Lystræninginn - 01.03.1977, Side 34

Ekki svona. GeorgHvernig þá? Rðsa:
Eðlilega. Einsog þú brosir stundum. (her-
maðurinn brosir aftur)Þú gerir bara grin
að mér„Georg:Hvaða vitleysa.Rðsa: Heldur-
ðu að ég sjái það ekki? Ég er ekki blind.
- Ertu orðinn leiður á mér? - Kysstu mig.
- Kysstu mig Georg. - Bara einn koss. -
Einn einasta koss. - Það er ekki svo
mikið. - Ætlarðu ekki að kyssa mig? -
Ætlarðu ekki að vera géður við mig? -
Ætlarðu ekki að vera géður við mig eins-
og þú ert svo oft? (tekur í jakka her-
mannsins) Sérðu ekki hvað ég er hrifin
af þér? - Sérðu það ekki? - Georg. Georg:
Þú togar í jakkann. Résa: Viltu ekki
kyssa mig. - Viltu ekki sjá mig lengur?
- Heyrirðu ekki hvað ég segi? (togar her-
manninn að sér) Taktu utanum mig. - Ætl-
arðu ekki að taka utanum mig? - Þú hefur
aldrei verið svona við mig áður. (konan
togar ákaft i hermanninn) Georg. Georg:
Ætlarðu að slíta tölurnar af jakkanum.
Résa: GEORG. Georg: Sérðu ekki hvað þú
gerir? Résa: Þú verður að vera géður við
mig. Heyrirðu það Georg. - Þú verður að
vera géður við mig. Georg: (reynir að
losa hendur konunnar af jakkanum) Ætlar-
ðu að eyðileggja jakkann? Résa: GEQRG -
GEORG. Georg: Hvað er þetta manneskja.
Skilurðu ekki það sem ég er að segja?
Résa:(togar af öllum kröftum) Mig lang-
ar bara að þú takir utanum mig. Georg:
En ég vil það ekki. Résa: Þú verður.
Georg: Slepptu. (konan togar) Ætlarðu
ekki að sleppa. (konan togar enn) Hættu,
segi ég. Résa: Ég skal hætta. (togar enn)
Georg: Hættu þá. (konan togar) Slepptu.
Résa: GEORG. Georg: (berst við að reyna
að losa hendur kdnunnar) Slepptu -
SLEPPTU. (eiginmaðurinn sem hefur látið
érélega i svefninum hrekkur upp) Gústaf:
Hver ésköpin ganga á? (konan sleppir
takinu) Georg: Loksins. (stendur upp)
Résa: (stendur upp) Georg elskar mig
ekki lengur. Gústaf: Það er ekki friður
til að sofa. (stend-ur upp) Georg: Er það
furða. Résa: Hann vill ekki einu sinni
tala við mig. Gústaf: Ég fékk martröð.
(fer útúr stofunni) Georg: (lagar jakk-
ann) Sérðu. Þú hefur teygt á jakkanum.
Résa: Mér þykir þetta mjög leiðinlegt.
Georg: Fyrr má nú vera. Résa: Ég skal
pressa hann. Georg: Það er ekki það sem
um er að ræða. Résa: Ég vona að ég hafi
ekki skemmt hann. (ætlar að hjálpa her-
manninum við að slétta úr jakkanum)
Georg: (ýtir konunni frá sér) Hvað ætl-
arðu að gera? Résa: Eg ætlaði að slétta
úr jalckanum. Georg: Ég er einfær um það
sjálfur. Résa: Ég hefði bara ánægju af
að pressa hann. Georg: Við skulum ekki
tala um þetta meira. Résa: Ég hef alltaf
verið hrifin af búningnum þínum. Það er
ekkert fjarri mér en að vilja eyðileggja
hann. Georg: Það er að sjá'. (konan ætlar
aftur að hjálpa hermanninum til að slétta
úr jakkanum) Georg: (ýtir henni aftur frá
sér) Svona. - Þetta er búið. (ætlar að
fara) Résa: Ætlarðu að fara? Georg: Auð-
vitað. Résa: Nei, farðu ekki. Farðu ekki
strax. Georg: Ég hef ekkert að gera hér
lengur. Résa: Mér finnst við eiga svo
margt eftir étalað. Georg: Einsog hvað?
Résa: Nú svo margt. Farðu ekki svona.
Sestu. Gerðu það fyrir mig. Bara augna-
blik. (þau setjast) Georg: Hvað viltu?
Résa: Ég hélt þú værir hættur að koma.
Þú hefur ekki látið sjá þig svo lengi.
- Þú veist hvað við erum öll hrifin af
þér. — þú hefur alltaf verið okkur til
ánægju þegar þú hefur komið. - Það er
ekki að marka þetta atvik með dreng-
inn, enda er það gleymt. Hann er bara
dálítið éstýrlátur. (þögn) Þú segir ekk-
ert? Georg: Ég hef ekkert að segja.
Résa: Elskarðu mig ekki lengur? - Þú
hefur sagt þú elskaðir mig. - Þú hefur
sagt það. - Meintirðu það ekki? - Segðu
mér það Georg. - Var það bara eitthvað
sem þú sagðir? - Georg. Georg: Maður
segir svo margt. Résa: Þú meintir það
þá ekki. - ÞÚ meintir ekki það sem þú
sagðir. Georg: Ég var einmanna. Résa:
Var það bara það. Georg: Mig langaði í
34