Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2003, Síða 47

Pálína Sigurjónsdóttir, formaður öldungadeildar
Litið um öxl
Örfá minningabrot frá þeim árum er ég starfaði í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri (FSA)
Mér barst í hendur fyrir síðustu jól nýútkom-
in bók sem gefin er út á vegum danska hjúkr-
unarfélagsins (DSR), svæðisdeildarinnar í Ár-
ósum. Bókin kemur út í tengslum við stofnun
hjúkrunarminjasafns í Kolding á Jótlandi árið
1999. I bókinni eru frásagnir 27 hjúkrunar-
fræðinga sem segja frá uppvexti og menntun
ásamt reynslu sinni af hjúkrunarstörfum. Bók-
in heitir „ind i faget". Hjúkrunarfræðingarnir,
sem segja frá, eru á ólíkum aldri og með ólík-
an bakgrunn. Tímabilið, sem þær fjalla um, er
frá 1930 til dagsins í dag. Meðal annars er
sagt frá hinum ýmsu greinum hjúkrunar, frá-
sögur af aðstæðum á sjúkrahúsunum í seinna
stríðinu þegar Danir voru hertekin þjóð og af
hinni geysilegu stéttaskiptingu sem þá var
innan sjúkrahúsanna. Bókin gefur nokkuð
góða yfirsýn yfir dagleg störf og aðstæður á
hverjum tíma, til verður önnur sýn en lesa má
í læknarómönum og unglingabókum.
Pálína Sigurjónsdóttir
Hjúkrunarstörfin hafa oft ver-
ið talin „hafin yfir venjuleg
launastörf, sveipuð eins konar
dulúð og leynd.“ Astæðan fyr-
ir þessu er ef til vill sú að
hjúkrunarfræðingar hafa oft
tengst skjólstæðingum sínum
persónulegum böndum og
hafa því varðveitt trúnað um persónulega hagi
skjólstæðinga sinna og því lítið talað um störf
sín. Með þessari bók vilja höfundar opna um-
ræðuna um líf og störf hjúkrunarfræðinga og
varpa fram spurningum eins og hvaða manngerð-
ir veljist helst til hjúkrunarstarfa. Eru það ein-
staklingar með sérstök gen fyrir umhyggju? Hafa
kaup og kjör hjúkrunarfræðinga áhrif á störfin og
hafa hjúkrunarfræðingar einhver séreinkenni?
Myndskreyting úr bókinni „Ind i faget" eftir teiknarann Claus Seidel
aðstoðar eftir þörfum, hjúkrunarstarfið leggur ávallt þá kröfu
á herðar hjúkrunarfræðingum að þeir geti tengt saman faglega
og fræðilega þekkingu í störfum sínum.
Bókin gefur innsýn í tíðaranda áratuganna sem fjallað er um
og er innlegg í að halda til haga lýsingu á gömlum verkháttum
innan hjúkrunar. Bókin vekur upp spurningar um framgang og
þróun hjúkrunar og ætti að vekja áhuga meðal hjúkrunarfræð-
inga og hjúkrunarnema. Bókin er myndskreytt af teiknaranum
Claus Seidel en hann hefur unnið við að teikna myndir í blöð
frá árinu 1966 og er formaður danskra blaðateiknara, DDE.
Vorið 2001 fór hann með teikniblokk og blýanta inn á hina
ýmsu vinnustaði hjúkrunarfræðinga í Árósum og eins og með-
fylgjandi mynd sýnir tekst honum að gæða myndirnar lífi og
láta þær segja sína sögu.
Bókin er gefin út af Husets Forlag, Vester Allé 3,
DK-8000 Árhus C. Sími: 86196548.
Nú sem áður á stéttin það sameiginlegt að hafa
áhuga á meðborgurum sínum og vera þeim til
Pálína Sigurjónsdóttir, formaður öldungadeildar.
Tímarit íslenskra hjúkrunarfræöinga 3. tbl. 79. árg. 2003
45