Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.2018, Blaðsíða 24

24 umræða 23. febrúar 2018
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Aðalnúmer: 512 7000
Auglýsingar: 512 7050
Ritstjórn: 512 7010
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Aðalritstjóri og ábyrgðarmaður: Kristjón Kormákur Guðjónsson
Aðstoðarritstjóri: Einar Þór Sigurðsson Ritstjóri: Sigurvin Ólafsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
fréttaskot
512 7070
abending@dv.is
Spurning vikunnar Hefur þú séð draug?
„Nei, en ég hef áhuga á vofum og fulla trú á að eitthvað
sé í gangi“
Þór Jakobsson
„Nei, ég trúi ekki á slíkt“
Áslaug Alfreðsdóttir
„Nei. Ég trúi ekki á drauga“
Þorsteinn Óskarsson
„Ekki enn svo ég viti“
Halldóra Pálsdóttir
E
f dýraflutningar verða leyfð-
ir í strætisvögnum þá verð-
ur minna pláss fyrir fólk til
að sitja, það segir sig sjálft.
Þó að dýrin verði í búrum þá verða
sætin bara full af búrum, þá eru
færri sæti fyrir eldra fólk eins og
mig. Ég hef átt páfagauka og það er
ótrúlegur hávaði og garg sem fylgir
þessum dýrum, fólk á að fá að vera
í friði fyrir slíkum hávaða þegar
það situr í strætisvagni. Hvað
er fólk annars að gera með dýr í
strætisvagni? Varla er fólk að taka
dýrin með sér í vinnuna? Ég sé
ekki að margir atvinnu- rekend-
ur leyfi slíkt. Svo eru
líka margir hrædd-
ir við dýr, það eru
margir krakkar
sem eru alveg skít-
hræddir við dýr. Fyrir utan alla þá
sem eru með ofnæmi fyrir dýrum,
eins og ég.
Þetta er leyft víða erlendis en
þar eru hlutirnir öðruvísi, þar eru
hundar vel upp aldir en ég hef séð
að svo er ekki alltaf hér á landi.
Borgarsamfélagið er ungt hér á Ís-
landi, úti eru samfélögin margra
alda gömul. Ég
sé ketti hérna
úti í vondu veðri,
heimiliskettir eiga
að vera heima hjá sér. Við kunn-
um bara ekkert að fara með hús-
dýr. Það færi allt í hund og kött
ef dýrin fengju að fara í strætis-
vagna. Það má hins vegar leyfa
blindrahunda í vögnum. Þeir eru
vel upp aldir, þegja og fara aldrei
langt frá eigendum sínum.
S
tefna Reykjavíkur er þétting
byggðar og styrking al-
menningssamgangna, að
sem fæstir þurfi að notast
við einkabílinn. Hundaeigendur í
dag eru neyddir til að vera á einka-
bíl til að lifa daglegu lífi með hund-
inn. Þetta er mikil takmörkun fyrir
fólk sem annaðhvort vill ekki eða
getur ekki eignast bíl en vill fara
með hundinn í göngutúr annars
staðar en í hverfinu, fara í heim-
sókn til vina eða fara á lausagöngu-
svæði. Jafnvel að fara til dýralækn-
is verður mikið vandamál. Það er
ekkert athugavert við það
að reyna að finna milli-
veg, þannig sem flestir
geti nýtt sér almenn-
ingssamgöngur.
Vinnuhópurinn
á vegum Strætó vann frábæra
rannsóknarvinnu og skoðaði all-
ar hliðar málsins, hvernig gengi
með þetta fyrirkomulag erlend-
is, hverjar algengustu kvartanirn-
ar væru, og leitaðist við að læra af
nágrannaþjóðunum. Hagsmuna-
aðilar fengu að setjast saman að
borðinu og vinna saman að lausn
þar sem allir höfðu
eitthvað til málsins að
leggja. Með því að leyfa
gæludýr í strætó er verið að setja
strangar takmarkanir, dýr þurfa
að vera aftast í vagninum, í búr-
um eða töskum og stuttum traust-
um taumi. Það er verið að gera ráð
fyrir ofnæmi, hræðslu við hunda
og önnur dýr, við biðjum um þá
virðingu að gert sé ráð fyrir hund-
um líka.
Guðfinna Kristinsdóttir, stjórnandi Hundasamfélagsins Guðbjörg Snót Jónsdóttir, guðfræðingur og fræðimaður
Með og Á MÓti – Dýr í StrætiSvögnum
með á móti
Arinstofa, fataherbergi og salerni inn af svefnherberginu
Svarthöfði er fljótlega á leið í kaffi til Steingríms J. Sig-fússonar í Breiðholti en þar
hefur hann búið síðan 1987. Fyr-
ir foringja vinstrimanna dugar
ekkert minna en 300 fermetra ein-
býlishús sem metið er hátt í 100
milljónir. Húsið á hann skuldlaust.
Steingrímur er með 1,8 milljón-
ir króna í laun á mánuði eða 21,6
milljónir á ári.
Steingrímur fær bætur í hverj-
um mánuði því hann er með lög-
heimili á Gunnarsstöðum í Þistil-
firði; bæturnar eru 134.000 krónur
en það gera 1.608.492 krónur á
ári. Rétt er að taka fram að þess-
ar greiðslur eru skattfrjálsar.
Svarthöfði gleðst fyrir hönd Stein-
gríms enda fasteignagjöld af slík-
um glæsihýsum nokkuð há.
Steingrímur hefur átt lög-heimili á Gunnarsstöðum frá 4. ágúst 1955. Heldur Stein-
grímur fram að það skipti engu
máli skipti hvar þingmaður haldi
lögheimili. Svarthöfði veit að það
er ekki rétt. Ef Steingrímur myndi
nú eins og langflestir Reykvík-
ingar sem búa í Reykjavík og starfa
í Reykjavík, skrá lögheimili sitt
í Reykjavík, þá fengi hann ekki
130 þúsund skattfrjálst í vasann.
Svarthöfði veit líka að það er mun
þægilegra að hafa lögheimilið
skráð úti á landi, þó að fjarlægðin í
þinghúsið sé lengri er leiðin þang-
að auðveldari en ef Reykvíkingur-
inn og Breiðhyltingurinn myndi
neyðast til að fara í prófkjör fyrir
sunnan.
Steingrímur segir að megin-starfsstöð hans sé fyrir austan. Kveðst hann reka og
halda húsinu í Þistilfirði við. Það
gerir Steingrímur ekki einn. Sem
betur fer aðstoða systkini hans
við að taka þátt í þeim kostnaði.
Þá segir Steingrímur að það hafi
aldrei verið leyndarmál að aðal-
heimili fjölskyldunnar hafi verið í
Reykjavík.
Svarthöfða þykir þetta nokkuð
undarleg ummæli. Hvorki Stein-
grímur né eiginkona hans eru
skráð til heimilis í Þingaseli 6. Í
símaskrá er Steingrímur skráður
á Gunnarsstöðum og heimili
eigin konu hans er ekki tekið fram
þótt það sé hægur leikur að skrá
þar hvaða heimili sem manni
hugnast. Steingrímur virðist ekki
vilja að fólk sé meðvitað um að
hann búi í 315 fermetra einbýlis-
húsi í Breiðholti, sem sérstaklega
hefur verið fjallað um í Morgun-
blaðinu vegna glæsileika.
Húsið er á tveimur hæðum og stendur í rólegri lok-aðri götu. Dan Wiium fast-
eignasali lýsti glæsihúsinu
svona:
„Frábærlega vel staðsett hús
með góðu útsýni. Á efri hæð
flísalögð forstofa. Gengið er
niður í arinstofuna, en hún er
flísalögð með hitalögn. Hurð
er úr arinstofu út á stóran
trépall. Hjónaherbergi
er sérlega rúm-
gott með
fataherbergi inn af og flísalagðri
snyrtingu með sturtu.“
Steingrímur hefur verið kallað-ur kommúnisti og tók það eitt sinn upp á þingi þegar hann
var uppnefndur. Sagði hann þá að
honum væri sama hvaða nöfnum
menn væru að reyna að klína á
andstæðinga sína. Það sem skipti
máli væri fyrir hvað menn stæðu
og hvernig þeir gerðu grein fyrir
sér í pólitík en þó sérstaklega hvað
menn gera. Steingrímur sagði:
„Að lokum dæmir það menn-
ina, þ.e. fyrir hvað stóðu þeir og
hvað gerðu þeir? Hvað voru þeir í
reynd, ekki í orði heldur á borði?
Við skulu bara láta söguna, herra
forseti, um að gefa okkur, mér og
hæstv. núv. viðskrh., einkunnir í
þeim efnum þegar frá líður.“
Nú þegar nokkur tími er liðinn
finnst Svarthöfða að Steingrímur
sverji sig í ætt við forystumenn
stórra vinstri flokka í sögunni sem
hafi haft hátt fyrir alþýðuna en
svo farið heim og yljað sér í arin-
stofunni áður en þeir háttuðu sig í
fataherberginu.
Þegar Svarthöfði
bankar upp á í Þinga-
seli finnur hann
ljúfan kaffiilm en
morgunkaffi Stein-
gríms um hug-
sjónir virðist orðið
nokkuð þunnt.
Svarthöfði
Sandkorn
Nýr fjölmiðill
Facebook-síða Björns Birgisson-
ar, sem búsettur er í Grindavík,
er miklu meira en persónuleg
síða. Hún nálgast það að vera
fjölmiðill og hefur Björn í ófá
skipti skúbbað á undan stóru
miðlunum. Þannig greindi
Björn fyrstur frá því að Vil-
hjálmur Árnason væri í öðru sæti
yfir þá þingmenn sem höfðu
fengið hæstar greiðslur vegna
aksturs. Einnig var hann á und-
an fjölmiðlum að vekja athygli
á því að húsfélag í heimabæ
hans vildi rifta kaupum hjóna
vegna þess að þau hefðu ekki
náð að verða fimmtug þegar
þau keyptu íbúð í heldri
manna blokk.
Björn tók
svo í vik-
unni upp
þráðinn
eftir um-
fjöllun DV
um Steingrím J.
Sigfússon, sendi
forseta þings-
ins póst, fékk
svar og birti.
Vel gert!