundarkorn hverfur þessi sýn og
verður nú jafndimmt og áður. Þá
greip mig ofsahræðsla. Ég þreif það
sem laust var af heyinu og hentist
með það fram garða en ekki mun ég
hafa jafnað vel í garðanum. Stökk svo
ofan úr garðan um og út og batt
hurðina aftur og tók til fótanna heim
á leið. Ég hafði heyrt og lesið um það
að ef manni sýndist vera dyr í vegg
þar sem engar dyr væru og ætlaði að
fara um þær, mátti ganga að því vísu
að veggurinn lukt ist um hann og
kunni sá hinn sami ekki frá tíðindum
að segja. (HSk. 1414, 4to: Frásögur
Brynjólfs Eiríks sonar).
Móðir mín var Guðrún Guðnadóttir,
fædd í Villinganesi 29. mars 1881.
Hún varð rúmlega 100 ára, lést 10.
janúar 1982 á Kristneshæli í Eyjafirði.
Foreldrar hennar voru Guðni Guðna­
son bóndi í Villinganesi og kona hans
Ingiríður Eiríksdóttir. Mamma var
ein ungis fárra mánaða gömul er föður
hennar missti við. Set ég hér frásögn
er ég heyrði er ég var barn.
Svo stóð á að Guðni afi minn í Vill­
inganesi þurfti að aflífa kálf. Slíkt var
nú ekki ánægjulegt verk því þá voru
dýrin skorin á háls. Sagt var að hann
hefði sopið á víni áður en verkið hófst.
Nú vildi svo til að hnífurinn lenti í
lærinu á afa og illt hljóp í sárið. Leitað
var til bóndans á Tunguhálsi sem Jón­
as Jónsson hét og var faðir séra Jónasar
á Hrafnagili í Eyjafirði sem skráði m.a.
Íslenska þjóðhætti. Ekki veit ég hvort
Jónas var hómópati en til hans var oft
leitað vegna veikinda og þótti hon um
oft takast að hjálpa. Ekki gat hann
læknað afa svo að hann lagði af stað til
Akureyrar til að leita sér lækninga.
Hann kom við á Tungu hálsi en þar
áttu þá heima systkini hans, Hálfdan
og Kristín. Haft var eftir þeim að afi
2 Veggseti er sá hluti heys sem situr á tóftarveggnum.
Gilsbakki á fjórða
áratug 20. aldar.
Eig.: Jón Hjörleifsson.