Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.2018, Blaðsíða 26

26 fólk - viðtal 23. febrúar 2018
Þ
að heimsækja ekki sérstak-
lega margir ferðamenn til
Níkósíu, höfuðborg Kýpur.
Hún er staðsett inni í miðju
landi – langt frá hvítu ströndun-
um sem ferðamenn sækja helst í
þegar þeir mæta á Miðjarðarhafs-
eyjuna. Gamli miðbærinn er
innan fornra borgarmúra og í
gegnum hann liggja landamæri
ríkjanna tveggja sem deila eyj-
unni: Lýðveldisins Kýpur – þar
sem grískumælandi Kýpverj-
ar eru í meirihluta – og Norður-
Kýpur – ríkis sem er aðeins viður-
kennt af Tyrklandi. Ef maður að
ætlar að rölta um bæinn er betra
að hafa vegabréfið með til að sýna
landamæravörðunum.
Í litlu hvítu steinhúsi með blá-
um gluggum, við fáfarna götu í
rólegu nýuppgerðu hverfi í gríska
hlutanum – þónokkurn spöl frá
helstu verslunargötum og lífæð-
um borgarinnar – er veitingastað-
urinn Inga's Veggie Heaven. Stað-
urinn er hluti af húsaþyrpingu
þar sem lista- og handverksfólk
er með vinnustofur og sölurými:
leirmunir, skartgripir og ýmislegt
fleira er í boði.
Bak við afgreiðsluborðið
standa tvær ungar dökkhærðar
konur, Kristjana og Elísa, en í eld-
húsinu, með svuntu og hárnet, er
móðir þeirra Inga Karlsdóttir, sól-
brún með stutt grátt hár og stórt
bros, hlýleg og hláturmild – þegar
hún kemst að því að Íslendingar
séu mættir á staðinn hennar hlær
hún og faðmar þá innilega.
Hermaðurinn á diskótekinu
Við setjumst út á pall í sólina með
kaffi og eplaköku og ég fæ Ingu til
að segja sína sögu – hvernig kom
það til að þessi Suðurnesjastelpa
opnaði grænmetisstað á Kýpur.
Hún byrjar á að segja mér að
hún sé fædd árið 1959 og alin upp
í Njarðvík hjá einstæðri móður
með fjögur börn, en faðir hennar
féll ungur frá. Að lokinni grunn-
skólagöngu byrjaði hún að vinna
fyrir sér. „Það var aldrei nein neyð
á heimilinu en mamma þurfti
alltaf að vinna afskaplega mikið til
að eiga í okkur og á. Kannski þess
vegna var maður ekkert að hugsa
um að fara í nám – maður vildi
bara byrja að vinna til að eignast
einhvern pening,“ segir hún.
Rétt um tvítugt dró ævintýra-
þráin hana til Svíþjóðar. Hún vildi
sjá heiminn og sá sér leik á borði
og fékk vinnu í bílaverksmiðju
Volvo. Það var þar, við færi-
bandið, sem hún tók þá afdrifa-
ríku ákvörðun að skella sér með
finnskri vinkonu í 10 daga vetrar-
frí til Kýpur, sem var þá þegar ódýr
og vinsæll sumarleyfisstaður. Inga
segist ekki hafa heillast sérstak-
lega af eynni í upphafi. Hins vegar
kolféll hún fyrir ungum Kýpverja
sem hún kynntist á einu diskótek-
inu í strandbænum Larnaka, en
þar bjó hann á meðan hann sinnti
herskyldu.
Inga sneri aftur um sumarið og
ílengdist á eynni næstu mánuði.
Ungi hermaðurinn, Demetris
Hadjipanayi, hjálpaði henni að
fá tímabundið landvistarleyfi og
hún starfaði á diskótekum þar
sem hún gat fengið greitt svart.
„Ég var svona „bar-woman“,“ segir
Inga og hlær innilega.
Tengdaforeldrarnir vildu hins
vegar ekki að sonurinn kvæntist
útlendingi og þegar landvistar-
leyfið var útrunnið ákvað Inga að
halda heim. Demetris elti Ingu
hins vegar til Íslands og árið 1983
gengu þau í hnapphelduna þar í
óþökk foreldra hans. „Þegar hann
fór sagði pabbi hans að ef hann
Inga ætlaði að vera í 10 daga á Kýpur
Rekur nú elsta
og þekktasta
grænmetisstað Kýpur
Tuttugu ára gömul fer Inga Karlsdóttir, ung
stelpa úr Njarðvík, í stutt frí til Kýpur. Meira en 30
árum síðar er hún ennþá búsett á Miðjarðarhafs­
eyjunni, er gift með fjögur fullorðin börn, og rekur
elsta og þekktasta grænmetisveitingastað eyjar­
innar: Inga's Veggie Heaven. Kristján Guðjónsson
heimsótti veitingastaðinn, bragðaði á himneskum
grænmetismatnum og forvitnaðist um sögu Ingu.
Kristján Guðjónsson
kristjan@dv.is
„Þegar hann fór
sagði pabbi hans
að ef hann gengi í hjóna­
band á Íslandi væri hann
ekki velkominn aftur heim.