Morgunblaðið - 05.04.2018, Blaðsíða 69

síðar kom Sverrir til baka og
bar okkur þau tíðindi að Guðjón
væri til í að ganga til liðs við
Frjálslynda flokkinn og leiða
listann fyrir vestan í komandi
kosningum til Alþingis. Þetta
voru mikill tíðindi og mikill liðs-
styrkur, sem undirritaður þótt-
ist strax vita að skipta myndi
sköpum fyrir hinn nýstofnaða
flokk, eins og síðan kom í ljós.
Guðjón Arnar hlaut góða kosn-
ingu fyrir vestan og tók for-
manninn, Sverri, með sér inn á
þing. Og nú hafa báðir þessir
minnisstæðu heiðursmenn safn-
ast til feðra sinna og það með
fárra daga millibili. Blessuð sé
minning þeirra.
Mér er í fersku minni þegar
við Guðjón Arnar hittumst að
kosningum loknum, vorið 1999.
Handtakið frá Guðjóni var þétt
og frá honum geislaði það hlý-
lega viðmót og vinsemd sem
ætíð einkenndi Guðjón Arnar í
samskiptum við fólk. Við höfðum
þá verið málkunnugir um ára-
tugaskeið, allt frá því er við vor-
um samtíma í Stýrimannaskól-
anum í Reykjavík. En þarna
byrjaði alveg nýr kafli í okkar
samskiptum, kafli sem síðar þró-
aðist í vináttu og gott samstarf.
Fyrir alþingiskosningarnar
2003 tók Guðjón Arnar síðan við
af Sverri, sem formaður Frjáls-
lynda flokksins.
Samstarfið með Guðjóni var
bæði lærdómsríkt og gefandi.
Umræðan um sjávarútvegsmál
og breytta fiskveiðistjórnun varð
strax fyrirferðarmikil í flokks-
starfinu, enda stærsta ástæðan
fyrir stofnun flokksins. Þar var
Guðjón Arnar sannarlega á
heimavelli, með hafsjó af þekk-
ingu og reynslu eftir áratuga-
starf sem togaraskipstjóri. Guð-
jón hafði reyndar ásamt fleiri
togaraskipstjórum tekið þátt í
að skipuleggja upphaflega svo-
kallað togararall, sem æ síðan
hefur verið endurtekið, til þess
að safna gögnum um ástand
fiskistofna.
Pólitískur málflutningur Guð-
jóns byggðist allur á sannfær-
ingu fyrir því, sem hann taldi
best fyrir þjóðarhag. Hann var
mikill og ákveðinn málafylgju-
maður. Og þótt hann fengi oft á
sig óvægna gagnrýni fyrir mál-
flutning sinn, sérstaklega í sjáv-
arútvegsmálum, minnist ég þess
aldrei að Guðjón Arnar hallaði
orði við nokkurn mann.
Slíkt var ekki til í hans skap-
gerð. Guðjón var afar heilsteypt-
ur og traustur maður. Þéttur á
velli og þéttur í lund er mann-
lýsing sem átti einkar vel við
Guðjón Arnar. Hann var fyrst
og fremst mannvinur, sem að-
eins vildi leggja gott til málanna
í starfi sínu. Og alltaf var stutt í
húmorinn og gleðina hjá Guð-
jóni. Hann var ætíð gleðigjafi og
hrókur alls fagnaðar á stundum,
þegar við gerðum okkur daga-
mun. Guðjón Arnar Kristjánsson
tilheyrir sannarlega þeim hópi
Íslendinga sem settu svip á sam-
tíð sína.
Ég kveð vin minn Guðjón
Arnar Kristjánsson með virð-
ingu og söknuði. Það er gæfa að
hafa eignast vináttu Guðjóns og
starfa náið með honum um ára-
bil.
Hjartans þakkir fyrir allt
kæri vinur. Hvíl í friði.
Eiginkonu Guðjóns, börnum
hans og öllum ástvinum sendi ég
hugheilar samúðarkveðjur.
Óskar Þór Karlsson.
Nú þegar komið er að því að
kveðja Guðjón Arnar kemur
margt í hugann. Einkum hlýja
og þakklæti því það voru viss
forréttindi að kynnast honum.
Ég mun seint gleyma því þeg-
ar ég hitti Guðjón fyrst en það
var á þingi Frjálslynda flokksins
2007 sem haldið var á Hótel
Sögu, en þá var ég nýgengin til
liðs við flokkinn.
Nokkur átök urðu á þessu
þingi sem frægt varð og
flokkurinn sá á bak mörgum
mætum félagsmönnum. Þá var
verk að vinna við að þétta rað-
irnar með nýja liðsmenn og þar
dró Guðjón ekki af sér enda
mikill mannasættir í eðli sínu.
Hann var mikill baráttujaxl
og smitaði út frá sér með
atorkusemi og léttleika. Ekki
hlífði hann sér þó við erfiðum
verkefnum sem flestir stjórn-
endur þurfa að takast á við og
þá var hann fastur fyrir.
Guðjón var góð fyrirmynd
sem stjórnmálamaður. Hann var
áreiðanlegur, sanngjarn og um-
burðarlyndur. Hann virti pólit-
íska andstæðinga sína og var
annt um vini sína og átti þá
marga.
Hann hafði mikinn áhuga á
sjávarútvegsmálum og var eins
og flestir vita hafsjór af fróðleik
um það málefni.
En það voru mörg önnur mál
sem við vorum áhugasöm um í
Frjálslynda flokknum. Má þar
nefna uppbyggingu á lands-
byggðinni, verndun íslenskrar
náttúru, málefni fatlaðra og af-
nám verðtryggingar.
Málefni skuldara og afkoma
unga fólksins var svo aðalfókus-
inn eftir hrun.
Mér er enn í fersku minni
þegar ég mætti á fund á skrif-
stofu FF í alþingishúsinu daginn
sem tilkynnt var um hrunið og
mér varð ljóst að nú var það
orðið að veruleika sem við höfð-
um varað við í nokkurn tíma.
Þó að mér hafi oft blöskrað
það sem á gekk í okkar litla en
sundurleita flokki eru þær þó
fleiri ánægjustundirnar sem
fylgdu þessu pólitíska basli. Allt-
af var það Guðjón sem var hrók-
ur alls fagnaðar og söng þá oft
við raust en aðrir þöndu nikk-
urnar.
Fyrir stuttu hittumst við
nokkrir félagar úr FF á Sæ-
greifanum til að fá okkur siginn
fisk eða eitthvað þaðan af verra.
Þá var Guðjón dapur og á
förum.
Nú er hann á betri stað þar
sem hann mun gleðjast og una
sér vel í nýrri tilveru sem ég
trúi að bíði í næstu vídd.
Með þá sýn í huga kveð ég
kæran félaga til margra ára með
væntumþykju og virðingu um
leið og ég votta aðstandendum
dýpstu samúð.
Kolbrún Stefánsdóttir,
fyrrverandi ritari
Frjálslynda flokksins.
Guðjón Arnar Kristjánsson
var framsýnn stjórnmálamaður
sem kom inn í stjórnmálabarátt-
una í gegnum verkalýðshreyf-
inguna. Guðjón Arnar var lengi
forseti Farmanna- og fiski-
mannasambands Íslands en
hann benti strax árið 1990 á að
frjálst framsal aflaheimilda
myndi stefna atvinnuöryggi í
hættu og leiða til byggðaröskun-
ar, sem varð raunin. Það lá því
beint við að Guðjón Arnar tæki
þátt í stjórnmálabaráttu Frjáls-
lynda flokksins, sem stofnaður
var um að landsmenn stæðu
jafnir að nýtingu fiskveiðiauð-
lindarinnar og að sjávarbyggð-
irnar héldu útræðisrétti sínum.
Hann hafði flest til brunns að
bera sem prýða má góðan fyr-
irliða. Hann hafði góða nærveru
og var lunkinn í að virkja liðs-
menn til góðra verka. Hann var
ósérhlífinn og gat verið fastur
fyrir. Ekki spillti fyrir að vera
léttur á fæti í dansi og frábær
söngvari. Guðjón var umburð-
arlyndur gagnvart fólki og and-
stæðum skoðunum. Ég er ekki
frá því að hann hafi kennt í
brjósti um þá sem kjörnir voru
til að gæta hagsmuna heima-
byggðanna og almennings en
greiddu síðan á Alþingi götu
sérhagsmuna sem komu heima-
högunum illa.
Ég ók ófáa kílómetra með
Guðjóni um þjóðvegi landsins og
skröfuðum við margt á meðan.
Það voru þó heilagar stundir
þegar veðurfréttirnar glumdu á
miklum styrk í bílnum en þá
féllu ekki orð af neinum vörum.
Veðurfréttatíminn kallaði fram
gamla fengsæla skipstjórann
sem var jafnan með á bak við
eyrað hvar væri veiðivon og
gæftir til þess að fylla skipið.
Ferðirnar voru fróðlegar enda
þekkti Guðjón vel til örnefna, at-
vinnusögu og skemmtilegs fólks
vítt og breitt um landið. Guðjón
var afar góður náttúrufræðingur
sem var stöðugt að lesa í náttúr-
una, m.a. atferli dýra og gróð-
urfar. Hann hafði glöggt auga
fyrir því ef fugl var í síli eða
hópaði sig til fars á suðlægari
slóðir og hvernig gæsategundir
dreifðust með mismunandi hætti
um tún.
Nú að ferðalokum er mér efst
í huga þakklæti fyrir góðar
stundir.
Í lokin vil ég senda eiginkonu
Guðjóns, Barböru, börnum og
aðstandendum hugheilar
samúðarkveðjur, en ég veit að
missir þeirra er mikill.
Sigurjón Þórðarson,
fyrrverandi þingmaður
Frjálslynda flokksins.
Með Guðjóni Arnari Krist-
jánssyni er traustur og heil-
steyptur maður genginn. Ég
kynntist honum jöfnum höndum
sem varaþingmanni Sjálfstæðis-
flokksins í Vestfjarðakjördæmi á
árunum 1991-1995, en hann tók
þá alloft sæti á þingi sem slíkur,
og sem formanni Farmanna- og
fiskimannasambandsins á löngu
árabili. Í hvoru hlutverkinu sem
hann var þá veitti maður því
fljótt athygli að þegar hann tal-
aði fylgdi hugur máli.
Það var svo frá og með vorinu
1999 sem miklu nánari kynni
tókust með okkur. Guðjón kom
þá ásamt vopnabróður sínum
Sverri Hermannssyni inn á þing
fyrir Frjálslynda flokkinn og
skipuðu þeir þingflokk Frjáls-
lyndra fyrstu fjögur árin. Við
deildum húsi í Vonarstræti 12,
þingflokkar Frjálslyndra og
Vinstri grænna. Frá og með
2003, þegar Guðjón hafði tekið
við formennsku í Frjálslynda
flokknum og ég í sama hlutverki
hjá Vinstrihreyfingunni – grænu
framboði, urðu samskipti okkar
einnig mikil af þeim sökum. Um
þau samskipti öll er aðeins eitt
að segja; Guðjón var hreinn og
beinn, fastur fyrir og hafði
sterkar skoðanir á ýmsu, ekki
síst sjávarútvegmálunum, en
hann var sanngjarn og vandaður
í öllum viðskiptum og afar þægi-
legur að vinna með.
Ég minnist sérstaklega síðari
hluta ársins 2006. Við sátum þá
nokkuð yfir því þrjú að stilla
saman strengi þáverandi
stjórnarandstöðuflokka, ég,
hann og Ingibjörg Sólrún, og
var stundum kalsað um kaffi-
bandalag í því sambandi. Guðjón
lagði sitt af mörkum af miklum
áhuga og var betri en enginn
þegar glímt var við flókið sam-
spil tekjutenginga og skerðinga í
almannatryggingakerfinu til
dæmis, talnaglöggur sem hann
var.
Ég minnist nú með hlýhug
ferðar okkar Ögmundar vestur í
Þernuvík í sextugsafmæli Guð-
jóns. Þar svignuðu borð undan
alvöruveitingum, marinerað
hrefnukjöt í tunnavís á grillið og
nóg til að skola því niður með.
Þar fagnaði hann okkur sem
kóngur í ríki sínu og ekki fékk
séra Baldur í Vatnsfirði síðri
móttökur þegar hann leit við um
stund.
Guðjón endurgalt mér heim-
sóknina og kom í fimmtugsaf-
mæli mitt ári síðar norður á
Gunnarsstöðum og varð ekki
fyrir vonbrigðum með veitingar
heldur það ég best veit.
Sambúð okkar í Vonarstræti
12 og mikil samskipti tóku skjót-
an endi árið 2009. Guðjón hvarf
af þingi, ég settist undir árar í
fjármálaráðuneytinu. Af og til
lágu þó leiðir saman og fór ávallt
vel á með okkur. En hreysti-
mennið Guðjón Arnar tapaði
sinni lokaorrustu, eins og við öll
að síðustu gerum, eftir erfið
veikindi. Að honum er sjónar-
sviptir. Ég þakka kynnin, kveð
hann með virðingu og votta að-
standendum samúð.
Steingrímur J. Sigfússon.
Kynni okkar Guðjóns Arnars
hófust á Alþingi 1999. Auðsætt
var að þar fór einlægur bar-
áttumaður fyrir bættum hag og
réttindum alþýðufólks, aldraðra,
öryrkja og annarra þeirra sem
höllum fæti standa. Guðjón var
sjálfur alinn upp við glímutök
harðrar lífsbaráttu í litlum
sjávarbyggðum. Þar var lífs-
björgin sótt á fengsæl mið fyrir
ströndinni. Guðjón var ötull tals-
maður hinna dreifðu byggða,
ekki síst heimaslóða sinna á
Vestfjörðum. Hann barðist fyrir
rétti íbúanna að mega draga sér
björg úr sjónum og lagðist því
hart gegn einkaeignarstefnu
kvótakerfisins í sjávarútvegi.
Honum sárnaði að sjá ævaforn-
an veiðirétt sjávarbyggðanna
vera tekinn frá íbúum og gerðan
að markaðsvöru sem safnaðist á
æ færri hendur – oft órafjarri
fólkinu við ströndina. Guðjón
bar djúpa virðingu fyrir nátt-
úrunni, fjölbreytileika hennar og
þeim öflum sem réðu þar ferð.
Hugleikin var honum verndun
lífríkis sjávar, einkum innfjarða
og á grunnslóð gegn stórvirkum
veiðarfærum sem gátu skaðað
viðkvæm fiskseiði eða skrapað
upp sjávarbotninn á uppeldis-
stöðvum. Á öllum þingum sem
við sátum saman flutti hann til-
löguna um frjálsan rétt til
strandveiða. Ég stenst ekki
freistinguna að vitna beint í
texta Guðjóns:
„Það hefur löngum verið rétt-
ur Íslendinga við sjávarsíðuna
að fá að róa til fiskjar og útróð-
rajarðir voru líklegri til þess að
brauðfæða fólkið og gefa tekjur
en þær jarðir sem illa lágu við
fiskislóð. Útróðraréttur var met-
inn sem verðmæti í jörðum og
talinn til hlunninda. Í gömlum
lögum var öllum tryggður veiði-
réttur í fjörðum og flóum. Þann-
ig orðað að rétt ættu menn til
fiskveiði sinnar nema síldveiði
sem öllum væri heimilt að
stunda hvar sem væri. Lands-
menn áttu þannig allir tryggan
forgang til botnfiskveiða næst
sínum byggðum. Með þessu
frumvarpi verður þeim sem rétt
hafa til þess að stjórna skipum
veittur þessi veiðiréttur á nýjan
leik.“
Það var mér sannkallað gleði-
efni að fá Guðjón til liðs í ráð-
herratíð minni og eiga þátt í að
koma á strandveiðum og þróa
veiðikerfi fyrir þær o.fl. Guðjón
naut virðingar samfélagsins, var
hafsjór af fróðleik um allt er laut
að fiskimiðunum í kringum
landið. Guðjón var ljúfur sam-
starfsmaður, traustur og lífs-
glaður félagi.
Mér er minnisstæð ferð okkar
til Kína, þar sem við stóðum á
Torgi hins himneska friðar og
mannfjöldinn að mynda sig við
hliðina á styttunni af Mao Tse
Tung. Þegar Guðjón birtist á
torginu sneri mannfjöldinn sér
frá Maó og þyrptist að Guðjóni,
þessum kvika og þéttvaxna
manni, en stytta Maós stóð ein
og yfirgefin. Og þarna stóð Guð-
jón, hlýr og brosandi á torgi
friðarins góða stund, um-
kringdur Kínverjum sem allir
vildu fá mynd af sér með Guð-
jóni.
Það er mikill sjónarsviptir að
Guðjóni Arnari. Hann var sann-
arlega maður fólksins, sjómann-
anna, íbúanna í strandhéruð-
unum, þar sem var heimavöllur
hans frá barnæsku. Baráttumál
Guðjóns voru einlæg og skýr.
Ég þakka Guðjóni Arnari sam-
fylgdina. Blessuð verði minning
hans.
Guð gefi landi voru marga
slíka eins og Guðjón Arnar
Kristjánsson.
Jón Bjarnason.
MINNINGAR 69
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2018
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar
ástkærrar eiginkonu, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
RAGNHILDAR GUNNLAUGSDÓTTUR,
Strandvegi 21, Garðabæ.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar og líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi fyrir einstaka umönnun og alúð.
Gunnar Skarphéðinsson
Gunnlaugur Gunnarsson Sigrún Guðlaugsdóttir
Elín Gunnarsdóttir Ari H. Richardsson
Kristján Gunnarsson
Edda Gunnarsdóttir Garðar Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku
JÓHANN GEORG MÖLLER
tannlæknir
kvaddi og fór.
Þakklæti til allra sem sýndu samhryggð og
stoð. Starfsfólk hjartadeildar Landspítalans
sýndi einstaka tillitssemi, góðmennsku og
hlýju.
Útförin fór fram í kyrrþey, það var vilji Jóhanns.
Anna Lára Möller
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÖRN STEFÁNSSON,
fiskmatsmaður,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk mánudaginn
26. mars. Útförin fer fram frá Guðríðarkirkju
föstudaginn 6. apríl klukkan 15.
Gunnar Örn Arnarson Ásta Gunnarsdóttir
Helga Sigríður Magnúsdóttir Róbert Hannesson
Guðný Rósa Magnúsdóttir Guðlaugur Gunnarsson
María Magnúsdóttir
Guðjón Magnússon Kolbrún Kópsdóttir
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
AUÐAR HREFNU HERMANNSDÓTTUR.
Vilborg Magnúsdóttir Gunnar Hermannsson
Finnbogi Magnússon Þórey Pálsdóttir
Ragnhildur Magnúsdóttir Guðmundur Erlendsson
og fjölskyldur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts
INGILAUGAR AUÐAR
GUÐMUNDSDÓTTUR,
Núpstúni.
Steinunn A. Guðmundsdóttir
Theodór A. Guðmundsson Brynja Bergsveinsdóttir
Guðjón Guðmundsson Ágústa Guðjónsdóttir
Margrét Larsen Páll Jóhannsson
Elsku eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GYLFI BALDVINSSON
skipstjóri,
Melasíðu 8b, Akureyri,
lést miðvikudaginn 28. mars á Sjúkrahúsinu
á Akureyri. Útförin fer fram frá Glerárkirkju þriðjudaginn 10. apríl
klukkan 10.30.
Hildur Marinósdóttir
Valgerður Gylfadóttir
Jóhann Baldvin Gylfason Birna Eiðsdóttir
Ingibjörg María Gylfadóttir Hólmgrímur Jóhannsson
Þóra Soffía Gylfadóttir Einar E. Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn