Fréttablaðið - 02.09.2017, Page 16

Fréttablaðið - 02.09.2017, Page 16
Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kjartan Hreinn Njálssson kjaranh@frettabladid.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is lífið: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is Gunnar Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Mín skoðun Logi Bergmann Henni hlýtur að hafa verið ljóst hvað hún má og hvað hún má ekki. Um daginn sá ég viðtal við leigubílstjóra sem var algjörlega brjálaður (og ég held að það verði enginn jafn brjálaður og pirraður leigubílstjóri) yfir því að borgin byggði ekki upphituð skýli fyrir fólk sem væri að bíða eftir leigubíl. Eins og það væri ekki nóg, þá áttu líka að vera þar öryggisverðir svo hægt væri að hafa hemil á drukknu fólki, fjúkandi í haust­ lægðunum að bíða eftir að röðin kæmi að því. Leigubílstjóranum finnst fullkomlega eðlilegt að til þess að fá að kaupa þessa þjónustu eigum við öll að troða okkur á sama stað og bíða og bíða. Eins og það fari stórkostlega vel í alla sem hafa kannski verið aðeins of lengi að hitta mennina. Hvernig væri bara að byrja á vandanum sjálfum – skorti á leigubílum. Og mig, sem hef reyndar aldrei keyrt leigubíl, langar til að koma með mitt innlegg í þessa umræðu. Leyfum Uber. Allt á borðinu Fyrir þá sem ekki þekkja þá er Uber app sem fólk notar til að panta bíl og fá tilboð í ferðina. Það sér hvernig bíl það er að fá (sem er til dæmis frábært ef mann langar ekki til að mæta á árshátið í Suzuki Jimny), sér hver er bílstjóri og hvaða einkunn hann hefur fengið hjá öðrum farþegum. Hann mætir svo til þín, þar sem þú ert og þú þarft ekki einu sinni að taka upp kort eða peninga því það er gengið frá því rafrænt þegar þú samþykkir farið. Einhver myndi segja að þetta snúist um öryggi. En ég myndi halda að Uber væri öruggari. Öll viðskipti eru skráð. Leigubílstjórar eru ekki með pening í bílnum því allt fer í gegnum kort og Paypal. Leigubílstjórar og farþegar fá einkunn og því er hægt að forðast lélega bílstjóra. Til dæmis bílstjóra sem reykja hálfan pakka á dag í bílnum og halda að enginn fatti neitt af því að þeir opna gluggann aðeins. Eða þá sem virðast ekki geta komið bílnum af stað án þess að botna Útvarp Sögu. Á sama hátt geta leigubílstjórar forðast gubbandi fólk á krónísku trúnaðarstigi. Einföldum lífið Það eru fleiri kostir sem fylgja þessu. Allt verður einfaldara. Það þarf ekki margar rándýrar græjur til að tengja sig við stöðina, finna réttu leiðina, posa og allt hitt. Hjá Uber og öðrum sambærilegum leigu­ bílakerfum er nóg að hafa einn síma. Þar er allt sem leigubílstjórinn þarf fyrir viðskiptavininn. Já, eða við­ skiptavinina, því það er meira að segja hægt að deila bíl, svona til að gleðja þá sem vilja minnka umferðina. Þegar þetta er rætt er alltaf talað við leigubílstjóra. Og getiði hvað: Þeim finnst þetta glötuð hugmynd. Og það er svo sem skiljanlegt. Þetta er starfið þeirra og þeir hafa lagt sig fram við að sinna því vel, jafnvel árum saman. Góðir leigubílstjórar ættu samt ekki að þurfa að ótt­ ast neitt. Fólk vill fara með þeim og það er jafnvel hægt að panta uppáhaldsbílstjórann sinn. Leigubílastöðvar myndu ekki hverfa, frekar en annars staðar þar sem þjónusta eins og Uber hefur skotið rótum. Margir vilja frekar panta bíl með gamla laginu og kunna kannski ekki alveg á svona nýmóðins öpp. En við myndum fá samkeppni í þennan bransa, sem hlýtur bara að vera góð hugmynd. Og svona kerfi eru mjög ferðamanna­ væn þannig að við myndum ekki þurfa að horfa á vesalings útlendingana rogast með töskurnar sínar út um allt, bara af því að þeir hafa ekki heyrt auglýsing­ una með Flosa Ólafs. Því miður er ég ekki viss um að við séum tilbúin fyrir svona frjálslyndi. Kannski að hluta til vegna þess að leigubílstjórar hafa í gegnum tíðina sýnt að þeir eru merkilega öflugur þrýstihópur. Ef til vill óttast stjórn­ málamenn hreinlega að lenda á grautfúlum leigubíl­ stjóra. En kannski er ástæðan einfaldlega sú að það er frekar ólíklegt að rekast á pólitíkus um miðja nótt í leigubílaröðinni. Hugsum í lausnum Einkareknir fjölmiðlar sigla ekki lygnan sjó. Heimurinn minnkar og samkeppnin um takmarkaðar tekjur kemur úr öllum áttum. Á sama tíma hygla yfirvöld Ríkisútvarpinu, sem aldrei fyrr.Samkvæmt fjármálaáætlun ríkisstjórnar­ innar er ekki von á breytingu. Framlög til „fjölmiðlunar“ eiga að hækka um allt að fjórðung á árunum 2018 til 2022. Hækkunin rennur óskipt til Ríkisútvarpsins, því ekki er öðrum til að dreifa. Ríkisfyrirtækið nýtir þetta forskot til yfirboða á markaði með tæplega 6 milljarða króna árlegri meðgjöf. Þrátt fyrir tal um afmarkað hlutverk hefur Ríkis­ útvarpið flækst inn á umráðasvæði einkamiðla og látið samkeppnissjónarmið ráða rekstrinum. Sennilega er það óhjákvæmilegur fylgifiskur þátttöku RÚV á auglýs­ ingamarkaði. Til að freista auglýsenda, keppir RÚV við einkaaðila um hvers kyns afþreyingu. Afleiðingin er ekki bara minni auglýsingapottur fyrir einkamiðlana, heldur þurfa þeir í ofanálag að kyngja hærra verði á dagskrárefni vegna yfirboða RÚV. Sjónarmiðið, að jafnvægi þurfi að ríkja á fjölmiðla­ markaði, er hunsað. Sjálfstætt starfandi fjölmiðlum eru ekki sköpuð réttlát skilyrði. Ríkisrisi á ekki að þrengja að einkamiðlum. Ríkisútvarpið þarf að skerpa sérstöðu sína og skilgreint hlutverk, í orði og á borði. Samkeppni við ríkisrisa sem getur endalaust sótt í almannasjóði verður aldrei heilbrigð nema skýrar reglur séu virtar. Engu er líkara en stjórnarherrarnir átti sig ekki á þessu. Þeir bregðast einkareknum fjölmiðlum æ ofan í æ með dekri sínu við Ríkisútvarpið – þvert á fyrirheit margra þeirra um að standa vörð um frjálsa fjölmiðlun, til við­ halds lýðræðinu eins og sagt er á tyllidögum. Þetta er afleitt því þróttmiklir og fjölbreyttir fjölmiðlar tryggja lýðræðið. Um þá ber löggjafanum að standa vörð. Í því ljósi setti Illugi Gunnarsson, fyrrverandi mennta­ málaráðherra, á fót nefnd, sem átti að jafna leikinn. Nefndin átti að skila tillögum fyrir langalöngu. Ekkert bólar á tillögunum. Af svörum að dæma er óvíst hvenær eða yfirhöfuð hvort búast má við niðurstöðu frá nefnd­ inni. Með líku lagi endurspeglast andvaraleysið í því að for­ maður Allsherjar­ og menntamálanefndar Alþingis, sem hefur það hlutverk að fjalla um stöðu fjölmiðla, skuli tísta og óska eftir vefslóð að ólöglegu streymi að boxbardaga Conors McGregor og Floyds Mayweather – dagskrárefni sem Stöð 2 hafði keypt einkarétt á dýrum dómum. Í mörgum löndum hefði þingmaður þurft að taka pokann sinn eftir að hafa orðið uppvís að slíku. En sam­ kvæmt frétt hér í blaðinu sér hún ekki mikla sök hjá sjálfri sér, enda hefði hún beðist afsökunar. Manneskja í hennar stöðu getur ekki skýlt sér bak við orð eins og hugsunarleysi eða hvatvísi, líkt og hún gerði. Henni hlýtur að hafa verið ljóst hvað hún má og hvað hún má ekki. Formaður sjálfrar þingnefndarinnar sem fjallar um stöðu og hlutverk fjölmiðla. Oft hefur verið talað um trúnaðarbrest af minna tilefni. Hún lét einfaldlega taka sig í bólinu. Tekin í bólinu 2 . s e p t e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r16 s k o ð U n ∙ F r É t t A b L A ð i ð SKOÐUN 0 2 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 5 F B 1 2 0 s _ P 1 2 0 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 0 1 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 D A 5 -9 2 F 0 1 D A 5 -9 1 B 4 1 D A 5 -9 0 7 8 1 D A 5 -8 F 3 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 2 0 s _ 1 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.