Lystræninginn - 01.03.1977, Síða 5

PETUR GUNNARSSON »
TÖBAK Í NEFIÐ
(atridi úr einni gerd Punktsins)
Sem þeir læddust á tánum niður hlaðið,
shipaði kvenmannsrödd þeim að nema stað-
ar, Elsa ýtti út Garðari og Nunnu og
skipaði þeim að passa þau.
Nei hingað og ekki lengra! -æpti Maggi.
Elsa fór inn i eldhás og byrjaði þúsund-
hent að fletja út deig og hélt að þeim
væri ekki ofgott að hafa onaffyrir
krökkunum, þeir hefðu ekki ofreynt sig
á þvi i sumar.
Ég veit ekki betur en Lisu sé borgað
fyrir að hafa onaffyrir þessum kvikind-
um, argaði Maggi. Um leið og pabbi hans
hvarf bak við hólinn óð hann upp á dekk.
Elsa hætti augnablik að hnoða deigið,
mældi son sinn út og sagði:
Hún Lisa er veik.
Hún er ekki veikari en ég, hreytti Maggi
út úr sér, þótt hún sé á túr.
Elsa talaði mikið i augnaráðum eins og
rússneskur leikari og stigþyngdi nú tón-
inn i augnaráðinu. Maggi hrækti og gekk
snúðugt burt með systur sina i eftir-
dragi.
Já, slittu handleggi af barninuj hróp-
aði Elsa á eftir þeim.
Það var út af fyrir sig að passa Nunnu,
eftir smá stund klipu þeir hana laust
og hún hljóp grenjandi inn. Hún talaði
svo vitlaust að það skildi hana enginn
hvort sem var. öðru máli gegndi um Garð-
ar: ótrúlegt að það skyldi ekki taka
lifið meir en fimm ár að verða jafn út-
smogið. Tilgangslaust að gera hann sam-
sekan, þegar heim kom myndi hann kjafta
frá og þræta fyrir sina hlutdeild. Hver
trúði lika að fimm ára barn reykti? Hann
fór alltaf yfir strikið og þessvegna
ekki samningshæfur. Hinsvegar hafði hann
svo óhamið imyndunarafl að það var hægt
að Ijúga að honum hverju sem var. Fyrir-
varalaust lét Andri sig detta niður
eins og skotinn en Maggi gerði sér upp
hræðslu og sagði Garðari að hlaupa heim
eins og skot og segja að Andri væri dá-
inn. Eins og venjulega byrjaði Garðar
að gera prufur á likinu: kitla það, toga
i eyrun, rifa i hárið.
Ertu að misþyrma liki helvitis ótuktin
þin? hrópaði Maggi.
Garðar hélt áfram en Andri var svo sann-
5