Morgunblaðið - 17.01.2018, Síða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. JANÚAR 2018
✝ Líneik ÞórunnKarvelsdóttir
fæddist 1932 á
Hellissandi. Hún lést
á hjartadeild Land-
spítalans 4. janúar
2018. Foreldrar
Þórunnar voru
Anna Margrét Ol-
geirsdóttir, f. 1904 í
Grímshúsi á Hellis-
sandi, d. 1958, og
Karvel Ögmundsson
útgerðarmaður, f. á Hellu í Beru-
vík 1903, d. 2005. Systkini Þór-
unnar eru Olga María, f. 1928, d.
2011, Guðlaug Svanfríður, f. 1929,
d. 2014, Ester, f. 1933, d. 1989,
Ögmundur, f. 1936, Sólveig, f.
1940, d. 2011, og Eggert, f. 1943,
d. 1962. Hálfbróðir Þórunnar,
samfeðra, er Eggert, f. 1964.
Fyrri eiginmaður Þórunnar
var Valur Sigurðsson smiður, f.
1924, d. 2012. Þau skildu. Börn
þeirra eru: 1) Guðrún Valsdóttir,
f. 1955. Börn: a) Valur Brynjar
Antonsson, f. 1976, kvæntur Ellu
Sverrir Vilhjálmsson matvæla-
fræðingur, f. 1932. Þau skildu.
Þórunn fæddist á Hellissandi á
Snæfellsnesi 27. ágúst 1932, en
flutti til Njarðvíkur með fjöl-
skyldu sinni nokkurra mánaða
gömul. Hún ólst upp í Njarðvík og
gekk þar í barna- og unglinga-
skóla og lauk síðan gagnfræða-
prófi frá Héraðsskólanum í Reyk-
holti í Borgarfirði. Hún lauk
íþróttakennaraprófi frá Laug-
arvatni 1959 og starfaði sem
kennari alla starfsævi sína. Þór-
unn var ein af frumkvöðlum leik-
rænnar tjáningar á Íslandi. Hún
var stofnfélagi í Félagi kennara
um leikræna tjáningu, 1974, og
beitti þeirri kennsluaðferð í
kennslu og þjálfun. Starfsævi
hennar var löng og varði frá 17
ára aldri allt til starfsloka við 69
ára aldur. Þórunn unni söng og
tónlist og söng í fjölmörgum kór-
um, síðast í Ekko-kórnum, kór
kennara á eftirlaunum. Hún var
virk í Félagi eldri borgara í
Reykjavík og spilaði golf og brids
með góðum vinkonum fram á síð-
asta dag. Þórunn skilur eftir sig
tvö börn, 11 barnabörn og sjö
barnabarnabörn.
Útför hennar fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 17. janúar 2018,
klukkan 13.
Björt Teague, f.
1980. Sonur þeirra
er Askur Valsson, f.
2014. b) Snæfríður
Sól Thomasdóttir, f.
1996. 2) Hermann
Valsson, f. 1956.
Börn: a) Hermann
Valur, f. 1976. Dóttir
hans er Vigdís Elva,
f. 2000. b) Rut, f.
1976. Dóttir hennar
er Bryndís Guð-
mundsdóttir, f. 1997. c) Atli Rún-
ar, f. 1976. Sonur hans er Ísak
Atlason, f. 2007. d) Þórunn, f.
1977, gift Einari Karlsen, f. 1976.
Börn þeirra eru Emil Einarsson
Karlsen, f. 2006, Elinor Einarsson
Karlsen, f. 2008, og Eldar Ein-
arsson Karlsen, f. 2010. e) Sverrir
Vilhjálmur, f. 1983. f) Vera Guð-
rún, f. 1988. g) Ester, f. 1991. h)
Sigurður, f. 1992. i) Alexandra
Jóna, f. 1994. Sambýlismaður
hennar er Gunnar Gíslason. Dótt-
ir þeirra er Aníta Rós, f. 2015.
Seinni eiginmaður Þórunnar var
Elsku besta mamma mín. Við
höfðum séð fram á bjartari tíma
með hækkandi sól, betri heilsu
eftir erfiða mánuði. Við höfum
stutt hvor aðra síðasta hálfa árið,
farið í margar bílferðir út að
Gróttu og Seltjörn, spjallað sam-
an um gamla tímann og framtíð-
ina, hvernig við yrðum hressari
næsta sumar. En þessi aðgerð var
of erfið fyrir þig, þó að þú hafir
barist hetjulega fram á síðustu
stund. Aldrei að gefast upp og
gera sitt besta lærði ég af þér auk
alls annars sem ég á þér að þakka.
Ég fann kvæðið sem þú tókst með
þér á spítalann og kveð með þeim
orðum, elsku mamma.
Trúarinnar traust og styrkur
tendrar von í döpru hjarta.
Eilífðin er ekki myrkur,
eilífðin er ljósið bjarta.
(Helgi Sæmundsson)
Guðrún.
Amma var mikil kjölfesta í mínu
lífi. Á fyrstu árum mínum ól hún
mig upp hluta úr ári og ég dvaldi
oft hjá henni eftir það. Hún mótaði
mikið vitund mína fyrstu árin og
hún hjálpaði mér að uppgötva
ímyndunaraflið með alls konar leik
í hversdagslífinu. Amma var frá-
skilin og unni sjálfstæði sínu og
frelsi mikið, en lagði ríka áherslu á
að hlúa vel að barnabörnum sínum.
Það voru mín miklu forréttindi í líf-
inu að fá vera oft hjá ömmu. Æsku-
stundir með henni voru þessi sér-
staka kyrrð, þessir sérstöku litir
daganna, og þetta sérstaka ævin-
týri sem ég kann ekki að lýsa nema
með ljóðlínu úr Svaninum eftir
Einar Ben., en það var eitt af henn-
ar uppáhaldsljóðum:
„Það er svo margt án máls sem eilíft lifir.“
Öll mín fullorðinsár hef ég getað
hringt í ömmu. Hennar háttur var
að veita leiðsögn með hrósi og gefa
mér rými til þess að skilja hlutina
sjálfur. Núna brjótast um tilfinn-
ingar, hvort ég hefði getað hringt
oftar og spurt um eitthvað. En
skrýtnast er að geta aldrei hringt
aftur í þetta númer og sagt: Amma
mín.
Minningarnar eru svo margar
en ég fann fáar myndir af okkur
ömmu saman. Góð ástæða er fyrir
því. Það var amma sem stóð bak
við myndavélina og passaði upp á
að smella af mynd. Þá var það sem
hún kallaði hátt og skýrt: Leikhús-
bros, leikhúsbros! sem var nokkuð
sem mér fannst hvimleitt á ung-
lingsaldri en gat síðar meir aldrei
varist brosi. Amma fór ekki oft í
leikhús, en það var líka af því að
hún bar sitt eigið leikhús innra
með sér. Ólíkt mörgum konum
sinnar kynslóðar braust hún til
mennta og lærði til kennarans og
starfaði sem leikfimikennari. En
það voru engar venjulegar íþróttir
sem hún hafði mestan áhuga á,
heldur tók hún þátt í að innleiða á
Íslandi leikræna tjáningu, slökun
og hugleiðslu í íþróttakennslu.
Hún rak einnig nudd- og slökunar-
stofu, og kenndi íþróttir og slökun
á geðdeild Landspítalans. Á
mannamótum átti hún oft erfitt
með að sitja lengi kyrr og var ef til
vill of sérlunduð til þess að vilja
taka þátt í því dægurþrasi sem bar
upp hverju sinni í blöðunum. Þá
fannst henni betra að tala við
hvern gest einslega og setti hún oft
á svið leik með börnunum sem
voru í boðinu. Með börnunum birt-
ist þetta leikhús sem hún bar innra
með sér. Nú síðustu jól þegar
heyrnin var ekki mikil þá hélt hún í
tengslin við Ask son minn, sem er
þriggja ára, með því að gera sér-
kennilegar grettur og látbragðs-
leik með höndunum, sló í glösin og
bjó til leikrit, á stundum með meiri
hávaða en hún gerði sér grein fyr-
ir, og þegar hún náði athygli
stráksins, þá gerði hún úr servíett-
unum einhverjar fígúrur, til að
mynda báta og svani.
Ég man eftir áramótum sem við
amma héldum ein. Ég hef verið
svona átta eða níu ára. Þá átti
amma heima í Mosfellssveit og allt
í einu rétt fyrir tólfslagið kallar
hún: Komdu við skulum hlaupa
upp á fjall. Það var nú ekki meira
fjall en Lágafell en í minningunni
höldumst við í hendur upp fjallið og
lítum yfir dýrðina, og þetta hand-
tak, amma mín og ég, það er í
svanalíki:
„í svanalíki lyftist moldin hæst.“
Valur Brynjar Antonsson.
Hún amma mín var alveg ein-
stök kona. Sterk og sjálfstæð,
glæsileg, ákveðin og fjörug. Ég hef
alltaf haft margar sterkar, kven-
kyns fyrirmyndir í lífi mínu og
amma var svo sannarlega ein af
þeim. Hún sýndi mér að með því að
leggja hart að mér og trúa á sjálfa
mig þá gæti ég allt. Hún hvatti öll
barnabörnin sín til að leggja rækt
við áhugamál sín og kynnti fyrir
okkur heim listarinnar. Með söng,
tónlist og látbragði gerði hún lífið
og tilveruna skemmtilegri. Ég
eyddi miklum tíma heima hjá
ömmu, bæði þegar ég var lítil og á
unglingsárum, og var það alltaf
jafn góður staður að koma á.
Við amma vorum að mörgu leyti
mjög líkar og við náðum því alltaf
vel saman, sama hvort við vorum
að spjalla yfir bolla af heitu kakói
eða í útsýnisferð í bílnum í góðu
veðri. Öll okkar góðu samtöl og
stundir munu ávallt fylgja mér.
Hvíl þú í friði, elsku amma mín.
Snæfríður Sól Thomasdóttir.
Þórunn
Karvelsdóttir
✝ Laufey Sigurð-ardóttir fædd-
ist 13. janúar 1932
á Ingjaldsstöðum í
Þingeyjarsveit.
Hún lést á Land-
spítalanum 3. jan-
úar 2018. For-
eldrar Laufeyjar
voru Sigurður
Haraldsson bóndi,
f. 29. maí 1899, d.
15. desember 1980,
og Kristjana Elín Gísladóttir
húsfreyja, f. 1. júní 1908, d. 28.
mars 1975. Systkini Laufeyjar:
1) Hermann, f. 28.11. 1933, d.
23.12. 2017, 2) Karl, f. 11.10.
1935, 3) Kristín, f. 27.5. 1937,
d. 17.1. 2015, Skarphéðinn, f.
13.8. 1939, d. 26.6. 2011, Gísli
Kristján, f. 20.9. 1945, d. 12.4.
2006.
Laufey giftist
1958 Birni Reyni
Alfreðssyni, f. 2.5.
1937, d. 10.10.
2015, þau slitu
samvistum. Börn
þeirra: Elín Kristín
Björnsdóttir, f.
27.7. 1959, og Ósk-
ar Sigurður
Björnsson, f. 15.11.
1961. Laufey gift-
ist 14.5. 1967 Sig-
urjóni Pálssyni, f. 21.5. 1921, d.
20.2. 2015. Barn þeirra: Krist-
rún Sigurjónsdóttir, f. 1.9.
1967. Fyrir átti Sigurjón son-
inn Gunnar Berg Sigurjónsson,
f. 21.10. 1948.
Útför Laufeyjar fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í
dag, 17. janúar 2018, klukkan
13.
Í dag kveðjum við systkinin
þig í hinsta sinn, elsku mamma
okkar. Við búum þó alltaf að því
veganesti sem þú útbjóst okkur
með út í lífið. Þú varst sannkall-
aður dugnaðarforkur til allra
verka og miðlaðir gildum þínum
til okkar af festu og ákveðni. Þú
lagðir áherslu á að við værum
heiðarleg, dugleg og metnaðar-
full í öllu sem við tækjum okkur
fyrir hendur og hikaðir ekki við
að segja okkur til ef þér fannst
við fara út af sporinu. Þitt góða
veganesti hefur styrkt okkur
sem manneskjur og verður aldr-
ei frá okkur tekið. Þú fylgdist
vel með öllum afkomendum þín-
um fram á síðasta dag, hafðir
mikinn metnað fyrir okkar hönd
og barnabarnanna og talaðir oft
um hversu heppin og ánægð þú
værir með hópinn þinn.
Þú lagðir metnað í að halda
gott og fallegt heimili og
Smyrlahraunið ykkar pabba var
það svo sannarlega. Gestir upp á
hvern dag allt árið um kring og
alltaf pláss fyrir næturgesti ut-
an af landi þegar á þurfti að
halda. Það var alltaf heitt á
könnunni og fjörugar samræður
við eldhúsborðið. Þú varst trygg
vinum þínum og ættingjum og
það skipti þig miklu máli að
halda góðu sambandi við fólkið
þitt.
Við minnumst þín í dag sem
móður sem lagði allan sinn
metnað í að koma okkur til
manns og kenna okkur að
standa upprétt frammi fyrir
hverri þraut sem á vegi okkar
verður. Þinn styrkur lifir innra
með okkur.
Ef sérð þú gamla konu, þá minnstu
móður þinnar,
sem mildast átti hjartað og þyngstu
störfin vann
og fórnaði þér kröftum og fegurð
æsku sinnar
og fræddi þig um lífið og gerði úr þér
mann.
Þú veizt, að gömul kona var ung og
fögur forðum,
og fátækasta ekkjan gaf drottni sín-
um mest.
Ó, sýndu henni vinsemd í verki og í
orðum.
Sú virðing sæmir henni og móður
þinni bezt.
Því aðeins færð þú heiðrað og metið
þína móður,
að minning hennar verði þér alltaf
hrein og skír,
og veki hjá þér löngun til að vera
öðrum góður
og vaxa inn í himin – þar sem kær-
leikurinn býr.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi)
Hafðu þökk fyrir allt og allt,
elsku mamma. Minning þín lifir
með okkur.
Elín Kristín, Óskar
Sigurður og Kristrún.
Laufey
Sigurðardóttir
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
SIGRÍÐUR ÁRNADÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Veghúsum, Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
sunnudaginn 7. janúar.
Útför hennar fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 19. janúar
klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþakkað en þeim sem
vilja minnast hennar er bent á orgelsjóð Keflavíkurkirkju
Ingvi Þór Sigríðarson Aðalheiður Ósk Gunnarsdóttir
barnabörn, barnabarnabarn
og systkini
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS ÁGÚSTSSON,
útgerðarmaður,
Hafnargötu 9, Vogum,
lést fimmtudaginn 4. janúar.
Útförin fer fram frá Kálfatjarnarkirkju á
Vatnleysuströnd fimmtudaginn 18. janúar klukkan 14.
Árni Kl. Magnússon Brynhildur Hafsteinsdóttir
Magnús Árnason
Þórarinn Halldór Árnason
Valdimar Kristinn Árnason
Hallveig Sigríður Árnadóttir
Þóra Árnadóttir
Hafsteinn Árnason
Þökkum auðsýnda samúð og vinsemd við
andlát móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
GAUJU GUÐRÚNAR MAGNÚSDÓTTUR.
Magnús J. Kjartansson Sigríður K. Oddsdóttir
Finnbogi G. Kjartansson Þuríður K. Hallgrímsdóttir
Sigrún Kjartansdóttir Bjarni Jóh. Guðmundsson
Ingvi Jón Kjartansson Erna Ólafsdóttir
Kjartan Már Kjartansson Jónína Guðjónsdóttir
Viktor Borgar Kjartansson Margrethe Ödegaard
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
OTTÓ BJÖRNSSON
frá Borðeyri,
Maríubakka 4, Reykjavík,
lést sunnudaginn 10. desember.
Útför hans hefur farið fram.
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýhug.
Sérstakar þakkir til starfsfólks L2 Landakotsspítala.
Erling Birkir Ottósson Gunnhildur Höskuldsdóttir
Alda Sigrún Ottósdóttir Halldór Bergmann Þorvaldss.
Sigurður Þór Ottósson Anni Midjord
Heimir Ottósson Majbritt Hansen
Sigríður Gísladóttir
Helena Dagbjört Jónsdóttir
afabörn, langafabörn og langalangafabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HALLDÓR SIGURÐUR HINRIKSSON
frá Framnesi í Neskaupstað,
lést miðvikudaginn 10. janúar á
hjúkrunarheimilinu í Neskaupstað.
Útför hans fer fram frá Norðfjarðarkirkju föstudaginn 19. janúar
klukkan 14.
Hinrik Halldórsson Guðbjörg Stefánsdóttir
Ragna Halldórsdóttir Ingólfur Jónsson
Rósa Þóra Halldórsdóttir Hálfdan Hálfdanarson
Rakel Halldórsdóttir Sturla Þórðarson
Sigríður Ósk Halldórsdóttir Bergur Þorkelsson
Bergþóra Stefánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN ANDRÉSSON
rennismiður,
lést mánudaginn 15. janúar á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð.
Útför hans fer fram frá Digraneskirkju fimmtudaginn 25. janúar
klukkan 14.
Guðríður Ólöf Kjartansdóttir
Gísli Jónsson
Kjartan Jónsson Valdís Magnúsdóttir
Guðný Jónsdóttir Birgir Svan Símonarson
Lárus Þór Jónsson Lilja Björk Jónsdóttir
Guðrún Elísabet Jónsdóttir Bjarni Gíslason
Andrés Jónsson Iða Brá Vilhjálmsdóttir
afabörn og langafabörn