Dagblaðið Vísir - DV - 23.03.2018, Blaðsíða 26

26 fólk - viðtal 23. mars 2018
H
vað á ég að byrja? Ég er 32
ára, hefðbundinn, gagn-
kynhneigður, tveggja barna
heimilisfaðir. Ég ólst upp í
Grafarvogi og er uppalinn Fjölnis-
maður í fótbolta. Ég er menntaður
kennari og starfa sem deildarstjóri
unglingasviðs í frístundamiðstöð,“
segir Þorsteinn og brosir.
Hann spilaði lengi knattspyrnu
og náði alla leið í unglingalands-
liðið. „Ég náði sjö leikjum með
unglingalandsliðinu. Ég á tvö
tímabil á bekknum hjá Breiðabliki
þar sem mitt hlutverk var að hita
upp Hjörvar Hafliðason en spilaði
svo meira en 100 leiki í meistara-
flokki með ÍR. Ég hætti svo í fót-
boltanum árið 2011 þegar sonur
minn fæðist.“
Strax jaðarsettur
Áhugi Þorsteins á karlmennsku
og femínisma kviknaði fyrir til-
viljun fyrir fjórum árum. „Ég var
að vinna í félagsmiðstöð, það var
dragkvöld á föstudagskvöldi og
enginn tók þátt. Ég var manaður af
krökkunum að naglalakka mig og
klæða mig í drag. Mér fannst þetta
mjög niðurlægjandi, bara eins og
sögurnar í dag bera með sér, en
ég lét til leiðast. Ég var svo með
naglalakkið yfir helgina. Það var
þá sem líf mitt breytist.“
Með því að ganga með nagla-
lakk segir Þorsteinn að hann hafi
áttað sig á því hversu mikil for-
réttindi hann hafi búið við sem
gagnkynhneigður, ójaðarsettur
hvítur strákur. „Ég hafði aldrei
lent á þessum vegg. Ég lenti á
risastórum glervegg. Samfélagið
býst við því að ég, hefðbundinn,
gagnkynhneigður fótboltastrák-
ur, gangi ekki um með naglalakk.
Ég fékk hins vegar augngotur,
athugasemdir og grín. Ég var enn-
þá ég, ég var bara með naglalakk.
Ég var strax jaðarsettur.“
Þorsteinn ákvað því að gera til-
raun og halda áfram að vera með
naglalakkið. „Ég var í þjáningu
innra með mér, ég var að fara á
fundi um allan bæ með fólki sem
ég hafði aldrei hitt. Ég sagði ekki
neitt, ég var bara með naglalakk.
Fólki fannst þetta ótrúlega skrít-
ið og erfitt, og mér sjálfum. Upp
frá þessu fór ég að pæla í þessum
kynjaða veruleika sem við búum í
og fór að spá í femínisma.“
Hann fékk til liðs við sig 40 ung-
lingsdrengi sem allir naglalökk-
uðu sig og upplifðu það sama og
hann. „Þegar þú ert unglingur
þá gerir þú mikið af því að reyna
að passa í hópinn, en með sam-
stöðunni þá byggist upp stemn-
ing. Strákarnir voru mjög stoltir af
þessu því þeir áttuðu sig á að þeir
voru að gera eitthvað gott. Þeir
skildu betur hvernig það er að vera
lagður í einelti, hversu erfitt það er
að vera jaðarsettur. Mig dreymir
um að heyra í þeim aftur, því þetta
hafði svo mikil áhrif á líf mitt, en
ég hef ekki talað við þá í fjögur ár.“
Ari Brynjólfsson
ari@dv.is
„Ég var
ennþá ég,
ég var bara með
naglalakk.
Þorsteinn V. Einarsson starfar við félags-
miðstöðvar hjá Reykjavíkurborg og er varaþing-
maður Vinstri grænna. Hann hefur vakið mikla
athygli undanfarna daga eftir að hann kom af stað
herferðinni #Karlmennskan á samfélagsmiðlum þar
sem karlmenn lýsa reynslu sinni. Þorsteinn settist
niður með blaðamanni DV yfir kaffibolla í frístunda-
miðstöðinni Tjörninni þar sem hann starfar.
Lífið breyttist þegar
Hann nagLaLakkaði sig