Fréttablaðið - 09.12.2017, Side 18

Fréttablaðið - 09.12.2017, Side 18
Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kjartan Hreinn Njálssson kjaranh@frettabladid.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is lífið: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is Gunnar Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Mín skoðun Guðmundur SteingrímssonÞótt sam- komulagið frá því í gær sé kannski stærsti sigur May í embætti, þá er þyrnum stráð leið fram undan. Theresa May, forsætisráðherra Bretlands, átti ágætan dag í gær þegar tilkynnt var að samn-ingar hefðu náðst milli Bretlands og Evrópusam-bandsins um tiltekna þætti er varða útgöngu Breta úr sambandinu – hið svokallaða Brexit. Þetta er nokkur nýlunda fyrir May sem hefur átt erfiða daga í starfi. Meira að segja sterlingspundið styrktist gagnvart helstu samanburðargjaldmiðlum, en það hefur iðulega veikst þegar May hefur tjáð sig opinberlega. Samningar sem náðst hafa lúta að þeim þáttum Brexit sem hingað til hefur verið talið raunhæft að ná saman um. Samningaviðræður um efnahagslegt samband Evrópusam- bandsins og Bretlands eru enn ekki hafnar fyrir alvöru, og sama má segja um viðræður um öryggismál. Stærstu ásteytingarsteinarnir sem nú hefur tekist að sneiða hjá voru hvort hörð landamæri þyrfti milli Írlands og Norður-Írlands og hversu háar fjárhæðir Bretland ætti að leggja til Evrópusambandsins meðan á aðlögunarferlinu að útgöngu stendur. Niðurstaðan liggur fyrir, engin landa- mæri verða á Írlandi og reikningur Breta verður tæplega 40 milljarðar punda. Einhugur virðist ríkja um að breskir borgarar og evrópskir haldi sínum réttindum óbreyttum á meðan á aðlögunarferlinu stendur. Með öðrum orðum þá virðist samkomulagið snúast um að hlutirnir standi nokkurn veginn óhreyfðir frá því sem nú er. Landamærum á Írlandi verður ekki breytt, og sama gildir um gagnkvæm réttindi Breta og annarra íbúa Evrópusambandsríkjanna. Kannski er þetta fyrirboði um það sem koma skal. Bretar fari út úr Evrópusambandinu að nafninu til, en að öðru leyti verði farin sú leið að hrófla við sem fæstu. Einhver kynni að spyrja: Hvers vegna í ósköpunum að hefja þessa vegferð ef áhersla breskra samningamanna virðist vera að halda sem flestu óbreyttu? Við þekkjum þá sögu, sambland af popúlisma og leiðtogaerjum í Íhalds- flokknum leiddi Breta í þessa stöðu. May stóð svo eftir með þann eitraða kaleik að leiða útgöngu Breta, og halda á sama tíma andliti heima við. Þótt samkomulagið frá því í gær sé kannski stærsti sigur May í embætti, þá er þyrnum stráð leið fram undan. Bretar vilja auðvitað halda öllum þeim efnahagslega ávinningi sem fylgir verunni í Evrópusambandinu – þeir vilja ekki að tollmúrar rísi að nýju og að viðskiptahömlur taki aftur gildi. Afstaða Evrópusambandsins er hins vegar ósveigjan- leg að þessu leyti – það verður ekki bæði sleppt og haldið. Bretar geta ekki notið ávinningsins án þess að taka ábyrgð á því sem til þarf að kosta. Michael Barnier, aðalsamningamaður Evrópusambands- ins, lét raunar hafa eftir sér að besta mögulega niðurstaðan fyrir Breta væri viðskiptasamningur á borð við þann sem gerður var við Kanada árið 2016. Ljóst er þó að í slíkum samningi fælist mikil afturför fyrir Breta. Theresa May er því hvergi nærri komin í höfn, og ríkis- stjórn hennar hefur ekki tekist að eyða grunsemdum um að betur sé heima setið en af stað farið. Tony Blair, fyrrverandi forsætisráðherra, er einn þeirra sem gert hafa það að mark- miði sínu að stöðva útgöngu Breta úr Evrópusambandinu. Hætt er við að slíkar raddir verði háværari eftir því sem leikar fara að æsast. Stundarsigur Nýja ríkisstjórnin gerir mig svolítið ringlaðan í hausnum. Mér liggur við pólitísku aðsvifi. Fyrir viku sat ég í Silfrinu þar sem Björn Valur Gísla- son og Ragnheiður Elín Árnadóttir voru saman í liði. Hvernig gerðist það? Af hverju missti ég? Hin svokallaða Æ-er-þetta-ekki-bara-fínt-stjórnin er tekin við. Það er allur vindur úr fólki. Það er enginn að nenna þessu siðvæðingardóti og hvað það nú heitir allt saman. ESB. Krónan. Kvótinn. Landbúnaðarkerfið. Stjórnarskráin. Spillingin. Það er enginn að fara að rífast um þetta núna. Núna ætlum við aðeins bara að fá að hafa það svoldið kósí hérna í smástund á eyjunni okkar. Snilldin ein Ok, gerum það. En maður er samt ringlaður. Af hverju voru allir svona reiðir hér í næstum áratug? Var ekki verið að henda eggjum og brenna jeppa og hvaðeina? Hver er niðurstaðan af því öllu saman? Þetta blasir svona við mér: Sjálfstæðisflokkurinn stendur svo ótrú- lega mikið uppi með pálmann í höndunum að maður getur eiginlega ekki annað en fórnað höndum og sett upp þann mesta WTF?! svip sem maður mögu- lega kann. Bjarni Ben er svo mikið brosandi á öllum myndum að hann er eiginlega hlæjandi. Hann bjóst ekki við þessu. Hvílík snilld. Áttatíu prósent stuðningur við nýja ríkisstjórn og allir glaðir. Enginn að rífast. Vinstrið sundrað. ESB-sinnar í sárum. Og flokkurinn kominn með heilbrigðisvottorð frá sjálfri Kötu Jak. Hugsað upphátt Hvað getur farið úrskeiðis? Hvað getur gert það að verkum að þessi ríkisstjórn springur? Vissulega má ímynda sér hefðbundnar atburðarásir eins og að fjárlög standi ekki undir væntingum eða VG splundri sér í innanflokkserjum. Hér eru líka nokkrar kringum- stæður sem gætu komið upp og leiddu kannski til atburðarásar sem felldi ríkisstjórnina. Nú er ég bara að ímynda mér eitthvað út í loftið: 1) Bjarni fattar að hann á hundrað milljónir á eyju sem hann var búinn að gleyma. 2) Pabbi hans Bjarna fær óvart afhent ríkis- fyrirtæki. 3) Pabbi hans Bjarna reynist óvart flæktur í alþjóðlegt peningaþvætti. 4) Sigríður Andersen leynir smá upplýsingum. 5) Brynjar Níelsson segir eitthvað um konur. 6) Ásmundur Einar mætir í þingið með derhúfu merkta Kaupfélagi Skagfirðinga. 7) Ásmundur Einar fer í flugvél. 8) Jón Gunnarsson segir eitthvað um virkjanir. 9) Ási Friðriks segir eitthvað um útlendinga. En allt er þetta mjög ólíklegt. Ný staða Ég er viss um að djúpt þenkjandi aðilar í flokkunum eru búnir að átta sig á því að eina leiðin til þess að þetta gangi er að vissir menn haldi aftur af sér í fjögur ár. Þeir verða beinlínis að haga sér eins og englabossar. Ekki segja múkk. Annars er þetta búið. Ég þori að veðja að það eru haldnir reglulegir fundir eins og í AA, einhvers staðar í bakhúsi, þar sem þessir menn er látnir sitja í hring, kreista litla gúmmíbolta og tala út um langanir sínar til þess að sleppa skrímslinu lausu. Bara smá. Kannski tekst það. Þó svo þessi ríkisstjórn endur- spegli ekki beinlínis mínar hugsjónir, þá óska ég henni velfarnaðar. Ef henni tekst að byggja upp innviðina, loksins, þá er það alla vega fínt. En svo er það hitt sem mér finnst ekki síður áhuga- vert: Er sýnin um aðeins opnara þjóðfélag, annan, traustari gjaldmiðil, betri stjórnarskrá og alls kyns aðrar framsæknar umbætur dáin? Eða ætlar áhugafólk um þær hugsjónir, hin frjálslyndu öfl, að nýta tækifærið nú þegar íhaldsstjórn ræður ríkjum og endurskipu- leggja sig? Væri það ekki sniðugt? Er þetta ekki bara fínt? 9 . d e s e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r d A G U r18 s k o ð U n ∙ F r É T T A b L A ð i ð SKOÐUN 0 9 -1 2 -2 0 1 7 0 4 :0 3 F B 1 2 8 s _ P 1 1 1 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 9 8 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 1 8 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 3 1 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 E 7 0 -2 B A C 1 E 7 0 -2 A 7 0 1 E 7 0 -2 9 3 4 1 E 7 0 -2 7 F 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 B F B 1 2 8 s _ 8 _ 1 2 _ 2 0 1 7 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.