Skírnir - 01.04.2007, Blaðsíða 52

flessu augna bliki af hjúp ar innsta kjarna sögu hetj unn ar. Líkt og hjá
Hann esi er áhersl an í bók Hall gríms á barn i› og teng ing er sköp -
u› milli fless og a› al per són unn ar:
Hún [Lena] yr›i tek in í kvöld, ann a› kvöld e›a næsta kvöld, og kom sér
beint a› efn inu, hvísl a›i, ba› mig, grát ba› mig um a› koma Nínu litlu úr
landi, heim, eitt hvert. „fiar sem búa mann eskj ur,“ sag›i hún. fiar sem búa
mann eskj ur. Ég gleymi flví ekki. Og hoss a›i henni litlu sinni af tauga -
veikl un. Bless a› barn i› hló vi› mér; dökk hær› lít il dama me› líf i› sitt allt
í litl um hönd um og barna börn in vænt an legu telj an leg á tíu fingr um […].
Hún haf›i lát i› út búa fölsu› bréf og papp íra, allt mjög ólög legt og vand -
lega gert. Nina As grims son […]. Ég átti a› ganga telp unni í fö› ur sta› í
viku, tíu daga; lest ar lei› til Lenín grad og gegn um Helsinki til Stokk -
hólms. Heim til ömmu og afa. Sven og Charlotta Billén. Birger-Jarls gat -
an 21c. Ég kunni ekk ert á börn. Sov ét rík in voru barn gó›. Ör laga stund
lífs míns var runn in upp. Öll um eru okk ur út hlut a› ar fless ar flrjá tíu mín -
út ur til fless a› a› ákve›a hvort vi› séum menn e›a m‡s. Ég n‡tti mín ar
til a› reykja fjór ar rúss nesk ar nikótín-rúl lett ur. Ba› um frest. Sag› ist ætla
a› hugsa mál i›, allt til fless a› koma henni út sem fyrst, fless ari konu.
Hún setti mig í stór hættu me› flví a› láta sjá sig hér. Hva› var hún eig in -
lega a› hugsa?! (Hall grím ur Helga son 2001:348).
Hér er l‡st ör laga augna blik inu í lífi skálds ins, at vik inu sem sag an
stefn ir mark visst a› í vilja sín um til a› af hjúpa sögu per són una
fyrir fullt og allt. Hér stend ur Ein ar nak inn frammi fyr ir les end -
um. Lena hef ur vand lega fals a› vega bréf, hún er ótta sleg in, kast ar
sér fyr ir fæt ur karls ins, bi› ur hann a› taka barn i› og er búin a›
skipu leggja lei› ina sem flau eiga a› fara. Setn inga skip an in gef ur til
kynna ör vænt ing una og aug ljós lega er mik il vægt fyr ir skáld i› a›
breg› ast hratt vi›, nú er a› duga e›a drep ast.
L‡s ing in hef ur fla› fyrst og fremst a› mark mi›i a› s‡na e›li
manns ins sem neit ar slíkri konu: „Ég ákva› a› vera frek ar mús
sem skrif ar menn en ma› ur sem bjarg ar mús. Hva› er manns líf
fleg ar litt er a túr er ann ars veg ar? Fólk sem lif ir einn manns ald ur, í
mesta lagi“ (Hall grím ur Helga son 2001:349). Ein ar hef ur flrjú
manns líf á sam visk unni, líf Lenu, Nínu og Krist jáns, kærasta
Lenu, en Ein ar var vi› stadd ur hand töku hans. fiau deyja til fless
alda björk valdimarsdóttir52 skírnir
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 52