Víkurfréttir


Víkurfréttir - 22.12.2003, Qupperneq 52

Víkurfréttir - 22.12.2003, Qupperneq 52
VÍKURFRÉTTIR - JÓLABLAÐ II VÍKURFRÉTTIR Á NETINU I www.vf.is I LESTU NÝJUSTU FRÉTTIR DAGLEGA!52 G le ð il e g a h á tí ð ! G uðbjörg Zakaríasdóttirarkitekt, sem nú býr íDanmörku og bjó um árabil í Kristjaníu, segist vera Keflvíkingur, þó hún sé reynd- ar fædd í Stykkishólmi. Eigin- maður hennar Poul er danskur arkitekt og hefur starfað fyrir danska ríkið t.d. í Mosambik og í Balkanlöndunum. Stjúp- dóttir Guðbjargar er Sofie auglýsingastjóri og stjúpsonur- inn Mikkel er veitingahúsaeig- andi. Guðbjörg mun eyða jól- unum í norður Afríku í ár, en hún hugsar til ættingja og vina heima á Fróni og biður fyrir kveðjur heim í Keflavík. Guð- björg er fædd árið 1948 og hef- ur dvalið oftar erlendis um jól en í gamla heimabænum, þar sem hún sleit barnsskónum. Hún lýsir í þessu viðtali sér- stakri reynslu sinni af því að dvelja um jól í óbærilegum hita í Afríku og veiða og verka jólamatinn sjálf. Einnig hefur hún tekið þátt í og fylgst með þróun jólahalds í Kristjaníu. Foreldrar Guðbjargar eru Zakarí- as Hjartarson og Esther Guð- mundsdóttir, sem lést í ágúst árið 1990. Guðbjörg á ævintýralega reynslu að baki og hefur haldið upp á jólin víðs vegar um heim- inn t.d. í Kristjaníu og í 12 ár dvaldi hún í Tansaníu og Mosam- bik í Afríku, þar sem hún vann við þróunar-vinnu. Systkini hennar eru Hjörtur bæjarritari í Reykjanesbæ, Erla hjá Nesprýði og Kristrún iðnrekstrarfræðingur búsett í Kópavogi. Einnig átti Guðbjörg hálfbróður Sigurður Gissur Baldursson eða Didda bíló eins og hann var oft kallaður, en hann lést í desember árið 1992. Guðbjörg manstu eftir að hafa sent jólakveðju heim sem lesin var í ríkisútvarpinu? Nei ég hef aldrei sent þannig jólakveðjur. Þegar ég er í Dan- mörku er auðvelt að hringja heim og óska gleðilegra jóla, og þegar ég var í Afríku var lítið um jólastemningu, enginn jólaundir- búningur og varla gerður munur á jóladögum og venjulegum vinnudögum. Hvernig fannst þér að alast upp í Keflavík um miðbik síðustu aldar? Ég fæddist í Stykkishólmi og bjó þar sem pínu lítil. Við bjuggum síðan smá tímabil í Reykjavík og fluttum svo til Keflavíkur. Ég hef líklega verið 5 ára, þegar við fluttum og bjó ég þar þangað til ég varð 16 ára, en þá byrjaði ég í Menntaskólanum á Laugarvatni. Svo ég get sagt, að ég hafi slitið barnsskónum í Keflavík. Það fyrsta sem ég man eftir úr Keflavík er stóra brekkan á Brekkubrautinni. Hún var stór og löng, þegar maður var bara 5 ára og fór með móður sinni í mjólk- urbúðina við Hringbrautina. Heim þurftum við svo að bera þungar mjólkurflöskur. Svo man ég eftir að hafa brunað á rauðu þríhjóli niður brekkuna eftir að hafa nappað því frá Hirti litla bróður mínum. Mér er einnig minnisstæður fyrsti skóladagur- inn, sem mér fannst hræðilegur. Allir þessir nýju krakkar. Ég var fyrst í Barna-skólanum við Skólaveg. Ég held mér hafi ekki farið að líða vel í skóla fyrr en í öðrum bekk. Þá varð ég af tilvilj- un með hæstu einkunn- ég hafði gaman af að reikna og hafði erft fallega rithönd föður míns. Þannig byrjaði metnaðarkapp- hlaupið, einu sinni fyrstur alltaf fyrstur! Annars held ég að ég hafi verið eins og flestir krakkar, leikið mér í indjánaleik í trönunum, sjóræn- ingjaleik út á Bergi, farið á róló og stundað mikið íþróttir. En ég las mikið, margar ævintýrabækur og var tíður gestur hjá Hilmari í Bókasafninu. Kannski hef ég fengið ævintýraþrá úr öllum þessum bókalestri. Auk þess átti ég tvær mjög góðar vinkonur sem ég hef enn sambandi við. Þær eru Anna Jóhanna Alfreðs- dóttir og Anna Skúladóttir. Anna bjó á Mánagötu 5 en Anna á Há- túninu. Hvað kom til að þú valdir arki- tektúr og við hvað starfar þú í dag? Eins og öðrum ungum skvísum var mest gaman að sofa hjá vin- konum sínum í öðrum húsum og var samgangur mikill hjá okkur vinkonunum. Vigdís móðir Önnu Jóhönnu sagði okkur margar sög- ur frá Danmörku, sem hún heim- sótti oft. Danmörk var því draumaland í fjarlægð. Anna Skúladóttir átti fjöldann allan af systkinum og eldri bræður. Það var spennandi. Tveir eldri bræð- ur hennar - Jón og Skúli - voru í Menntaskólanum á Laugarvatni og sögðu margar spennandi sög- ur frá lífinu þar á heimavistinni. Ég og Anna vorum fullkomlega harðákveðnar í því, að á Laugar- vatn ætluðum við að fara, það var ekki um annað að ræða. Svo það varð stefnt að landsprófi og stúd- entsprófi. Jón og Skúli ætluðu að fara í Háskóla eftir stúdentspróf og stunda verkfræði, en hvað gera tvær stúlkur eftir stúdents- próf ?? Verkfræði var karl- mannafag á þeim tíma en við gátum séð okkur t.d. í arkitektúr eða byggingafræði. Strax í gagn- fræðaskóla vorum við sammála um að við ætluðum að verða arkitektar. Anna Skúla fór seinna í viðskiptafræði og Anna Jó- hanna vinnur að ferðamálum. Ég hélt hins vegar fast við bygging- arfræðina. Kannski það sé af því að nám í arkitektur var eingöngu hægt að stunda erlendis Í dag starfa ég sem skipulagsfræðingur á Borgundarhólmi. Í ár voru 5 bæjarfélög sameinuð þannig að Borgundarhólmur nú er eitt sveit- arfélag. Það hefur verið afar spennandi að taka þátt í því. Jólin í Gráu höllinni. Í Kristjaníu eru jól- in tileinkuð heimilislausum Bjóstu í Kristjaníu - og varstu kannski hippi? Eftir ársdvöl i Bandaríkjunum kom ég til Danmerkur til að stun- da nám í arkitektur. Ég bjó í byrjun á stúdentagarði í Kaup- ➤ S U Ð U R N E S J A M E N N E R L E N D I S Á mörgum heimilum er nánast helgistund þegar lesnar eru upp jólakveðjur á RÁS 1 í útvarpinu. Um er að ræða gamla hefð sem hófst í Ríkisútvarpinu árið 1940. Já gamla gufan getur fengið mann til að rifja upp minningar um ættingjana þegar þeir voru erlendis, pabba sem var úti á sjó um jólin eða ömmu og afa í sveitinni. Þegar jólakveðjurnar voru lesnar voru landsmenn sameinaðir til sjávar og sveita og í þorpum landsins er þeir sátu við viðtækin og hlustuðu með andakt á hugljúfar og oft hjartnæmar kveðjur sem bárust inn á hvert heimili í landinu. Um tíma hljóðrituðu námsmenn og Íslendingar búsettir erlendis einnig jólakveðjur heim sem hægt var að hlusta á í útvarpinu. Víkurfréttir leituðu frétta af Suðurnesjamönnum sem búsettir eru erlend- is og að þessu sinni var Guðbjörg Zakaríasdóttir fyrir valinu. KEFLAVÍK & KRISTJANÍA Gugga fær myndskreytingu á hendina í Afríku. Guðbjörg Zakaríasdóttir arkitekt Borgundarhólmi. Jolablad II - 64 sidur pdf3 20.12.2003 4:19 Page 52
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Víkurfréttir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.