Morgunblaðið - 17.02.2018, Blaðsíða 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. FEBRÚAR 2018
✝ Dóra BergsSigmunds-
dóttir fæddist 6.
nóvember 1944 í
Vestmannaeyjum.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnuninni
í Vestmannaeyjum
27. janúar 2018 eft-
ir stutta en erfiða
baráttu við krabba-
mein.
Móðir Dóru var
Dóra Hanna Magnúsdóttir, f.
27. júní 1925, d. 30. júní 2013.
Kjörfaðir Dóru var Sigmundur
Andrésson, f. 20. ágúst 1922, d.
16. nóvember 2016. Blóðfaðir
hennar var Sigurður Sverrir
Jónsson, f. 23. apríl 1913, d. 29.
maí 2001.
Bræður Dóru eru Bergur
Magnús, f. 1947, Andrés, f.
1975, börn þeirra eru Gabríel,
f. 1998, Elmar Elí, f. 2005, og
Embla Dís, f. 2010. 3) Heiðrún
Björk, f. 1977, trúlofuð Vilbergi
Eiríkssyni, f. 1976, börn þeirra
eru Aron Ingi, f. 2007, og Arn-
ar Gauti, f. 2009. 4) Andrés
Bergs, f. 1980.
Dóra ólst upp í Vestmanna-
eyjum og bjó þar alla ævi að
frátöldum nokkrum mánuðum
þegar Heimaeyjargosið stóð yf-
ir 1973. Hún lauk námi frá
Gagnfræðaskólanum í Vest-
mannaeyjum og stundaði nám
við Húsmæðraskóla Reykja-
víkur.
Dóra vann á yngri árum við
fiskvinnslu. Auk uppeldis- og
heimilisstarfa vann Dóra lengst
af í fjölskyldufyrirtækinu
Magnúsarbakaríi í Vestmanna-
eyjum sem afi hennar stofnaði
23. janúar 1923. Dóra vann
einnig við ræstingar í Hamars-
skólanum í Vestmannaeyjum.
Útförin fór fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu, frá Landa-
kirkju í Vestmannaeyjum 10.
febrúar 2018.
1949, og Óskar, f.
1964. Þá átti Sig-
urður Sverrir,
blóðfaðir Dóru,
þrjá syni, þeir eru
Guðjón, Hörður
Ernst og Agnar
Ellert.
Dóra giftist 31.
desember 1971 Sig-
mari Magnússyni,
f. 25. september
1948. Börn Dóru
og Sigmars eru: 1) Hlynur, f.
1969, giftur Soukainu Nigrou, f.
1990, barn þeirra er Sigdór
Zacharie, f. 2014. Fyrri eig-
inkona Hlyns er Svetlana Luch-
yk, f. 1973, börn þeirra eru
Kateryna, f. 1993, gift Matt-
híasi, f. 1992, og Richard Ósk-
ar, f. 2003. 2) Dóra Hanna, f.
1974, gift Sighvati Jónssyni, f.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Dóra, takk fyrir mig og
allt og allt.
Þinn
Sigmar.
Elskuleg móðir mín er látin,
aðdragandinn að andláti var
skammur. Hún hafði glímt við
veikindi síðustu ár og einhverra
hluta vegna tókst læknum ekki
að finna meinið fyrr en síðast-
liðið vor. Þá var það farið að
herja svo mikið á að eina úrræð-
ið var að draga úr einkennum og
hægja á ferlinu. Því miður virt-
ist það ekki duga til og hvað sem
gert var virtist hafa öfug áhrif.
Síðustu vikur voru henni mjög
erfiðar og dró hratt af henni.
Fyrir ári óraði okkur ekki fyrir
hvernig myndi fara.
Já, margt getur breyst á
skömmum tíma, skyndilega er
ekkert nema bið í vændum eftir
því óumflýjanlega, leiðarlokun-
um. Þegar leiðir skilur reikar
hugurinn ósjálfrátt til þeirra
samverustunda sem við áttum
og allra bernskuminninganna.
Flestar minningarnar eru frá
æskuheimilinu á Illugagötunni
en þar var húsið oft fullt af
krökkum úr næsta nágrenni og
mamma tók vel á móti þeim.
Mamma var oft ein með okkur
systkinin þar sem pabbi var á
sjó og reyndi hún að haga
vinnunni þannig að hún gæti
tekið á móti okkur eftir skóla-
daginn og sinnt heimilinu. Hún
lagði mikla áherslu á að við
sinntum lærdómnum áður en við
færum að leika og að við fengj-
um alltaf eitthvað gott í svang-
inn með ýmsum kræsingum sem
hún hafði útbúið. Hún lagði sig
alla fram við að búa okkur gott
líf og koma okkur til manns.
Hún var fórnfús og setti ávallt
fjölskylduna í forgang. Hún vildi
hafa allt í röð og reglu og lagði
áherslu á að við tækjum þátt í
heimilisstörfunum en vildi þó
hafa sinn háttinn á. Það var t.d.
ekki sama hvernig hengdur var
upp þvotturinn, lagt var á borð
og svo framvegis.
Við vorum ekki alltaf sam-
mála mæðgurnar, hún lét mig
alveg heyra það ef henni hugn-
aðist ekki það sem ég tók mér
fyrir hendur, enda kannski
margt misgáfulegt eins og geng-
ur og gerist. Með auknum
þroska lærðist mér að virða bet-
ur hennar skoðanir og þótt
stundum hafi mér fundist vera
komið nóg af afskiptaseminni
vissi ég að bak við allt lá vænt-
umþykja og ósk um að okkur
farnaðist vel. Já, fjölskyldan var
mömmu mikilvæg, hún hugaði
ekki bara vel að okkur börnun-
um heldur einnig að foreldrum
sínum, sérstaklega þegar heilsu
þeirra fór að hraka á seinni ár-
um. Hún lagði líka áherslu á að
við systkinin legðum okkar af
mörkum við að aðstoða þau t.d.
með sendiferðum og öðru tilfall-
andi. Það má með sanni segja að
hún hafi alla tíð hugsað meira
um aðra en sjálfa sig. Oftar en
ekki minntumst við á að hún
þyrfti að fara að huga meira að
sjálfri sér og hætta að hafa
áhyggjur af öðrum, en ekki
dugði það til. Hún reyndist
barnabörnunum líka ákaflega
vel, alltaf tók hún vel á móti
þeim og var til staðar jafnvel
þótt hún væri ekki alveg heil til
heilsunnar síðustu árin.
Elsku mamma, við munum
hugsa til þín með hlýju og þakk-
læti fyrir allt sem þú varst okk-
ur, pabba, systkinunum og fjöl-
skyldum. Það er skrýtið að
þurfa að kveðja fyrir fullt og allt.
Við sem eftir lifum yljum okkur
við góðar minningar.
Ég veit að hvíldin var kær-
komin og að þú ert á góðum stað
hjá ömmu og afa.
Meira: mbl.is/minningar
Þín dóttir,
Heiðrún Björk.
Elsku móðir mín kær,
ætíð varst þú mér nær,
ég sakna þín, góða mamma mín.
Já, mild var þín hönd
er um vanga þú straukst,
ef eitthvað mér bjátaði á.
Við minningu um þig geymum
og aldrei við gleymum,
hve trygg varst þú okkur og góð.
Við kveðjum þig, mamma,
og geymum í ramm
í hjarta okkar minningu um þig.
(Gylfi V. Óskarsson)
Með þökk fyrir allt, elsku
mamma.
Saknaðarkveðja,
þinn sonur
Andrés.
Elsku mamma, kallið kom
óvænt þrátt fyrir að heilsu þinni
hafi hrakað hratt síðustu vikur
og mánuði.
Þegar þú greindist með
krabbamein á lokastigi bjóst ég
ekki við því að við fengjum að-
eins níu mánuði til viðbótar sam-
an. Þú áttir erfitt með að sleppa
takinu á okkur öllum og barðist
hetjulega. Þú varst lengi heima
þrátt fyrir mikla verki og slapp-
leika og pabbi var þín stoð og
stytta í gegnum raunirnar. Í
samtölum okkar hjóna við þig
undanfarið kom oft fram hversu
erfitt þér fannst að hugsa til
þess að fá ekki lengri tíma með
okkur öllum, fá ekki að fylgjast
áfram með lífi barna þinna og
tengdabarna – og sérstaklega
fannst þér sárt að fá ekki að sjá
barnabörnin þín, sem þér þótti
svo vænt um, vaxa úr grasi.
Síðastliðin fjögur ár hafa ver-
ið fjölskyldunni erfið, við höfum
vakað yfir og kvatt tvær ömmur,
afa og svo þig elsku mamma. Þú
náðir ekki einu sinni að fylgja
þinni eigin tengdamóður til graf-
ar sem lést 20 dögum áður en þú
kvaddir.
Þér þótti miður að vera lögð
inn á sjúkrahús degi fyrir útför-
ina hennar Rúnu ömmu.
„Mér finnst ég varla heill né
hálfur maður,“ segir í texta Vil-
hjálms Vilhjálmssonar við lagið
Söknuður.
Þau orð lýsa hversu erfitt það
er að skrifa niður fallegar minn-
ingar um þig því söknuðurinn er
svo sár.
Það er margs að minnast þeg-
ar við lítum yfir farinn veg og
við þökkum kærlega fyrir þann
tíma sem við fengum með þér.
Minningin um sterka og ynd-
islega mömmu og tengda-
mömmu mun ávallt standa upp
úr hjá okkur og hvernig þér
tókst öll þessi ár að hugsa svo
fallega um okkur öll. Alltaf
spurðir þú frétta af öllum; börn-
um, tengdabörnum og barna-
börnum, varst fyrst til að
hringja þegar einhver var las-
inn, fyrst til að hringja á afmæl-
isdögum, alltaf boðin og búin að
passa, bjóða í mat eða hjálpa til
á einn eða annan hátt.
Einnig sinntir þú foreldrum
þínum af natni allt til æviloka
þeirra, þrátt fyrir að þú værir
sjálf orðin veik. Við vitum að það
eru fagnaðarfundir hjá ykkur
núna, þrátt fyrir að þið hittist
fyrr en alla grunaði.
Ég hefði viljað eiga með þér
fleiri ár, mamma mín, en er vita-
skuld þakklát fyrir að hafa átt
ömmur og afa í öll þessi ár, sem
flest náðu um níræðisaldri. Ég
ylja mér við allar fallegu minn-
ingarnar um þig, elsku mamma,
og trúi því að þú sért nú á betri
stað, laus við alla verki og sjúk-
dóma eftir erfiða baráttu.
Mestur er missir pabba sem
studdi þig af öllum sínum mætti.
Þrátt fyrir hvíld frá hjúkrunar-
hlutverkinu saknar hann þín
sárlega eins og við öll. Elsku
pabbi, hjartans þakkir fyrir
hversu vel þú hugsaðir um
mömmu.
Ég vil þakka öllum sem komu
að umönnun mömmu á einn eða
annan hátt og hafa stutt okkur
fjölskylduna í veikindum hennar
og í tengslum við útför hennar.
Elsku mamma, við fjölskyld-
an kveðjum þig nú með söknuði
og sendum okkar hugljúfustu
kveðjur með djúpri þökk fyrir
allt – og allt.
Þín dóttir og tengdasonur,
Dóra Hanna og Sighvatur.
Elsku mamma, okkur skilur
að um tíma dauðans hönd.
Þó að hvíld sé þreyttum blessun,
og þægur byr að ljóssins strönd.
Þó er jafnan þungt að skilja.
Þokast nær mörg fögur mynd,
þegar hugur krýpur klökkur,
kær við minninganna lind.
Sérhvert barn á mætri móður
margt að þakka, er samvist dvín.
Yfir brautir æskubreka
okkur leiddi höndin þín.
Því við bindum þöglum huga,
þýtt, með hlýrri vinamund
þakkarkrans, sem tregatárin
tállaus vökva á kveðjustund.
Vertu blessuð, elsku amma,
okkar hugsun með þér fer
yfir hafið hinum megin
horfnir vinir fagna þér.
Þó við dóminn skapa ei skiljum,
skýrist margt við kærleiks yl.
Lítil barnssál líka getur
leitað, saknað, fundið til.
(Höf. ók.)
Með þökk fyrir allt, elsku
mamma og amma.
Ástar- og saknaðarkveðja,
Hlynur, Soukaina,
Richard Óskar
og Sigdór.
Þú varst okkur amma svo undur góð
og eftirlést okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Þínir ömmudrengir,
Aron Ingi og Arnar Gauti
Vilbergssynir.
Elsku amma. Takk fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir mig. Ég
mun alltaf minnast þín fyrir ást
þína, hlýju, stuðning og óbilandi
trú á mér. Þín verður sárt
saknað.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Saknaðarkveðja.
Þinn
Gabríel.
Elsku amma.
Þú varst alltaf góð amma og
aldrei í fýlu út af neinu. Gerðir
alltaf allt fyrir okkur og tókst líf-
inu aldrei sem sjálfsögðum hlut.
Takk, elsku amma mín, fyrir
að vera alltaf svona ljúf og góð
amma.
Við kveðjum þig kæra amma
með kinnar votar af tárum
á ást þinni enginn vafi
til okkar, við gæfu þá bárum.
Horfin er hönd þín sem leiddi
á hamingju og gleðifundum,
ástúð er sorgunum eyddi
athvarf á reynslustundum.
Margt er í minninga heimi
mun þar ljósið þitt skína,
englar hjá guði þig geymi
við geymum svo minningu þína.
(Höf. ók.)
Ég á eftir að sakna þín.
Þinn
Elmar Elí.
Elsku amma. Stundum vorum
við að lita og stundum vorum við
að fara yfir hver var frændi
minn og hver var frænka mín.
Þú gafst mér oft kökur, mand-
arínur og harðfisk.
Við vorum stundum að kúra
saman í rúminu þínu þegar þú
varst veik og horfa á eitthvað
saman og líka spjalla saman.
Takk, elsku amma mín, fyrir
að vera skemmtileg og svo
varstu alltaf svo góð við mig.
Þú ert amman sem að allir þrá,
alltaf mun ég elska þig og dá.
Lífið þú gerir betra fyrir mig,
heppin ég er að eiga þig.
(Höf. ók.)
Ég sakna þín.
Þín
Embla Dís.
Laugardaginn 10. febrúar var
jarðsungin frá Landakirkju í
Vestmannaeyjum æskuvinkona
mín hún Dóra Bergs og sakna ég
hennar mikið. Það verður skrítið
að heyra ekki í henni reglulega í
síma eða hitta hana þegar ég
kem til Vestmannaeyja.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Kæri Sigmar og fjölskylda,
hugur okkar er hjá ykkur. Sorg-
in er sár og missirinn mikill.
Megi Guð vera ykkur styrkur á
þessum erfiðu tímum.
Um leið og ég kveð þig, með
sorg í hjarta, elsku vinkona, vil
ég þakka þér fyrir vináttu og
hlýhug er þú sýndir mér og fjöl-
skyldu minni alla tíð.
Þín vinkona
Þóranna og fjölskylda.
Dóra Bergs
Sigmundsdóttir
FALLEGIR LEGSTEINAR
Í FEBRÚAR
af öllum legsteinum
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Afsláttur
Elsku pabbi okkar,
MÁR MAGNÚSSON,
söngvari og söngkennari,
lést á sjúkrahúsi í Frankfurt am Main í
Þýskalandi þriðjudaginn 13. febrúar.
Útför verður tilkynnt síðar.
Gunnar Karel Másson
Mímir Másson
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SVAVA BRYNJÓLFSDÓTTIR,
áður til heimilis að Langagerði 28,
lést fimmtudaginn 15. febrúar á
hjúkrunarheimilinu Hrafnistu, Boðaþingi.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 22.
febrúar klukkan 13.
Kristinn Á. Guðjónsson
Ómar Kristinsson Kristín Geirsdóttir
Hörður Kristinsson Rut María Jóhannesdóttir
Pálmi Kristinsson Salóme Tynes
Svandís Kristinsdóttir Sveinn Bragason
Reynir Holm
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
MARTEINN GUÐJÓNSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli,
fimmtudaginn 8. febrúar. Útförin fer fram frá
Laugarneskirkju, föstudaginn 23. febrúar
klukkan 13.
Guðjón Marteinsson Edda Guðgeirsdóttir
Hjörtur Marteinsson Guðbjörg Lind Jónsdóttir
Valur Þór Marteinsson Guðný Pálína Sæmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn