Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1985, Síða 7

Viðtal vid skurðlijúkruuarfræðing á Borgarspítala
Sp.: I hverju er starfsemin á skurð-
stofunni fólgin hér á Borgarspítal-
anum?
Hún er mjög fjölþætt, en er þó fyrst
og fremst til að sinna bráðatilfell-
um, sem berast víða að. Skurðstofa
Borgarspítalans er trúlega sú
skurðstofa sem hvað mest mæðir á
er varðar öll bráðatilfelli sem berast
um slysadeildina. En einnig eru
starfræktar ýmsar sérdeildir við
spítalann, sem ekki eru starfræktar
annars staðar, svo sem heila- og
taugaskurðdeild og háls-, nef- og
eyrnadeild. Fyrir utan öll bráðatil-
fellin sem þurfa aðgerðar við fara
hér fram allar almennar skurðlækn-
ingar.
Sp.: Hvert er í stórum dráttum
starfssvið skurðhjúkrunarfræðings-
ins hér á skurðdeild Bsp. ?
Undirbúa aðgerðir dagsins og
skipuleggja vinnuna, standa „steril“
við aðgerðir og vera í kring. Mjög
mikil vinna fer í að undirbúa sjúk-
lingana fyrir aðgerðir. Síðan eru
sólarhringsvaktirnar mjög erfiðar.
Sp.: Hvernig er háttað samstarfi
starfshópanna (lækna og hjúkrun-
arfrœðinga) t. d. hvað varðar niður-
röðun aðgerða, séróskir varðandi
áhaldatiltekt o. s. frv. ?
Yfirleitt er samstarfið ágætt. Ný-
lega var sá háttur tekinn upp hér að
þeir skurðlæknar sem eiga aðgerð-
ardaga mæti á fund kl. 13:00, dag-
inn fyrir aðgerð ásamt svæfinga-
lækni og deildarstjóra skurðstofu.
Þau ákveða síðan í sameiningu nið-
urröðun aðgerða á skurðstofur og
tímasetningu næsta dags.
Sp.: Er mikið um „sérþarfir“ hjá
læknunum?
Sérþarfir lækna eru alveg ótrúlegar
hér á Borgarspítalanum. Ég er þó
ekki alveg dómbær um það hvort
það sé eins á hinum spítölunum, en
ég get varla ímyndað mér að þær
séu meiri annars staðar. En á meðan
þeir komast upp með sérþarfirnar
verður ástandið óbreytt.
Kristín Úlfljótsdóttir er skurð-
hjúkrunarfrœðingur á skurð-
deild Borgarspítalans. Hún
svaraði nokkrum spurningum
frá okkur.
Sp.: Hvernig hefur verið mannað af
skurðhjúkrunarfræðingum undan-
farið?
Mönnun hefur verið í algjöru lág-
marki og í sumar sem leið var
ástandið mjög erfitt. Oft á tíðum
var ekki hægt að manna nema tvær
skurðstofur. Þá var ákveðið að ráða
sjúkraliða á skurðstofurnar til þess
að létta undir með okkur, Áður en
það var gert var búið að reyna til
þrautar að fá skurðhjúkrunarfræð-
inga til starfa við deildina. Þeir eru
ekki á lausu og flest allir þegar í
vinnu. Skýringarinnar á því er
e. t. v. að leita í að ekkert skurð-
hjúkrunarnám hefur verið í gangi
um nokkurra ára skeið, en það mun
standa til bóta, því nú mun fara af
stað skurðhjúkrunarnám í Nýja
hjúkrunarskólanum.
Auglýst var á Norðurlöndunum eft-
ir hjúkrunarfræðingum og fengum
við þrjá danska hjúkrunarfræðinga.
Vegna mikils vinnuálags er erfitt
fyrir hjúkrunarfræðinga með börn
og heimili að vinna hér nema hluta-
vinnu.
Sp.: Sumir vilja meina að óþarfi sé
að hafa hjúkrunarfræðinga við hlið
skurðlœknisins til að rétta áhöldin;
nóg væri að hafa tæknimenntaða
stétt til þess. Hvert er þitt álit á
þessu?
Ég hef oft velt þessu fyrir mér sjálf
og er nú satt að segja ekki á því að
skurðhjúkrun sé bara fólgin í að
rétta verkfæri. í skurðhjúkrun felst
mikil og ábyrgðarfull hjúkrun, öll
umönnun sjúklingsins á meðan á
aðgerð stendur. Þar kemur margt
til, t. d. sýkingavarnir, legusára-
varnir, lyfjameðferð, geislameð-
ferð, andleg og líkamleg hjúkrun.
Ég veit ekki hvort tæknar eru það
sem koma skal en víst er að hjúkrun
þarf alltaf.
Sp.: Hvað finnst þér til úrbóta hvað
varðar skortinn á hjúkrunarfræð-
ingum?
Launahækkanir númer 1-10.
Sp.: Hvernig á „ideal“-skurðstofa
að vera, að þínum dómi?
Það sem mér er efst í huga eftir að
hafa unnið hér er að hafa nóg pláss
til þess að vinna og nóg geymslu-
pláss; en það hefur skurðstofa Bsp.
ekki upp á að bjóða, því hún er
sprungin utan af sér fyrir mörgum
árum. En „ideal“ skurðstofa er
ekki til hér á þessu landi og er
spurning hvort hægt er að breyta
þeim sem fyrir eru, endaiaust. Mín
skoðun er sú að byggja þurfi nýja
einingu frá grunni og vanda þar vel
til. Ása
HJÚKRUN 1 - 61. árgangur 5