Morgunblaðið - 05.04.2018, Blaðsíða 66

66 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2018
✝ Guðjón ArnarKristjánsson
fæddist á Ísafirði
5. júlí 1944. Hann
lést 17. mars 2018.
Foreldrar hans
voru Kristján Sig-
mundur Guðjóns-
son smiður, f. 17.
nóvember 1911, d.
22. desember
1989, og kona
hans Jóhanna
Jakobsdóttir húsmóðir, f. 16.
október 1913, d. 9. desember
1999.
Systkini: Jóna Valgerður,
Þrúður, Fjóla, Laufey, Freyja,
Matthildur, Jakob og Anna
Karen.
Guðjón Arnar giftist Björgu
Hauksdóttur, f. 24. janúar
1941, d. 25. nóvember 1999.
Þau skildu. Hinn 31. mars
1989 giftist hann Maríönnu
Barböru Kristjánsson, f. 7.
október 1960. Foreldrar henn-
ar eru Theofil Kordek og
kona hans Stanislawa Kordek.
mannafélagsins Bylgjunnar
1975-1984 og forseti Far-
manna- og fiskimanna-
sambands Íslands 1983-1999.
Guðjón sat í Verðlagsráði
sjávarútvegsins, Starfsgreina-
ráði sjávarútvegsins, stjórn
Fiskveiðasjóðs, skólanefnd
Stýrimannaskólans, í stjórn
Fiskifélags Íslands og stjórn
Slysavarnaskóla sjómanna. Þá
var hann varafiskimálastjóri
og sat í stjórn Farmanna- og
fiskimannasambands Íslands
1979-1999 og stjórnarskrár-
nefnd 2005-2007.
Guðjón var varaþingmaður
Vestfirðinga október 1991,
desember 1991 til febrúar
1992, desember 1992 til mars
1993, apríl-maí 1993, mars-
apríl og október-nóvember
1994, júní 1995 (Sjálfstæðis-
flokkurinn).
Hann var alþingismaður
Vestfirðinga 1999-2003 og
alþingismaður Norðvestur-
kjördæmis 2003-2009 (Frjáls-
lyndi flokkurinn).
Guðjón var formaður Frjáls-
lynda flokksins 2003-2010 og
formaður þingflokks Frjáls-
lynda flokksins 1999-2004.
Útför Guðjóns fer fram frá
Hallgrímskirkju í dag, 5. apríl
2018, klukkan 15.
Dóttir Guðjóns og
Ástu Ingimars-
dóttur er Guðrún
Ásta, f. 1963.
Dóttir Guðjóns og
Ingigerðar Frið-
riksdóttur er Ingi-
björg Guðrún, f.
1966. Synir Guð-
jóns og Bjargar
eru Kristján
Andri, f. 1967,
Kolbeinn Már, f.
1971, og Arnar Bergur, f.
1979. Börn Guðjóns og Marí-
önnu (kjörbörn, börn Marí-
önnu) eru Margrét María, f.
1979, og Jerzy Brjánn, f. 1981.
Guðjón á sautján barnabörn
og fimm barnabarnabörn.
Guðjón stundaði stýri-
mannanám á Ísafirði 1964-
1965 og tók fiskimannapróf
frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík 1966. Hann var há-
seti, matsveinn og vélstjóri frá
1959, stýrimaður 1965 og
skipstjóri 1967-1997. Hann var
formaður Skipstjóra- og stýri-
Þegar ég áttaði mig á því
síðastliðið haust að sennilega
myndi faðir minn ekki ná að
vinna bug á sínum meinum, þá
sótti að mér mikill tómleiki og
kvíði fyrir því sem virtist vera
að verða að veruleika. Fyrir mér
var ég ekki bara að missa föður
minn heldur líka mikinn kennara
á lífsins leið sem oft er þyrnum
stráð.
Þegar ég fór að þvælast með
föður mínum sem krakki um 10-
12 ára aldur, til dæmis um
Jökulfirði og strandir á hraðbát
sem hann og frændi hans
Tryggvi áttu saman, voru oft
strákar Tryggva með og voru
þetta oft miklar ævintýraferðir.
Þvælst var víða, veitt og skotið í
matinn og aðeins tekið með að
drekka og salt og pipar. Strand-
irnar eru fullar af mat, við þurf-
um ekkert meira með, sagði fað-
ir minn. Í þessum ferðum fékk
maður að skjóta af riffli og
leggja net og vera eins frjáls og
hægt var. Samt var manni kennt
það að veiða aðeins það sem
maður ætlaði að hafa til matar.
Þarna var manni innrætt það að
bera virðingu fyrir náttúrunni.
Það var því kærkomið þegar
ákveðið var að reisa sumarhús í
Norðurfirði á Ströndum og var
faðir minn mjög áhugasamur um
þá framkvæmd og hjálpaði mikið
til með þá framkvæmd. Ég sagði
við föður minn þegar sumarhús-
ið fauk að hluta hvort við ættum
að endurbyggja kofann. Dreng-
ur minn, við gefumst ekki upp
fyrir Kára heldur byggjum bara
sterkara hús úr alvöru rekavið
sagði pabbi, og það var gert og
sá faðir minn um að smíða alla
glugga í endurbyggt hús þannig
að núna hefur kofinn sál.
Oft hringdi faðir minn í mig
til að afla frétta af fiskigengd og
hvernig aflabrögð væru því við
eigum jú saman útgerðarfélag
sem átti smábáta. Faðir minn
spurði stundum hvort ég væri að
fara á handfæri því hann vildi
koma með, sagðist þurfa að
hlaða batteríin.
Einn mánuður á handfærum
er mér minnisstæður þegar við
feðgar vorum búnir að vera að
fiska vel norður af Hornbjargi,
að einn dag gerðist það að við
gleymdum okkur alveg og fyllt-
um bátinn það vel að vél bátsins
fylltist af sjó. Það hefði verið
gaman að vera með upptökuvél
af því þegar við urðum að setja
600 kíló af fiski í lúkarinn til að
komast að vélinni, það var bras
en í gang fór vélin og við kom-
umst heim ánægðir en þreyttir.
Þau lífsgildi sem faðir minn
kenndi mér og að maður ætti að
koma fram við aðra eins og mað-
ur vildi að komið yrði fram við
mann eru gulls ígildi og hafa
reynst mér vel.
Faðir minn stóð alltaf með
mér hvort sem vel eða illa gekk í
lífsins baráttu. Það að hafa hann
hjá mér þegar ég missti minn
besta vin og félaga hans í sjó-
slysi var ómetanlegt og mikill
styrkur fyrir mig og mína fjöl-
skyldu. Faðir okkar reyndist
okkur bræðrum sem klettur
þegar móðir okkar lést 1999 og
umvafði okkur hlýju og ást.
Faðir minn var stórmenni í mín-
um huga en nú skilur leiðir og
lífsins göngu með þér lýkur hér
með, en í mínum huga ert þú
alltaf hjá mér.
Hvíldu í friði, minn ástkæri
faðir. Ég votta Barböru, eigin-
konu föður míns, innilega samúð
og enn fremur systkinum föður
míns.
Kristján Andri
Guðjónsson.
Elsku pabbi, tengdapabbi og
afi.
Megir þú hvílast vel og ég
veit að þú munt líta inn til okkar
og fylgjast með afabörnunum,
ég býst við ykkur mömmu í
heimsókn.
Við þökkum fyrir allt pabbi
minn og haltu nú gott partí í
hinu efra og vertu hrókur alls
fagnaðar eins og þín er von og
vísa.
Við sjáumst síðar gamli minn.
Elska þig pabbi minn.
Lítil bára ber á land
brotna skel við fjörusand.
Sólin gyllir sund og hlein,
sefur fugl á birkigrein.
Viðkvæm hvíslar vorsins nótt,
vanga strýkur blærinn hljótt.
Sumarblóm í brekkutó
bærist hægt í kvöldsins ró.
Lífið á sér leyndardóm;
ljúfan dreng á votum skóm.
Lítill bátur landi frá,
leggur fram á opinn sjá.
Út frá ströndu báran ber
bátinn litla í fangi sér,
sem í fjarlægð siglir nú
sólarlagsins gullnu brú.
Seiðir vorsins sólarlag;
saman tengir nótt og dag,
dulúð sjávar, loft og land
og lítinn dreng við fjörusand.
Er í hverju andartaki
eilíf dulin þrá,
gyllir hafið heimsins ljós,
hnígur aldan blá.
(Hákon Aðalsteinsson)
Arnar Bergur,
Guðrún Ösp
og afabörn.
Pabbi var góður maður og
margs er að minnast. Við áttum
margar góðar stundir saman í
gegnum tíðina, núna er sökn-
uður af þeim stundum og til-
hugsunin er erfið um að þær
verði ekki fleiri. Pabbi var ávallt
hlýr og kærleiksríkur og aldrei
var skortur á brosi og hlátri,
hann var einnig ákveðinn og
samkvæmur sjálfum sér. Pabbi
hafði mjög gaman af söng og
greip oft tækifærið til að syngja
við ýmsa viðburði.
Pabbi var vinamargur og
gaman var að fara með honum á
ýmsa staði og viðburði, því ávallt
vildi fólk heilsa honum og spjalla
um ýmislegt. Á uppeldisárum
mínum á Ísafirði gat verið
þrautin þyngri að fara með
pabba niður á höfn, því mikið
var spjallað um veiðina og veðrið
og var tíminn oft lengi að líða
við spjallið.
Pabbi var maður réttlætis og
snerist áhugi hans á félagsmál-
um og pólitík aðallega um að
réttlæti væri gætt er varðaði
byggðir landsins. Hugsjónamál
hans voru sjávarútvegsmál, sem
voru honum ávallt hugleikin og
hafði hann mikla þekkingu á
þeim.
Pabbi naut sín best í nátt-
úrunni og hafði mikinn áhuga á
fuglalífi og því hvað árstíðirnar
höfðu í för með sér, við ræddum
oft farfuglana og hvernig veð-
urbreytingar eiga sér stað með
vorinu og haustinu. Að hlusta á
veðurfregnir á hverjum degi var
honum álíka mikilvægt og að fá
sér morgunmat.
Trú hans á að vinnan göfgi
manninn var honum ofarlega í
huga, alltaf ætti maður að leggja
sig allan fram við þau verkefni
sem maður tók sér fyrir hendur.
Alltaf að standa sína plikt, pabbi
vann alltaf mikið, kynnti sér
málin vel og var rökfastur. Hann
lagði áherslu á að hver og einn
veldi sína vegferð í lífinu og bar
virðingu fyrir skoðunum og
ákvörðunum annarra.
Þegar pabbi greindist með
krabbamein fyrir rúmum tveim-
ur árum varð alveg ljóst að hann
ætlaði að gera allt sem þyrfti til
að sigra meinið, uppgjöf kom
aldrei til greina.
Það var mér ljúft og mikil-
vægt að hugsa eins mikið og ég
gat um pabba síðustu mánuðina.
Þó að ég hefði viljað hafa meiri
tíma með honum hafði hann oft
á orði; „viltu ekki fara í vinnuna
elska“, hann hafði alltaf skilning
á því að hver og einn ætti að
sinna sinni vinnu. Þó að ljóst
hafi verið um nokkurn tíma hvað
stefndi í er ekki hægt að undir-
búa sig fyrir að missa ástvin. Við
Þórhalla reyndum að hlúa að
honum og taka hann sem mest
til okkar í sumarbústaðinn.
Honum leið vel í náttúrunni í
Öndverðarnesi hjá okkur.
Ég hefði viljað eiga meira
tíma með pabba en ég er þakk-
látur fyrir þær stundir sem við
áttum saman. Ég verð ávallt
stoltur af föður mínum.
Það er sárt að foreldrar okkar
bræðra séu bæði farin en þó
huggun að þau hafa um margt
að spjalla saman. Foreldraástin
sem ég fékk frá foreldrum mín-
um var skilyrðislaus og einlæg
og alltaf var hægt að leita til
þeirra. Ég kveð föður minn með
þakklæti. Neðangreindur sálmur
lýsir pabba vel.
Hver fögur dyggð í fari manns
er fyrst af rótum kærleikans.
Af kærleik sprottin auðmýkt er,
við aðra vægð og góðvild hver
og friðsemd hrein og hógvært geð
og hjartaprýði stilling með.
(Helgi Hálfdanarson)
Elsku pabbi minn, takk fyrir
allt, við sjáumst seinna.
Kolbeinn Már
Guðjónsson.
Þá er hann Addi bróðir dáinn,
sá fyrsti úr okkar stóra og sam-
henta systkinahópi. Addi var
ekki bara stóri bróðir, heldur
vorum við líka saman í herbergi
uppi í risinu í gamla húsinu okk-
ar í Hlíð þegar ég var lítill. Þeg-
ar ég man eftir honum heima þá
var Addi fyrirferðarmikill ung-
lingur og síðan kraftmikill og
skemmtilegur ungur maður. Ég
man alltaf eftir því þegar hann
kom heim af síldinni á haustin.
Hann var svo hress, glaður og
fallegur. Hann var hrókur alls
fagnaðar á ættarmótunum og
talaði við alla og gætti þess vel
að dansa við allar gömlu frænk-
urnar, sem dýrkuðu hann. Hann
var svo sjarmerandi og bros-
mildur að hann bræddi ekki
bara hjörtu kvenþjóðarinnar
hvar sem hann kom heldur sótt-
ust kallarnir ekki síður eftir fé-
lagsskap hans. Þegar litið er yfir
ævina, sem vissulega var aðeins
of stutt, þá er ótrúlegt hvað
hann kom víða við. Og alls stað-
ar lét hann mikið að sér kveða,
þó í raun á rólyndan og yfirveg-
aðan hátt og hann hafði alltaf
góð rök fyrir sinni afstöðu. Ungi,
kraftmikli sjómaðurinn, stýri-
maðurinn og farsæll aflaskip-
stjóri til margra ára, verkalýðs-
foringi, samningamaður og
forseti stórra samtaka og loks
kröftugur stjórnmálamaður. Á
öllum þessu sviðum skilur hann
eftir sig varanleg spor, enda
sinnti hann öllu því af kostgæfni
sem hann tók sér fyrir hendur.
Ég naut þess að vera kokkur í
tvö sumur hjá honum á Páli
Pálssyni, þá var hann að vísu
farinn að þroskast og róast
sögðu kallarnir, en aldrei sá ég
annað til hans þá en ljúf-
mennsku þó hann væri vissulega
stundum ákveðinn í skipunum út
á dekkið. Addi var mikill mat-
maður og er mér minnisstætt úr
kokksstarfinu á Páli, að oftast
var haft steikt lambalæri á
sunnudögum og var skammtur-
inn fimm læri, eitt fyrir skip-
stjórann og fyrsta stýrimann, þá
Adda og Benna en fjögur fyrir
hina 14 í áhöfninni. Addi varð
fljótt þekktur um Vestfirði og
síðan um allt land sem Addi-
Kitta-Gauj og maður lærði fljótt
að ef maður vildi segja deili á
sjálfum sér, þá var bara einfald-
ast að segjast strax vera bróðir
hans Adda-Kitta-Gauj, þá var
tengingin komin. Ég votta eigin-
konu, börnum og fjölskyldum
þeirra mína innilegustu samúð.
Blessuð sé minning hans.
Jakob bróðir.
Hann var litli bróðir okkar
fimm systra, sem voru allar
fæddar á undan honum. Alltaf
man ég hvað pabbi varð glaður
þegar hann fæddist, loksins fékk
hann son eftir allar stelpurnar.
Guðjón Arnar
Kristjánsson
Elskuleg móðir okkar,
GUÐRÚN BIRGITTA ALFREÐSDÓTTIR,
Tindaflöt 3,
Akranesi,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
Akranesi 26. mars.
Útför fer fram þriðjudaginn 10. apríl klukkan 13 frá
Akraneskirkju.
Kári Rafn Karlsson
Kristín Sandra Karlsdóttir
Ástkær faðir okkar, afi, bróðir og mágur,
ÞÓRARINN SIGURÐSSON,
Ferjuvogi 17, Reykjavik,
lést á Landspítalanum hinn 30. mars 2018.
Bálför fer fram frá Hjallakirkju mánudaginn
9. apríl kl. 13.00.
Ingólfur Freyr Þórarinsson
Hannes Berg Þórarinsson
Þóra Berglind Hannesdóttir
Jón Ólafur Sigurðsson Ragnheiður Þórðardóttir
Guðný Sjöfn Sigurðardóttir og fjölskyldur
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐLAUG M. KÁRADÓTTIR,
Víkurbraut 26,
Höfn í Hornafirði,
lést mánudaginn 26. mars. Útför fer fram
frá Hafnarkirkju 10. apríl klukkan 11.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Björgunarfélag
Hornafjarðar.
Halldór Kári Ævarsson
Björn Jón Ævarsson Anna Lilja Ottósdóttir
Steinar Már Ævarsson
Ævar Rafn Ævarsson Fjóla Jóhannsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SVAVA BERGLJÓT LÚÐVÍKSDÓTTIR,
Skálateigi 5,
Akureyri,
lést föstudaginn 23. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Gunnlaugur Þór Traustason
Yndislegi sonur og bróðir,
BREKI JOHNSEN,
Höfðabóli,
Vestmannaeyjum,
er látinn.
Útför verður frá Landakirkju laugardaginn 7.
apríl klukkan 14.
Blóm og kransar afþakkað en bent á Samhjálp fyrir þá sem vilja
minnast hins látna.
Halldóra Filipusdóttir Árni Johnsen
Helga Brá Árnadóttir
Þórunn Dögg Árnadóttir
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Þar
sem pláss er takmarkað getur birt-
ing dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á vefn-
um. Hægt er að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15
línur. Ekki er unnt að tengja við-
hengi við síðuna.
Minningargreinar