Morgunblaðið - 17.02.2018, Blaðsíða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. FEBRÚAR 2018
✝ Frank GeorgCurtis fæddist
29. nóvember 1949
í Kilmarnock í
Skotlandi. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 6. febrúar
2018.
Foreldrar hans
voru George
Henry Curtis, f. 11.
apríl 1920, d. 26.
desember 1981, og
Flora McPhail McGilp Curtis, f.
8. maí 1924, d. 31. október 2001.
Frank var annar af fjórum
systkinum. Systkini hans eru
Anne McGilp Curtis (Forbes),
Elizabeth McGilp Curtis og Willi-
am John Richard Curtis.
Hinn 21. apríl 1973 kvæntist
Frank Svölu Jó-
hannsdóttur, f. 30.
ágúst 1951 í Reykja-
vík. Börn þeirra eru
1) Þór Arnar Curtis,
f. 9. ágúst 1973,
kvæntur Rut Eiríks-
dóttur, f. 5. janúar
1978. Þau eiga fjögur
börn; Alexander
Mána, Friðrik Leó,
Natalíu Eir og Matt-
hías Þór. 2) Lára
Björk Curtis, f. 6. júlí
1984, gift Gissuri Þorvaldssyni, f.
10. apríl 1978.
Útför Franks fór fram frá
Laugarneskirkju 16. febrúar
2018.
Vegna mistaka birtust greinar
ekki á útfarardegi og er beðist
velvirðingar á því.
Hin gömlu kynni gleymast ei,
enn glóir vín á skál.
Hin gömlu kynni gleymast ei
né gömul tryggðamál.
(Robert Burns, þýð. Árni Pálsson)
„For auld lang syne, pabbi.“
Við söknum þín mikið og það
er tómlegt án þín, en minning-
arnar lifa í hjörtum okkar. Hvíldu
í friði, elsku pabbi.
Þór og Lára.
Ég vil hér minnast tengdaföð-
ur míns Frank Curtis með nokkr-
um orðum, en hann lést á Land-
spítalanum 6. febrúar. Hann var
skoskur að uppruna og flutti
hingað til lands árið 1980. Hann
hafði þá kynnst eftirlifandi eig-
inkonu sinni Svölu Jóhannsdótt-
ur nokkru áður og þau búið í
Skotlandi í nokkur ár.
Fyrstu kynni mín af Frank
voru árið 2004 þegar ég og eig-
inkona mín, Lára Björk Curtis
dóttir hans, byrjuðum að vera
saman. Frank kom mér fyrir
sjónir sem mjög glaðvær og ræð-
inn maður og var ávallt léttur í
lund. Hann hafði sterkar tilfinn-
ingar til Skotlands og skoskrar
menningar og lét það oft í ljósi í
þeim samræðum sem ég átti við
hann.
Hann sagði mér gjarnan frá
bernsku sinni í Skotlandi og
mörgum þeim ævintýrum sem
hann lenti í sem barn og ungling-
ur í bænum Kilmaurs þar sem
hann bjó. Þegar hann fullorðnað-
ist varð honum ljóst mikilvægi og
sérstaða Skotlands og hve menn-
ing þess er mikilvæg í sögulegu
tilliti.
Einnig hve vel Skotar stóðu
sig í baráttunni við Englendinga
á árum áður, þótt oft væri við of-
urefli að etja.
Mér er minnisstæð ferð fjöl-
skyldunnar víða um Ísland, sér-
staklega sumarbústaðaferðir og
ættarmót, en slíkar ferðir voru
Frank mikið yndi. Sérstaklegar
er mér líka minnisstæð ferð fjöl-
skyldunnar til Skotlands árið
2013, en þá heimsóttum við eyj-
una Bute sem er vestur af Skot-
landi.
Þar áttu sér stað miklir at-
burðir á miðöldum þar sem íbúar
urðu fyrir miklum búsifjum af
völdum Englendinga. Einnig er
mér minnisstæð ferð sem við fór-
um þá í viskíverksmiðju sem
hafði um aldir verið heildsala fyr-
ir aðrar viskíverksmiðjur, en var
að byrja að framleiða sitt eigið
viskí. Þar fengum við svo að
smakka á eðalviskíi sem húsið
bauð upp á, en slíkar verksmiðjur
eru víða í Skotlandi og eru stolt
þeirra sem eðlilegt er.
Saga Skotlands er margbrotin
og enn eru þeir háðir samskipt-
um við Englendinga, en það þótti
Frank miður. En frelsishetjur
Skota eru ávallt hafðar í háveg-
um um allt Skotland og árið 2005
var t.d. minnst einnar fremstu
frelsishetju þeirra, William
Wallace.
Þá voru 700 ár liðin frá baráttu
þessa ofurhuga fyrir frelsi og
sjálfstæði Skotlands. Grein um
hann birtist í Morgunblaðinu 21.
ágúst 2005.
Ég gæti trúað að Frank hafi
verið hlynntur þeirri baráttu sem
Wallace stóð fyrir þó langt sé um
liðið. Í tilefni tímamótanna orti
Rúnar Kristjánsson frumort ljóð
um Wallace, en niðurlag þess er
svona:
Valinn brag ég vildi stilla,
vitja um forna sagnaslóð.
Sannar myndir sinnið fylla,
saman fer og hitar blóð,
– að þeir sem William Wallace hylla
virða og heiðra skoska þjóð!
En nú er minn ágæti tengda-
faðir horfinn á braut og verður
hans sárt saknað af fjölskyldu og
vinum. Blessuð sé minning
Frank Curtis.
Gissur Þorvaldsson.
Elsku Frank.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ég kveð þig með söknuði og
þakklæti í hjarta fyrir allar góðar
minningar og það sem þú hefur
gert fyrir okkur Þór og börnin
okkar. Þín verður sárt saknað.
Þín tengdadóttir,
Rut.
Frank Georg Curtis HINSTA KVEÐJA
Elsku afi, ég sakna þín
mikið.
Takk fyrir að vera svona
góður og skemmtilegur.
Takk fyrir að vera afi
minn.
Þinn
Leó.
Elsku afi, þín verður sárt
saknað og erfitt hefur verið
að kveðja þig.
Ég er mjög þakklátur
fyrir allar þær minningar
sem ég hef skapað með þér
og munu þær varðveitast
mér að eilífu.
Takk fyrir að hafa alltaf
verið til staðar elsku afi.
Þinn
Alexander.
Margs er að minnast,
margt er hér að
þakka.
Guði sé lof fyrir liðna
tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem)
Blessuð sé minning þín.
Inga, Una og Ollý.
Kristín Kristvarðsdóttir, eig-
inkona Erlings Þorkelssonar
móðurbróður míns, dó 2. febr-
úar 2018. Þetta kom svo sem
engum á óvart því hún var orðin
103 ára gömul.
Þau Kristín, Erlingur og for-
eldrar mínir keyptu húsið í
Tjarnargötu 43 árið 1936. Það
var gert af stórhug, því ekki
Kristín
Kristvarðsdóttir
✝ Kristín Krist-varðsdóttir
fæddist 18. febrúar
1914. Hún lést 2.
febrúar 2018.
Útför Kristínar
fór fram 12. febr-
úar 2018.
voru tekjurnar
miklar.
Í huga mínum
stendur Tjarnar-
gata 43 alltaf sem
einhver ævintýra-
höll. Þar reyndu
þær mágkonurnar,
Kristín og móðir
mín, svo og eldri
systir mín, Gústa,
að stjórna sex
yngri strákum sem
oft höfðu lítinn áhuga á að láta
að stjórn. Þetta voru fjórir syn-
ir þeirra Erlings og Kristínar,
og ég og bróðir minn Kristján.
Innanhúss stjórnuðu þær mág-
konurnar, Kristín og móðir mín,
heimilum sínum af miklum
skörungsskap. Þetta voru auð-
vitað tvö heimili, en í huga mín-
um voru þau á margan hátt eitt
stórt heimili. Það var sérstak-
lega svo um jól og nýár þegar
allir komu saman í hóf sem
haldin voru á hefðbundinn hátt
sitt á hvorri hæðinni í rúma tvo
áratugi.
Kristín og Erlingur fluttust
síðar í stærra húsnæði í Skerja-
firði og eftir það á Hringbraut.
Fjölskyldan dvaldist hálft annað
ár í Skotlandi árin 1950 til 1951
þar sem Erlingur vann við
skipaeftirlit.
Eftir dauða Erlings fluttist
Kristín í Miðleiti í Reykjavík og
síðustu árin bjó hún á Hrafnistu
í Hafnarfirði.
Þau Kristín og Erlingur voru
samrýnd. Hann félagslyndur,
mannblendinn og hrókur alls
fagnaðar, hún sterka stoðin
undir fjölskyldunni, sem lét sér
oft nægja að standa í skugga
Erlings í viðræðum við aðra.
Staða hennar var að standa fyr-
ir heimilinu og verksvið hennar
að styðja mann sinn og fjöl-
skyldu.
Kristín var alla tíð sjálfstæð
kona. Eftir stríð og fram undir
dauðadag vann Erlingur lang-
tímum saman erlendis við eft-
irlit á smíðum togara og ann-
arra skipa. Var Kristín þá oft
ein og sá um uppeldi sona
sinna. Á öðrum tímum fluttist
hún til útlanda með Erlingi,
fyrst til Bretlands, síðar til
Þýskalands, Danmerkur og
Spánar. Þegar hún dvaldi er-
lendis hóaði hún íslenskum kon-
um á staðnum saman og stofn-
aði nokkurs konar
stuðningsfélag.
Kristín varð ung ekkja. Er-
lingur féll frá hinn 15. júlí 1975
þegar Kristín var 61 árs gömul.
Hún bjó ein eftir þetta, en hafði
mikið samband við syni sína og
þeirra fjölskyldur.
Þegar ég hitti Kristínu síðast
kvartaði hún yfir því að vera
orðin gleymin: „Ég á stundum
erfitt með að muna eftir öllum
afmælisdögum barnabarnanna
og barnabarnabarnanna,“ sagði
hún og brosti.
Blessuð sé minning Kristínar.
Sverrir Sigurðsson.
Látin er í Hafnarfirði Kristín
Kristvarðsdóttir á 104. aldurs-
ári.
Það eru mikil forréttindi að
hafa þekkt þessa valinkunnu
heiðurskonu í vel yfir sjö ára-
tugi, hafa jafnan notið vináttu
hennar og gestrisni, glaðværðar
og umhyggju.
Efst er í huga á þessum tíma-
mótum mildi og góðsemi, sem
jafnan stafaði af henni. Hlýja í
fari hennar var jafnan auðsæ.
Mér fannst hún vera góð tákn-
mynd hinnar íslenzku húsmóður
eins og þær gerast beztar. Yfir-
bragð hennar var eins og heið-
ríkjan endalaus og fögur.
Kristín var ættuð úr Dölun-
um en ég kynntist henni fyrst
er ég hóf skólagöngu með frum-
burðinum í barnaskólanum við
Tjörnina, sem við bjuggum hvor
sínum megin við á þeim árum.
Vináttan sem þá skapaðist
hefur haldist allar götur síðan
og verið ómetanleg í lífsins
straumi, því fátt slær vináttuna
út í gæðamati hversdagsleikans.
Kristín giftist ung Erlingi
Þorkelssyni vélstjóra og urðu
synirnir fjórir allir verkfræðing-
ar þannig að vélahlutir og smur-
olía urðu frekar umræðuefni í
fjölskylduboðunum en mjúku
málin, sem urðu aðeins fyrir-
ferðarminni.
Erlingur starfaði mikið er-
lendis við eftirlit með smíði
stórs hluta fiskiskipaflotans frá
stríðslokum og allt til þess er
starfsferli lauk, en hann and-
aðist nokkuð um aldur fram.
Kristín þurfti því oft að ala
önn fyrir fjórum strákum með
hagsýni og stjórnsemi að leiðar-
ljósi. Ekki er því að neita, að
frumburðurinn setti nokkuð nið-
ur í áliti er móðir hans kvaddi
hann inn úr ljúfum leik til að sjá
um uppvaskið og dugðu engin
undanbrögð. Ekki er örgrannt
um að hún hafi haft nokkur
stjórnarfarsleg afskipti að hátt-
semi frumburðarins allar götur
síðar og hefur mér jafnan fund-
ist fara heldur vel á því enda
umhyggjan gagnkvæm.
Það er sýnt, að heimsóknir
um jólaleytið verða ekki fleiri
en þannig er gangur lífsins.
Mér er heiður að því að hafa
kynnst þessari heiðurskonu og
mun ég jafnan geyma mér í
huga minninguna um hana.
Með þakklæti fyrir hin löngu
og góðu kynni leyfi ég mér að
láta fljóta hér með í lokin eftir-
farandi samsetning, sem varð til
í einhverju merkisafmælinu:
Merkur kvistur, mætur þegn,
móðir listræn þóttir.
Kona vistvæn, klár í gegn,
Kristín Kristvarðsdóttir.
Blessuð sé minning hennar.
Sverrir Ólafsson.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Við önnumst alla þætti undirbúnings og
framkvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbús-
skiptin. Við þjónum með virðingu og umhyggju
að leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Ellert Ingason,
umsjón sálmaskrár
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN FRIÐRIKSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður Stangarholti 30, Reykjavík,
lést mánudaginn 12. febrúar á hjúkrunarheimilinu Eir.
Gylfi M. Einarsson Katrín J. Björgvinsdóttir
Valgarð Einarsson Linda María Stefánsdóttir
Margrét Ástrún Einarsdóttir Ævar Einarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, systir, tengdamóðir og
amma,
HRÖNN HAUKSDÓTTIR,
lést á heimili sínu í Stokkhólmi
fimmtudaginn 25. janúar.
Þorbergur Friðriksson
Michelle Hollahan
Kevin Onaisrael
Stefanía Hávarðsdóttir Sigrún Harpa Hauksdóttir
Guðbjörg Alda Hauksdóttir Sigurlaug Hauksdóttir
tengdabörn og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
GUÐMUNDA ANNA EYJÓLFSDÓTTIR,
Vindakór 10, Kópavogi,
verður jarðsungin frá Lindakirkju í Kópavogi
mánudaginn 19. febrúar klukkan 13.
Jón Kristinn Ríkarðsson
Snæbjörg Jónsdóttir Sigurður Nordal
Gróa H.R. Jónsdóttir Ragnar Kristinn Ingason
Erlingur Jónsson Íris Ósk Blöndal
Ævar Þór Jónsson
Ríkarður Jón, Dóra, Bjarki Steinn, Sæunn Elín,
Anna, Guðjón Ólafur og Guðmundur