Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.03.2008, Blaðsíða 45

„í opinberum rekstri fara peningarnir á
marga pósta og milliliði sem ekki eru til
staðar í einkarekstri sem fyrir vikið getur
greitt starfsfólki hærri laun.“
eða fastráðnum hjúkrunarfræðingum
eða þá öðru starfsfólki. Það er alþekkt
að sumir hjúkrunarfræðingar ráða sig í
hlutastarf og taka síðan aukavaktir til að
drýgja tekjurnar. Slíkt er sjúkrahúsunum
mjög dýrt sem eiga, að mínum dómi, að
laða starfsfóik til sín í hærra starfshlutfalli
til að draga úr yfirvinnukostnaði. Vissulega
kostar aðkeypt vinna á sjúkrastofnunum
meira en laun fastra starfsmanna í
dagvinnu. Dæmið snýst hins vegar við
þegar kemur að yfirvinnu. Hér verður
því að hafa heildarmyndina í huga og
eins lögmál ríkis- og einkarekstrar. í
opinberum rekstri fara peningarnir á
marga pósta og milliliði sem ekki eru til
staðar í einkarekstri sem fyrir vikið getur
greitt starfsfólki hærri laun.“
Veikindadagar borgaðir sem
bónus
Meðallaun hjúkrunarfræðinga, sem starfa
hjá ríkinu, miðast við kjarasamninga
sem allir eru bundnir af. Alhjúkrun er
hins vegar einkafyrirtæki og hefur því
beina samninga við sína starfsmenn og
hefur þar af ieiðandi meiri sveigjanleika.
Samkvæmt samningum og hefð á
íslenskum vinnumarkaði er veikindaréttur
starfsfólks tveir dagar í mánuði „En þurfi
fólk ekki að nýta sér þessa daga borgum
við þá út sem bónus. Það er enda
mjög mikilvægt í okkar starfsemi að
engar vaktir falli niður vegna veikinda,
ella erum við að bregðast þeim skyldum
sem við gefum okkur út fyrir að geta
sinnt. Það fer ekki vel í stjórnendur ef
við getum ekki staðið okkar plikt," segir
Dagmar og bendir á að síðan Alhjúkrun
var sett á laggirnar hafi veikindaforföll
hjá fyrirtækinu verið innan við 1% en í
nýútkominni úttekt um mönnun hjúkrunar
á Landspítalanum kemur fram að veikindi
starfsfólks í vaktavinnu eru 7,6% á
árunum 2005 og 2006.
„Við getum að sjálfsögðu ekki fullyrt að
aðrir misnoti sér veikindaréttinn en í öllu
falli hefur það fyrirkomulag okkar, að
greiða fólki bónus veikist það ekki, gefið
mjög góða raun," segir Jóna Ingibjörg.
Verði hluti af heildinni
Sem fyrr segir leita stjórnendur heil-
brigðisstofnana einkum og helst til
Alhjúkrunar þegar mannekla er því sem
næst að setja alla starfsemi úr skorðum.
Sumarleyfi og stórhátíðir eru álagstímar í
þessu sambandi og svo aðrar skyndilegar
og oft tímabundnar aðstæður þegar
skapast vandamál sem þarf að leysa úr.
„Svo að starfsmaður frá okkur verði einn
af heildinni þarf hann að koma nokkuð oft
inn á viðkomandi deild. Ef starfsmaður
okkar kemur inn á deildina kannski einn
dag í mánuði eða eitthvað ámóta nýtist
hann ekki sem skyldi. Því reynum við
að tryggja að sami starfsmaðurinn sinni
alltaf ákveðnum deildum og stofnunum.
En annars erum við með vel menntaða
hjúkrunarfræðinga sem geta gengið í
hvaða verkefni sem er og það er miður ef
stjórnendur geta ekki nýtt sér þekkingu
og reynslu viðkomandi starfsmanns sem
vera ber,“ segir Jóna Ingibjörg sem stóð
vaktina á geðsviði Landspítala drjúgan
hluta úr síðasta ári.
Fjölbreytni og forvarnir
Eins og nafn fyrirtækisins, Alhjúkrun, ber
ef tii vill með sér er stefna fyrirtækisins sú
að geta sinnt fjölbreyttri starfsemi. „Hugur
okkar stendur einnig til þess að geta sinnt
forvörnum, heilsuráðgjöf í fyrirtækjum
og fleiru slíku. Þar er stór og vaxandi
markaður. Meginþunginn í starfseminni
hefur þó farið í að leysa bráðavanda á
sjúkrastofnunum þegar starfsfólk vantar,"
segir Dagmar sem kveðst finna mjög
vaxandi áhuga hjúkrunarfræðinga á að
komast í störf hjá öðrum en ríkinu. Fjöldi
fólks í stéttinni hafi til dæmis ráðið sig til
starfa hjá lyfjafyrirtækjunum og ýmsum
einkareknum stofnunum sem starfa skv.
þjónustusamningum við ríkið.
Þeir sem komið hafi til starfa hjá
Alhjúkrun eru, segir framkvæmdastjórinn,
margir hverjir að leita eftir fjölbreytni í
starfi. Samkvæmt starfsmannaathugun,
sem fyrirtækið gerði á síðasta ári, eru
margir áfram um að geta stjórnað sínum
vinnutíma sjálfir. Þannig séu flestir
þeirra hjúkrunarfræðinga, sem starfa hjá
Alhjúkrun, í föstu starfi annars staðar en
taki vaktir hjá fyrirtækinu og sinni þannig
fjölþættari störfum en ella væri.
Markvissari forgangsröðun
Guðlaugur Þór Þórðarson, sem tók
við embætti heilbrigðisráðherra sl.
sumar, hefur boðað nýjar áherslur í
heilbrigðismálum og jafnframt skarpari
skil milli þeirra sem þjónustu veiti og
ríkisins sem áfram muni fyrir greiða. Til
framtíðar iitið segir ráðherrann Ijóst að
fleiri muni veita heilbrigðisþjónustu en nú
sé raunin.
„í mínum huga er málið einfalt: Tryggja
þarf sem besta þjónustu fyrir takmarkaða
fjármuni og þá reyni ég að nýta jafn vel
og mögulega er hægt. Mig gildir í raun
einu hver leysir verkefnið af hendi, það
eina sem ég geri kröfu um er að þjóðin fái
áfram notið góðrar heilbrigðisþjónustu,"
sagði Guðlaugur Þór í viðtali við Mannlíf sl.
haust og einmitt í þessari stefnu sjá þær
Dagmar og Jóna Ingibjörg sóknarfæri og
möguleika.
„Þjónusta heilbrigðiskerfisins þarf að
vera fjölbreyttari. Þar nefni ég til dæmis
öldrunarmálin, með stuðningi getur fjöldi
aldraðra dvalist mun lengur heima í stað
þess að þurfa að fara inn á stofnanir,"
segir Dagmar. „Kvóti Tryggingastofnunar
varðandi greiðslur til þeirra sem sinna
heimahjúkrun er takmarkaður og dugar
ekki til að sinna þörf fyrir heimahjúkrun sem
til staðar er. Raunar á þetta við fleiri svið
heilbrigðisþjónustunnar; fjárveitingarnar
haldast ekki í hendur við það sem gera
þarf. Því er mikil þörf á heildstæðri úttekt
á samtryggingakerfi iandsmanna þar sem
þörf er á markvissari forgangsröðun og
sömuleiðis að skapa örugg rekstrarskilyrði
fyrir fleiri rekstrarform en nú er raunin.“
Tímarit hjúkrunarfræðinga - 1. tbl. 84. árg. 2008
43