Fréttablaðið - 02.09.2017, Síða 16

Fréttablaðið - 02.09.2017, Síða 16
Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kjartan Hreinn Njálssson kjaranh@frettabladid.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is lífið: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is Gunnar Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Mín skoðun Logi Bergmann Henni hlýtur að hafa verið ljóst hvað hún má og hvað hún má ekki. Um daginn sá ég viðtal við leigubílstjóra sem var algjörlega brjálaður (og ég held að það verði enginn jafn brjálaður og pirraður leigubílstjóri) yfir því að borgin byggði ekki upphituð skýli fyrir fólk sem væri að bíða eftir leigubíl. Eins og það væri ekki nóg, þá áttu líka að vera þar öryggisverðir svo hægt væri að hafa hemil á drukknu fólki, fjúkandi í haust­ lægðunum að bíða eftir að röðin kæmi að því. Leigubílstjóranum finnst fullkomlega eðlilegt að til þess að fá að kaupa þessa þjónustu eigum við öll að troða okkur á sama stað og bíða og bíða. Eins og það fari stórkostlega vel í alla sem hafa kannski verið aðeins of lengi að hitta mennina. Hvernig væri bara að byrja á vandanum sjálfum – skorti á leigubílum. Og mig, sem hef reyndar aldrei keyrt leigubíl, langar til að koma með mitt innlegg í þessa umræðu. Leyfum Uber. Allt á borðinu Fyrir þá sem ekki þekkja þá er Uber app sem fólk notar til að panta bíl og fá tilboð í ferðina. Það sér hvernig bíl það er að fá (sem er til dæmis frábært ef mann langar ekki til að mæta á árshátið í Suzuki Jimny), sér hver er bílstjóri og hvaða einkunn hann hefur fengið hjá öðrum farþegum. Hann mætir svo til þín, þar sem þú ert og þú þarft ekki einu sinni að taka upp kort eða peninga því það er gengið frá því rafrænt þegar þú samþykkir farið. Einhver myndi segja að þetta snúist um öryggi. En ég myndi halda að Uber væri öruggari. Öll viðskipti eru skráð. Leigubílstjórar eru ekki með pening í bílnum því allt fer í gegnum kort og Paypal. Leigubílstjórar og farþegar fá einkunn og því er hægt að forðast lélega bílstjóra. Til dæmis bílstjóra sem reykja hálfan pakka á dag í bílnum og halda að enginn fatti neitt af því að þeir opna gluggann aðeins. Eða þá sem virðast ekki geta komið bílnum af stað án þess að botna Útvarp Sögu. Á sama hátt geta leigubílstjórar forðast gubbandi fólk á krónísku trúnaðarstigi. Einföldum lífið Það eru fleiri kostir sem fylgja þessu. Allt verður einfaldara. Það þarf ekki margar rándýrar græjur til að tengja sig við stöðina, finna réttu leiðina, posa og allt hitt. Hjá Uber og öðrum sambærilegum leigu­ bílakerfum er nóg að hafa einn síma. Þar er allt sem leigubílstjórinn þarf fyrir viðskiptavininn. Já, eða við­ skiptavinina, því það er meira að segja hægt að deila bíl, svona til að gleðja þá sem vilja minnka umferðina. Þegar þetta er rætt er alltaf talað við leigubílstjóra. Og getiði hvað: Þeim finnst þetta glötuð hugmynd. Og það er svo sem skiljanlegt. Þetta er starfið þeirra og þeir hafa lagt sig fram við að sinna því vel, jafnvel árum saman. Góðir leigubílstjórar ættu samt ekki að þurfa að ótt­ ast neitt. Fólk vill fara með þeim og það er jafnvel hægt að panta uppáhaldsbílstjórann sinn. Leigubílastöðvar myndu ekki hverfa, frekar en annars staðar þar sem þjónusta eins og Uber hefur skotið rótum. Margir vilja frekar panta bíl með gamla laginu og kunna kannski ekki alveg á svona nýmóðins öpp. En við myndum fá samkeppni í þennan bransa, sem hlýtur bara að vera góð hugmynd. Og svona kerfi eru mjög ferðamanna­ væn þannig að við myndum ekki þurfa að horfa á vesalings útlendingana rogast með töskurnar sínar út um allt, bara af því að þeir hafa ekki heyrt auglýsing­ una með Flosa Ólafs. Því miður er ég ekki viss um að við séum tilbúin fyrir svona frjálslyndi. Kannski að hluta til vegna þess að leigubílstjórar hafa í gegnum tíðina sýnt að þeir eru merkilega öflugur þrýstihópur. Ef til vill óttast stjórn­ málamenn hreinlega að lenda á grautfúlum leigubíl­ stjóra. En kannski er ástæðan einfaldlega sú að það er frekar ólíklegt að rekast á pólitíkus um miðja nótt í leigubílaröðinni. Hugsum í lausnum Einkareknir fjölmiðlar sigla ekki lygnan sjó. Heimurinn minnkar og samkeppnin um takmarkaðar tekjur kemur úr öllum áttum. Á sama tíma hygla yfirvöld Ríkisútvarpinu, sem aldrei fyrr.Samkvæmt fjármálaáætlun ríkisstjórnar­ innar er ekki von á breytingu. Framlög til „fjölmiðlunar“ eiga að hækka um allt að fjórðung á árunum 2018 til 2022. Hækkunin rennur óskipt til Ríkisútvarpsins, því ekki er öðrum til að dreifa. Ríkisfyrirtækið nýtir þetta forskot til yfirboða á markaði með tæplega 6 milljarða króna árlegri meðgjöf. Þrátt fyrir tal um afmarkað hlutverk hefur Ríkis­ útvarpið flækst inn á umráðasvæði einkamiðla og látið samkeppnissjónarmið ráða rekstrinum. Sennilega er það óhjákvæmilegur fylgifiskur þátttöku RÚV á auglýs­ ingamarkaði. Til að freista auglýsenda, keppir RÚV við einkaaðila um hvers kyns afþreyingu. Afleiðingin er ekki bara minni auglýsingapottur fyrir einkamiðlana, heldur þurfa þeir í ofanálag að kyngja hærra verði á dagskrárefni vegna yfirboða RÚV. Sjónarmiðið, að jafnvægi þurfi að ríkja á fjölmiðla­ markaði, er hunsað. Sjálfstætt starfandi fjölmiðlum eru ekki sköpuð réttlát skilyrði. Ríkisrisi á ekki að þrengja að einkamiðlum. Ríkisútvarpið þarf að skerpa sérstöðu sína og skilgreint hlutverk, í orði og á borði. Samkeppni við ríkisrisa sem getur endalaust sótt í almannasjóði verður aldrei heilbrigð nema skýrar reglur séu virtar. Engu er líkara en stjórnarherrarnir átti sig ekki á þessu. Þeir bregðast einkareknum fjölmiðlum æ ofan í æ með dekri sínu við Ríkisútvarpið – þvert á fyrirheit margra þeirra um að standa vörð um frjálsa fjölmiðlun, til við­ halds lýðræðinu eins og sagt er á tyllidögum. Þetta er afleitt því þróttmiklir og fjölbreyttir fjölmiðlar tryggja lýðræðið. Um þá ber löggjafanum að standa vörð. Í því ljósi setti Illugi Gunnarsson, fyrrverandi mennta­ málaráðherra, á fót nefnd, sem átti að jafna leikinn. Nefndin átti að skila tillögum fyrir langalöngu. Ekkert bólar á tillögunum. Af svörum að dæma er óvíst hvenær eða yfirhöfuð hvort búast má við niðurstöðu frá nefnd­ inni. Með líku lagi endurspeglast andvaraleysið í því að for­ maður Allsherjar­ og menntamálanefndar Alþingis, sem hefur það hlutverk að fjalla um stöðu fjölmiðla, skuli tísta og óska eftir vefslóð að ólöglegu streymi að boxbardaga Conors McGregor og Floyds Mayweather – dagskrárefni sem Stöð 2 hafði keypt einkarétt á dýrum dómum. Í mörgum löndum hefði þingmaður þurft að taka pokann sinn eftir að hafa orðið uppvís að slíku. En sam­ kvæmt frétt hér í blaðinu sér hún ekki mikla sök hjá sjálfri sér, enda hefði hún beðist afsökunar. Manneskja í hennar stöðu getur ekki skýlt sér bak við orð eins og hugsunarleysi eða hvatvísi, líkt og hún gerði. Henni hlýtur að hafa verið ljóst hvað hún má og hvað hún má ekki. Formaður sjálfrar þingnefndarinnar sem fjallar um stöðu og hlutverk fjölmiðla. Oft hefur verið talað um trúnaðarbrest af minna tilefni. Hún lét einfaldlega taka sig í bólinu. Tekin í bólinu 2 . s e p t e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r16 s k o ð U n ∙ F r É t t A b L A ð i ð SKOÐUN 0 2 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 5 F B 1 2 0 s _ P 1 2 0 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 0 1 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 D A 5 -9 2 F 0 1 D A 5 -9 1 B 4 1 D A 5 -9 0 7 8 1 D A 5 -8 F 3 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 2 0 s _ 1 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.