Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.2017, Side 22

22 Helgarblað 15. desember 2017fréttir
sannanir liggi fyrir því að húsið
hafi haft áhrif á heilsu hans.“
„Tilraun til manndráps“
„Að setja sjúkling í ónýtt hús
er hreinlega eins og tilraun til
manndráps. Það lítur kannski
vel út á blaði að veita heimilis-
lausum einstaklingi húsnæði.
Raunveruleikinn er sá að það er
ekki verið að taka ábyrgð. Pabbi
var settur í ónýtt heilsuspillandi
hús því hann var fyrir þeim og til
leiðinda í gistiskýlinu,“ segir Vala.
Engin svör
DV hafði samband við
velferðarsvið
og ræddi við Sigþrúði Erlu Arnar-
dóttur, framkvæmdastjóra þjón-
ustumiðstöðvar Vesturbæjar, Mið-
borgar og Hlíða. Sigþrúður sagði
blaðamanni að best væri ef hann
myndi ræða við Völu. Blaðamað-
ur benti henni á að hann hafi ver-
ið í samskiptum við Völu og Vala
hafi ekkert heyrt frá velferðarsviði
í nokkrar vikur.
Sigþrúður vildi ekki svara
spurningum blaðamanns og
sagðist ekki geta rætt einstaka
mál. Samtalinu lauk því fljótlega.
Of veikur fyrir Svíþjóð
Það stóð til að faðir Völu færi
í langtímameðferð í Svíþjóð.
Feðginin bundu miklar vonir við
að það gengi eftir. Það kom í ljós
að Vala hafði misskilið meðferðar-
aðilana, en á þeim tíma var ekki
pláss fyrir föður hennar. Hann var
einnig talinn of líkam-
lega veikur fyr-
ir umrædda
meðferð.
Þegar
kom í
ljós að
faðir
Völu væri ekki að fara til Svíþjóð-
ar var hann í meðferð á Vogi. Vala
var úrræðalaus og örvæntingarfull
þegar faðir hennar kláraði með-
ferð.
„Ég gat ekki ímyndað mér að
henda honum út í þetta ónýta hús
eftir meðferð. Ég bauð honum að
vera hjá mér þar til við myndum
finna annað úrræði fyrir hann.
Sambúðin tók á okkur bæði. Það
má segja að við séum ekki með
sömu hugmyndir um heimilis-
hald. Ég á þriggja ára dóttur sem
þarf mína ást, athygli og um-
hyggju. Ég hef ekki pláss í lífi mínu
til að reka meðferðarmiðstöð eða
hjúkrunarheimili á mínu eigin
heimili.“
Áfall að vera á hreinu og hlýju
heimili
„Pabbi hefur verið fangi neysl-
unnar í 20 ár, frá því að hann fór
að nota aftur eftir tíu ára edrúm-
ennsku. Á þessum 20 árum hefur
hann upplifað harðari heim en við
flest viljum vita að sé til á Íslandi.
Þetta hefur verið pabba lífshættu-
leg barátta og mótbyrinn mikill.
Ég skil að hann sé stundum reið-
ur.“
Faðir Völu dvaldi hjá henni
í nokkrar vikur þar til hann
datt í það. Þá þurfti Vala að
henda honum út, bæði fyrir
sig og barn sitt.
„Fyrir pabba að vera edrú
í nokkrar vikur og vera á
heimili sem er hreint
og hlýtt er áfall út af
fyrir sig. Pabbi hef-
ur ekki átt klukku
eða síma í ára-
tugi. Hann
vantar að
komast í
langtíma-
meðferð þar
sem er að-
hald og
rútína.
Hann
er
sjálfur búinn að átta sig á því.“
Meðferðarúrræði
Áður en ákveðið var að faðir Völu
færi til Svíþjóðar hafði hún ver-
ið að hringja á Hlaðgerðarkot á
hverjum degi til að staðfesta föð-
ur sinn á biðlista. Faðir hennar er
ekki lengur á biðlista og biðlistinn
er mjög langur. Vala segist hafa
athugað með innlögn á Staðarfell
en lítið hafi verið um svör.
Vala sótti um hvíldarinnlögn
fyrir föður sinn þegar hann var
í fimm vikur á Landspítalanum.
„Hann uppfyllti ekki þær kröfur
að vera metinn sem einstakling-
ur sem þarf á hvíld að halda. Um-
sókn hans var synjað.“
Enginn stuðningur
„Pabbi hefur nú viljann til að snúa
lífi sínu við og það er sorglegt að
hann fær ekki sterkari meðbyr.
Velferðarsvið er til þess ætlað að
hjálpa fólki en þar er enga lausn
að finna. Ég fór á fund með fjór-
um starfsmönnum velferðarsviðs
16. október. Eftir fundinn var ég
engu nær um hvað væri hægt að
gera. Mér finnst enginn stuðning-
ur koma frá velferðarsviði. Engar
hugmyndir að úrræðum fyr-
ir hann. Mér finnst velferðarsvið
ekki vinna vinnuna sína. Fólkið
þar er löngu búið að gefast upp
á honum, það er ljóst. Þetta er
dauðans alvara, við erum að tala
um mannslíf. Við erum að tala um
pabba minn,“ segir Vala.
Vala segir að hún hafi fundið
mun á viðmóti heilbrigðiskerfis-
ins eftir að grein DV um hana og
föður hennar birtist í október.
„Það var verulegur kippur inn-
an sjúkrahúsanna. Allt í einu voru
komnir alls konar læknar og sér-
fræðingar sem voru að vinna
saman. Læknar voru í samskiptum
við starfsfólk á Vogi áður en hann
fór þangað inn. Eins og kom fram í
viðtalinu þá var pabbi talinn of veik-
ur til að fara inn á Vog í október. Ég
náði að ýta eftir því að hann yrði
metinn aftur. Hann var metinn
hæfur og fékk að fara inn á Vog.
Læknar og hjúkrunarfræðingar
Landspítalans unnu frábært
verk,“ segir Vala.
„Fannst ég vera að drepa hann“
„Þessi barátta tekur á. Auðvit-
að elskar maður fólkið sitt og vill
hjálpa. En það er ekki mikill með-
byr frá samfélaginu. Það var mjög
erfitt að segja pabba að fara þegar
hann gisti hjá mér. Mér fannst ég
nánast vera að drepa hann með
því að reka hann út, vitandi að
hann gæti aðeins farið í hús sem
væri búið að dæma óíbúðarhæft
og heilsuspillandi. Þessi staða
er hræðileg að vera í. Því miður
þekkja þetta allt of margir sem eru
í svipaðri baráttu. Pabbi þarf hjálp
sem aðeins faglært fólk getur veitt
honum. Hann er of veikur til að
leita sér sjálfur hjálpar,“ segir Vala.
Það þarf fólk með ástríðu
„Einstaklingar með fíknisjúkdóm
á lokastigi eru of veikir til að búa
einir eða hjá fjölskyldumeðlim-
um. Þessi hópur fólks virðist vera
tabú í samfélaginu. Enginn veit
hvernig á að taka á þessum marg-
þættu veikindum. Það þarf fólk
sem berst af ástríðu fyrir þess-
um málstað. Ástríðan kemur iðu-
lega vegna sársauka aðstand-
enda. Að vera skrifstofublók gerir
það eflaust auðvelt að setja erfið-
ustu málin neðst í bunkann,“ seg-
ir Vala. Vala heyrði í fyrsta skipti
í föður sínum nokkrum dögum
áður en þessi grein er birt. Hún
hafði ekki heyrt í honum síðan
hún bað hann um að fara.
„Mér var mjög létt að heyra að
pabbi sé enn í baráttuhug. Hann
segist vita að hann sé á leið í sama
farið ef of langur tími líður þar
til hann fær hjálp. Hann er í ör-
væntingu að reyna að bjarga lífi
sínu.“
„Pabbi hefur nú
viljann til að snúa
lífi sínu við og það er
sorglegt að hann fái ekki
sterkari meðbyr.“
Eftirlitsskýrsla Eintak af skýrslu frá Heilbrigðiseftirliti Reykjavíkur.
Óíbúðarhæft og heilsuspillandi Samkvæmt Heilbrigðiseftirliti Reykjavíkur er húsið
illa farið og þarfnast gagngerra endurbóta.
„Það lítur kannski
vel út á blaði að
veita heimilislausum
einstaklingi húsnæði en
raunveruleikinn er annar.“