Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2003, Qupperneq 58

PARIET Janssen-Cilag SÝRUHJÚPSTÖFLUR R E
Vlrkt innihaldsefni: Rabeprazolum INN. Ábendingar: Virkt skeifugarnarsár, virkt góðkynja magasár, bakflæöissjúkdómar í maga og vélinda meö tærandi og
særandi einkennum, bakflæöissjúkdómar í maga og vólinda, lantímameöferö. í samsetningu meö sýklalyfjameöerö til aö uppræta H. pylori hjá sjúklingum meö
sársjúkdóma í maga, vólinda eöa skeifugöm. Skammtar og lyfjagjöf: Fullorðnir/aldraðir: Virkt skeifugamarsár og virkt góðkynja magasár: 20 mg einu sinni á
dag aö morgni. Flestir sjúklingar meö virkt skeifugamarsár ná bata innan fjögurra vikna. Sumir sjúklingar geta þó þurft aöra fjögurra vikna meöferð til þess aö
ná bata. Flestir sjúklingar meö virkt góökynja magasár ná bata innan sex vikna. En eins og áöur geta sumir sjúklingar þurft aöra sex vikna meðferð til þess aö
ná bata. Tærandi eða særandi bakfíæðissjúkdómar í maga/vélinda: 20 mg einu sinni á dag í 4-8 vikur. Langtfmameðferð við bakfíæðissjúkdómum í maga/vélinda:
10 eöa 20 mg viöhaldsskammtur einu sinni á dag, háö svörun sjúklings. Uppræting á H. pylori: Sjúklinga meö H. pylori sýkingu skal meöhöndla meö upp-
rætingarmeöferö. Mælt er meö eftirfarandi samsetningu sem gefin er í 7 daga: Pariet 20 mg tvisvar sinnum á dag + klaritrómýcín 500 mg tvisvar sinnum á dag
og amoxicillín 1 g tvisvar sinnum á dag. Fyrir ábendingar þar sem meöhöndlun er einu sinni á dag á aö taka Pariet töflur á morgnana, fyrir mat til þess að auka
meöferöarfylgni. Skert starfsemi nýma eða lifrar: Ekki þarf aö breyta skömmtum handa sjúklingum meö skerta nýma- eöa lifrarstarfsemi. Sjá ‘Vamaöarorð og
varúðarreglur". Böm: Lyfiö ekki ætlaö bömum. Frábendlngar: Ofnæmi fyrir rabeprazóli, afleiöum benzímídazóls eöa einhverju hjálparefni lyfsins. Meöganga
og brjóstagjöf. Varnaðarorð og varúöarreglur: Minnkun sjúkdómseinkenna viö meöferö meö rabeprazóli útilokar ekki aö illkynja breytingar í maga eöa vélinda
séu fyrir hendi. Þess vegna á aö útiloka illkynja breytingar áöur en meöferö er hafin. Fylgjast skal reglulega meö sjúklingum í langtímameöferö (sérstaklega
þeim sem eru meöhöndlaöir lengur en í eitt ár). Aövara skal sjúklinga um aö tyggja ekki né mylja. Lyfiö er ekki ráðlagt bömum, þar sem engin reynsla er af
notkun hjá þessum hópi. Engin gögn varöandi minnkaö öryggi lyfsins komu fram í rannsókn hjá sjúklingum meö vægan eöa miðlungs mikla skerðingu á
lifrarstarfsemi samanboriö við viömiðunarhóp af sama aldri og kyni en þar sem ekki er að finna gögn um notkun lyfsins við meðferð sjúklinga meö alvarlegar
truflanir á lifrarstarfsemi, er þeim sem ávísa lyfinu ráölagt aö gæta varúöar þegar meöferö með lyfiö er fyrst hafin hjá slíkum sjúklingum. Milliverkanir:
Rabeprazól er umbrotiö af cýtókróm P450 (CYP450) kerfinu í lifur eins og önnur lyf af flokki prótónupumpuhemla (PPI). Rannsóknir á heilbrigöum einstakl-
ingum hafa sýnt aö rabeprazól hefur ekki klínískt marktækar milliverkanir við lyf sem voru rannsökuö og umbrotna fyrir tilstilli CYP450 kerfisins, warfarín,
fenýtóín, teófýllín og díazepam. Rabeprazól veldur mikilli og langvarandi hömlun á seytingu magasýru. Milliverkanir viö lyf þar sem frásog er háö sýrustigi geta
komiö fram. Því getur þurft aö fylgjast meö hverjum sjúklingi þegar slík lyf eru tekin samhliöa rabeprazóli til þess aö ganga úr skugga um hvort stilla þurfi skammta.
Rabeprazól hefur ekki neikvæö áhrif á plasmaþóttni amoxicillíns eða klaritrómýcíns þegar þaö er gefiö samtímis í þeim tilgangi aö uppræta H. pylori sýkingu í
efri hluta maga og gama. Engar milliverkanir viö sýrubindandi lyf á fljótandi formi hafa sóst. Þaö voru engar klínískt marktækar milliverkanir viö fæðu.
Meöganga og brjóstagjöf: Lyfiö á ekki aö nota á meðgöngu. Konur með barn á brjósti eiga ekki aö nota lyfiö. Akstur og stjórnun vinnuvéla: Á grundvelli
lyfhrifa og samantektar um aukaverkanir er ólíklegt að lyfið valdi truflunum viö akstur eöa minnki hæfni til aö nota vólar. Ef árverkni verður minni vegna syfju er
þó ráölegt aö foröast akstur og stjómun flókins vólbúnaöar. Aukaverkanir: Lyfið þoldist yfirleitt vel í klínískum rannsóknum. Aukaverkanir sem komu fram hafa
yfirleitt veriö vægar eöa fremur vægar og skammvinnar í eöli sínu. Algengustu aukaverkanimar (tíöni > 5%) í klínískum rannsóknum voru höfuöverkur, niöur-
gangur og ógleöi. Algengar (>1%): Almennar: Höfuðverkur, þróttleysi ótilgreindir verkir/bakverkir, svimi, inflúensulík einkenni, sýking, svefnleysi. Meltingar-
vegur: Niöurgangur, ógleöi, kviöverkir, uppþemba, kokbólga, uppköst, hægöatregöa. Öndunarfæri: Nefslímubólga, hósti. Sjaldgjæfar (0,1-1%): Almennan
Vöövaþrautir, brjóstverkir, svefnhöfgi, kuldahrollur, ropi, sinadráttur í fótum, liöverkir, hiti. Meltingarvegur: Munnþurrkur, meltingartruflanir. Húð: Útbrot. Öndunar-
færí: Berkjubólga, skútabólga. Geð: Taugaóstyrkur. Þvagfæri: Þvagfærasýkingar. Ofskömmtun: Allt aö 80 mg skammtar á dag hafa þolast vel. Ekkert sérstakt
mótefni er þekkt. Rabeprazól er mjög mikiö próteinbundiö og er þess vegna ekki auðvelt aö himnuskilja. Eins og við aöra ofskömmtun á aö veita meöferö viö
einkennum og almenna stuöningsmeöferö. Lyfhrlf: Rabeprazól tilheyrir flokki andseytandi efna, benzímídazólafleiöa, sem sýna hvorki andkólínvirka né H2
histamínblokkandi eiginleika, en bæla losun magasýru meö sórstakri hömlun á H+/K+-ATPasa ensíminu. Áhrif eru skammtaháö og leiöa til hömlunar á bæði
grunn- og örvaöri sýrulosun, óháö áreiti. Andseytandi virkni: Eftir inntöku 20 mg skammts af rabeprazól natríum hefst andseytandi verkun innan einnar klst.,
hámarksáhrif koma fram innan 2-4 klst. Áhrífá gastrín í sermi: í klínískum rannsóknum voru sjúklingar meöhöndlaöir einu sinni á dag með 10 mg eöa 20 mg
af rabeprazól natríum í allt að 43 mánuöi. Gastrínþóttni í sermi jókst á fyrstu 2 til 8 vikunum sem endurspeglar hamlandi áhrif á sýrulosun og hélst stööug meöan
á meðferö stóö. Önnuráhríf: Ekki hafa sést almenn áhrif rabeprazól natríum á miötaugakerfi, hjarta- og æöakerfi og öndunarfæri hingað til. Rabeprazól natríum,
gefiö í inntöku í 20 mg skömmtum í 2 vikur, haföi engin áhrif á starfsemi skjaldkirtils, kolvetnisefnaskipti eöa blóöþéttni skjaldkirtilshormóns, kortisóls, estrógens,
testósteróns, prólaktíns, kólesýstókíníns, sekretíns, glúkagons, FSH, LH, reníns, aldósteróns og vaxtarhormóns. Lyfjahvörf: Frásog: Lyfiö er á formi
sýruhjúptaflna. Þetta lyfjaform er nauösynlegt þar sem rabeprazól er óstööugt í sýru. Frásog rabeprazóls hefst þess vegna ekki fyrr en taflan fer úr maga.
Frásog er hratt, hámarksþéttni rabeprazóls kemur fram um 3,5 klst. eftir 20 mg skammt. Dreifing: Rabeprazól er um 97% bundið plasmapróteinum í mönnum.
Umbrot og útskilnaður: Hjá mönnum eru tíóeter (M1) og karboxýlsýra (M6) aöalumbrotsefni í plasma auk súlfóns (M2), desmetýltíóeters (M4) og merkaptúr-
sýruafleiöu (M5) sem eru lítilvæg umbrotsefni sem greinast í minna mæli. Pakkningar/verö:. 1. febrúar 2003: 10 mg: 28 stk. 3.147 kr., 56 stk. 5.635 kr. 20
mg: 14 stk. 2.856 kr, 28 stk 5.087 kr., 56 stk. 8.994 kr, 120 stk. 17.344.- Hámarksmagns sem ávísa má meö lyfseöli er sem svarar 30 daga skammti.
Lyfjatexti með auglýsingu á baksíöu
CIALIS. Ully IC0S Umited, England. Ciolis (tadalafil) töfiur 10 mg, 20 mg. Ábendingan Til meðferðar við ristruflunum. íil þess að CIAUS verki þorf kynferðisleg örvun oð koma til. CIALIS er ekki stloð konum. Skammtar og lyfjogjöf: Til
inntöku. Fullorðnir karlan Róðlogður skommtur er 10 mg sem tekinn er fyrir væntonlegor somforir og ón tillits til móltiðo. Þeir sjúkhngar sem ekki fó viðunondi verkun of todolofil 10 mg, geto reynt oð toka 20 mg. Unnt er oð toko lyfið fró 30 minútum til
12 tímum fyrir somforir. Verkun todolofik getur voroð i olh oð 24 tima eftir töku lyfsins. Hómnrksskommtatiðni sem mæh er með er einu sinni ó sólarhring. Dogleg notkun lyfsins er olls ekki róðlögð, þor sem kingtima ronnsóknir ó öryggi doglegro skommto
hafa ekki verið fromkvamdor. Aldroðir karian Ekki er þörf ó skommtobreytingum fyrir oldroða sjúklinga. Karlar mei skerta nýrnastarfsemi/lifrarstarf semi: Róðlogður skommtur of CIAUS er 10 mg sem tekinn er fyrir væntonlegor somforir
og ón tillits til móhiðo. Ekki eru fyrirliggjondi upplýsingor um notkun starri skommto of todalafil en 10 mg hjó sjúklingum með skerta nýrnastorfsemi/lifrorstorfsemi. Korlar með sykursýkfc Ekki er þörf ó skommtabreytingum fyrir sjúklingo með
sykursýki. Börn og unglingar: CIAUS skol ekki gefið einstoklingum yngri en 18 óro. Fróbendingar: Todolofil jók blóðþrýstingslækkondi óhrif nitroto i kliniskum ronnsóknum. Tolið er oð það stofi of somonlögðum óhrifum nhroto og todolafils ó nhur
oxið/tGMP ferilinn. þess vegno mó ekki noto QAUS somhliða neinni tegund lifrænno nítroto. Lyf til meðferðor ó óviðunondi stinningu getnoðorlims, þor með tolið CIAUS, ó ekki oð gefo körlum með hjortosjúkdóm sem róðið er fró þvi oð stunda kynlif.
Læknar skulu ihugo þó óhættu sem er of kynlifi fyrir sjúklingo með undirliggjandi hjortosjúkdóm. Eftirtaldir sjúklingohópor með hjorto- og æðosjúkdómo tóku ekki þótt i kliniskum ronnsóknum og eru þessir sjúkdómor þvi fróbending fyrir notkun todalofils: -
sjúklingar sem höfðu fengið hjortodrep ó siðustu 90 dögum, - sjúklingar með hvikula hjortoöng eða hjartoöng við iðkun kynlifs, - sjúklingor með hjortobilun of gróðu 2 eða hærri somkvæmt flokkun NYHA (New York Heart Association) ó siðustu 6
mónuðum, • sjúklingor með tokttruflonir sem hafo ekki svoroð meðferð, lógþrýsting (< 90/50 mm Hg), eðo lógþrýsting sem hefur ekki svoroð meðferð, • sjúklingor sem fengið hafo heiloblóðfoll ó siðustu 6 mónuðum. CIAUS skol ekki gefið sjúklingum
með ofnæmi fyrir todolofil eðo einhverju hjólporefnanno. Aukaverkanir: Algengustu tilkynningor um oukoverkonir eru höfuðverkur, meltingortruflun. Mjög algengar (>10%): Höfuðverkur, meltingortruflonir. Alaengar (1-10%): Svimi,
ondlitsroði, nefstíflo, bakverkur, vöðvaverkur. Sjaldgæfar (0,1-1%): Þroti i ougnlokum, tilfinning sem lýst er sem ougnóþægindi og blóðhloupin ougu. Aukoverkonotilkynningor vegno tadolafils voru tímabundnar, ytirleitt vægor eða miðlungs.
Tokmorkoðor upplýsingar eru um oukaverkonir hjó sjúklingum eldri en 75 óro. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Kanno skal sjúkdómssögu og ronnsókn aerð til greiningor ó hvort um ristruflanir sé oð ræðo og gango úr skugga
um hugsanlega undirliggjondi orsök óður en ókvörðun er tekin um notkun lyfsins. Áður en einhver meðferð við ristruflunum hefst skol læknirinn ronnsako óstond hjorto- og æðokerfis sjúklingsins þar sem nokkur óhætta er fyrir hendi hvoð vorðor hjortoð l
tengslum við samforir. Todolafil hefur æðovíkkondi eiginleika, sem volda vægri og timabundinni lækkun blóðþrýstings og auko því blóðþrýstingslækkondi óhrif nitrota. Alvorlegir hjorto- og æðosjúkdómar, þar með tolið hjortadrep, hvikul hjortoöng,
sleglotakttruflonir, heiloblóðföll, skammvinn blóðþurrðarköst, hofo komið from i klíntskum ronnsóknum með CIAUS. Auk þess voru tiðor tilkynningor um hóþrýsting og lógþrýsting (þar með talin rétlstöðu blóðþrýstingslækkun) i klíniskum ronnsóknum.
Flestir sjúklingor sem fengu slik einkenni höfðu sögu um óhættuþatti fvrir hjorto- og æðosjúkdómo. Hins vegor er ekki unnt oð ókveðo með vissu hvort þessi tilvik tengjost beint þessum óhættuþóttum. Tokmorkoðor kliniskor upplýsingor eru fyrirliggjondi
um öryggi CIAUS hjó eftirforondi hópum og ef lyfinu er óvisoð skol laknirinn meto einstoklingsbundinn óvinning/óhættu óður en lyfinu er óvisoð: • sjúklingor með mikið skerto nýrnastorfsemi (kreatinin úthreinsun 30 ml/min), - sjúklingor með mikið
skerto lifrorstorfsemi (Child Pugh Ooss C). Hæsti skommtur sem gefinn hefur verið i ronnsóknum ó sjúklingum með vaga (kreotinín úthreinsun = 51 til 80 ml/min) og meðal (kreotinin úthreinsun = 31 til 50 ml/min) skerðingu ó nýmostorfsemi og hjó
sjúklingum ó lokostigi nýrnobilunor i blóðskilun er 10 mg todolofil. Lonavorondi stinningu reðurs vor ekki lýst i kliniskum ronnsóknum með CIAUS. Hins vegor hefur longvorondi stinningu verið lýst með öðrum PDE5 hemli. Sjúklingar sem fó stinningu sem
vorir i 4 timo eðo meiro skol róðlagt oð leito somstundis eftir oðstoð laknis. Sé longvinn stinning ekki meðhöndluð strox, geto vefir i getnoðarlim skemmst, sem getur voldið voronlegu getuleysi. CIAUS skol notoð með vorúð hjó sjúklingum með sjúkdóma
sem gætu leitt til longvorondi stinningor (svo sem sigðkorno blóðleysi, mergaxli, eða hvitblæði), eða hjó sjúklingum með vonskoponir i getnoðorlim (svo sem vinkilbeygðon lim, bandvefshersli i lim eðo Peyronies sjúkdóm). Yið mot ó ristruflunum skal
einnig konnoð hvort undirliggjondi sjúkdómor gætu verið orsokovoldur og veito siðan viðeigondi meðferð eftir sjúkdómsgreiningu. Ekki er vitoð hvort CIAUS er virkt hjó sjúklingum með mænuskoða og hjó sjúklingum sem hafo gengist undir
grindarholsskurðoðgerð eðo olgert brottnóm blöðruhólskirtils ón þess að reynt vari oð hlifo taugum. CIAUS skol ekki gefið sjúklingum með orfgengt goloktósaóþol, skort ó Lopp iaktasa eðo skert frósog ó glúkóso-golaktóso. Ekki hafo verið ronnsökuð óhrif
og öryggi þess oð nota CIALIS somhliða öðrum meðferðum við ristruflunum. Þvi er ekki mælt með slikri somhliða meðferð. Hjó hundum sem fengu 25 mg/kg/dog eðo meiro, of todolafil doglega i 6 til 12 mónuði (somsvorondi að minnsto kosti þrefoldri
mestu blóðþéttni [spannor 3,7 -18,6] sem sést hjó mönnum eftir einn 20 mg skammt) fundust breytingar ó þekjuvef í sóðpiplum sem leiddi til minni sæðisfromleiðslu hjó fóeinum hundum. Niðurstöður úr tveim 6 mónoðo ronnsóknum hjó sjólfboðoliðum
benda til þess oð þessi óhrif séu ólikíeg hjó mönnum. Áhrif of doglegri notkun i lengri timo hofo ekki verið ronnsökuð. Þvi er dogleg notkun olls ekki róðlögð. Áhríf ó hæfni tð aksturs og notkunor véla: Talið er oð CIAU5 hafi hverfondi óhrif ó hafni
til oksturs og notkunor vélo. Engor ronnsóknir hofo verið gerðor til oð meto hugsanleg óhrif. Þrótt fyrir oð tiðni tilkynningo um svimo i lyfleysu og todolofil örmum kliniskro ronnsókno hafi verið svipuð, skulu sjúklingor vero meðvitondi um hvernig CIAUS
verkor ó þó, óður en þeir oko eðo stjórna vélum. Milliverkanir við önnur lyf og oðror mðliverkanin Morgar rqnnsóknir ó mdliverkunum voru fromkvæmdar með 10 mg of todolafil eins og from kemur hér fyrir neðon. Þor sem ronnsóknir ó
milliverkunum fóru eingöngu from með 10 mg of todolafil, er ekki unnt oð útilolo milliverkonir með hærri skömmtum. Áhríf annarra lyfja ó tadalafih ritrómýtin og ítrokónozól, greipoldinsafi séu gefnir samhliða með vorúð þvi liklegt er oð þeir ouki
þéttni todolofils i plosmo. Þor of leiðandi gæti tiðni oukoverkono oukist. Hlutverk flutningspróteino (til damis p-glýkóprótein) við útskilnoð todolofik er óþekkt. Milliverkonir við fyf sem hafa óhrif ó flutningsprótein er þvi möguleg. Rifampidn sem örvor
CYP3A4 lakkar AUC todalofik um 88X, somonborið við AUC þegor todalofil er gefið eitt sér (10 mg skommtur). Búost mó við oð somhliðo gjöf onnarro lyfja sem örvo CYP3A4 eins og fenóbarbital, fenýtóin eða korbomazepin muni einnig droga úr oðgengi
todolafils. Áhrif tadalafils ó önnur lyh Todolafil (10 mg) jók blóðþrýstingslækkondi óhrif nitroto i kliniskum ronnsóknum. Þvi mó ekki gefa CIAUS samhliðo neinum lífrænum nitrötum.Ekki er tolið oð todalafil hafi klinisk óhrif til hömlunor eðo oukningar
ó útskilnoði lyfja sem eru umbrotin of CYP450 samsætuformum. Ronnsóknir hafo stoðfest oð todolofil hvorki hemur né örvor CYP450 somsætuform, þor með tolin CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1 og CYP2C9. Todolofil (10 mg) hofði engin klínkk
marktak óhrif ó AUC S-worforins, eða R-worforins (CYP2C9 hvorfefni) og todalofil hofði engin óhrif ó lengingu prótrombintima sem worfarin veldur. Todolafil (10 mg) hafði engin óhrif ó lengingu blæðingortima sem otefýsolitýkýro veldur. i
lyfjafræðirannsóknum ó lyfhrifum var konnað hvort todolofil yki blóðþrýstingslækkandi óhrif blóðþrýstingslækkondi lyfja. Hektu flokkor blóðþrýstingslækkandi lyfja voru ronnsakoðir þor með taldir kalsiumgangolokor (omlódipin), ACE (ongiotensin
converting enzyme) hemlor (enolapríl), beta-odrenvirkir viðtokoblokkar (metóprólól), tiozíð þvagræsilyf (bendroflúozið), og angiotensin II viðtokablokkor (ýmsor tegundir og skommtar, einir sér eðo somhliðo með tiaziðum kokiumgangolokum,
betablokkum og/eða olfablokkum). Todalafil (10 mg ef fró eru taldor rannsóknir með ongiotensin II viðtokoblokkum og omlódipín, en þó vor 20 mg skommtur notoður) hofði engor klinkkor marktækor milliverkonir við neinn þessoro lyfjaflokka.
Tadalafil (10 og 20 mg) hafði engin klínkk morktæk óhrif ó blóðþrýstingsbreytingar vegno tomsulósins, sem er olfo-odrenvirkur viðtokoblokki. Tadalafil 20 mg og samhliða meðferð með blóðþýstingslækkandi lyfjum getur valdið blóðþrýstingslakkun, sem
er venjulego væg og iíefur líklega engin kliniskt óhrif. Greining ó gögnum úr 3 stigs ronnsóknum sýndi engon mun ó oukoverkunum hjó siúklingum sem tóku todolafil með eðo ón blóðþrýstingslækkandi lyfja. Hins vegor skol veito þessum sjúklingum
viðeigondi upplýsingar um mögulega blóðþrýstingslækkun ef þeir eru meðhöndloðir með blóðþrýstingslækkondi lyfjum. Todalofil (10 mg) hofði engin óhrif ó þéttni ófengis i blóði (meðolþéttni i blóði 0,08%). Tadolofil (10 mg) jók ekki óhrif ófengrs ó
vitræno storfsemi og todolofil (20 mg) jók ekki óhrif ófengis ó blóðþrýsting. Auk þess fundust engor breytingor ó þéttni todolafils 3 timum eftir somhliðo notkun ófengis. Sýnt hefur verið from ó oð todalafil ouki oðgengi etinýlestrodióls til inntöku; gero mó
róð fyrir svipoðri oukningu ó oðgengi terbútolíns til inntöku, þó klínisk óhrif séu óþekkt. Þegar todolofil (10 mg) vor gefið somhliðo teófýllíni (ósértakur fosfódiesterosa hemill) i ronnsókn ó lyfhrifum, fannst engin milliverkun við lyfjohvörf. Einungis vorð
vort við vægo oukningu ó hjortslatti (3,5 slög/min). Þrótt fyrir oð þetto séu vag óhrif og hofi ekki hoft klinisko þýðingu i þessori ronnsókn skulu þou höfð i hugo ef þessi lyf eru gefin somhliða. Ronnsóknir ó milliverkunum við sykursýkislyf hofo ekki verið
fromkvæmdor. Pokkningar og verð (febrúor 2003): Golts töflur 10 mg x 4 stk.: 4.778 kr., Golis töflur 20 mg x 4 stk.: 4.778 kr., Golis tölfur 20 mg x 8 stk.: 8.240 kr. Afgreiðslutilhögun og greiðsluþótttoko sjúkrotryggingo: R, 0.
Somantekt um eiginleika lyfs er stytt i somræmi við reglugerð um lyfjoauglýsingor. Hægt er oð nólgost somontekt um eiginleika lyfs í fullri lengd hjó Eli Lilly Donmark A/S Útibú ó Íslandi, Broutorholti 28, 105
Reykjavik.
Tímarit íslenskra hjúkrunarfræöinga 3. tbl. 79. árg. 2003