Skírnir - 01.04.2007, Blaðsíða 152

Tengsl Ís lend inga vi› kon ung inn voru fló fyrst og fremst tákn -
ræn og fólu ekki í sér neina stjórn kon ungs ins yfir land inu. Fyrsta
til raun kon ungs til a› seil ast til beinna áhrifa áttu sér sta› 1218
fleg ar lög sögu ma› ur Ís lend inga, Snorri Sturlu son, kom til Nor egs.
Snorri ger› ist skutil sveinn fleirra Skúla jarls og Há kon ar kon ungs
en sí› an lend ur ma› ur og mun hafa ver i› fyrst ur ís lenskra höf› -
ingja til a› hljóta flá nafn bót. Tókst hon um a› af st‡ra fyr ir hug a›ri
her fer› til Ís lands en á fleim tíma áttu Nor› menn í deil um vi› Ís -
lend inga, eink um Odda verja. „En Snorri skyldi leita vi› Ís lend -
inga a› fleir sner ist til hl‡›ni vi› Nor egs höf› ingja.“ fieg ar Snorri
kom heim var hon um illa tek i› af Odda verj um, eink um eft ir a›
fleir fréttu af frama hans vi› hir› kon ungs.2 fió var› hann aft ur
lög sögu ma› ur og mun hafa ver i› valda mest ur ís lenskra höf› ingja
á ár un um 1222–1235. Sagt var a› hann hafi lítt sinnt er indi Nor -
egs kon ungs.3
Ári› 1234 kom Sturla Sig hvats son á fund Há kon ar kon ungs í
Túns bergi eft ir a› hann haf›i geng i› til Róm ar og tek i› skrift ir
flar. Haf›i kon ung ur inn „Sturlu í bo›i sínu og tal a›i vi› hann
marga hluti og hann spur›i Sturlu hvörsu mik i› fyr ir mundi ver›a
a› koma ein valdi yfir Ís land og lét flá mundu ver›a fri› betra ef
einn ré›i mestu.“ Sturla tók vel í er ind i› og „kall a›i lít i› mundu
fyr ir vera ef sá væri rá› ug ur er me› flví færi“. Fram kem ur a›
„[k]óng ur ba› hann ei vinna land me› mann dráp um en ba› hann
taka menn og senda utan e›a fá ríki fleirra me› ö›ru móti ef hann
mætti.“4 Sagna rit ar ar klifa á flví a› til raun ir Nor egs kon ungs til a›
ná yf ir rá› um yfir Ís landi hafi ver i› und ir merkj um fri› ar.5 fieg ar
Órækja Snorra son seg ir Há koni frá a› för um Sturlu á Ís landi
„vir›i kong ur svo sem Sturla hef›i har› ara a› far i› vi› Ís lend inga
en hann haf›i fyr ir mælt“.6 Snorri Sturlu son og Sturla Sig hvats son
sverrir jakobsson152 skírnir
2 Sturl unga saga, I, bls. 277–278.
3 Há kon ar saga Há kon ar son ar ett er Sth. 8 fol., AM 325 VIII, 4˚. Mar ina Mundt
gaf út. Norsk Hi stor isk Kjeld eskrift–Institut. Norrøne Tekst er nr. 2. Oslo,
1977, bls. 37.
4 Há kon ar saga, bls. 91.
5 Sbr. Ár mann Jak obs son, „Há kon Há kon ar son — fri› ar kon ung ur e›a fúl -
menni?“ Saga 33 (1995), bls. 166–185.
6 Há kon ar saga, bls. 97.
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 152