Saga - 2008, Qupperneq 212

spenntari að vinna með viðmælendum sem þeir velja sjálfir, en
sumir nemendur geta lent í erfiðleikum með að finna viðmælanda.
Þegar nemendur velja sjálfir viðmælendur, velja þeir einhvern sem
þeir þekkja vel, oftast innan fjölskyldunnar.19 Það er sérstök reynsla
fyrir nemandann að taka viðtal; jafnvel reyndur sagnfræðingur fær
fiðring í magann áður en hann hittir nýjan viðmælanda. Reynslan
af því að taka viðtal getur því verið hluti af að byggja upp sjálfs-
traust nemandans.20
Ef kennari fer af stað með munnlega sögu sem hópverkefni
stendur valið á milli þess að láta hópinn sem heild taka eitt eða
fleiri viðtöl eða láta hvern nemanda í hópnum taka viðtal. Það er
kostur að láta hvern nemanda taka viðtal, því þá öðlast hver og
einn þeirra reynslu af öllu ferlinu sem munnleg saga byggist á. En
vegna umfangs slíks verkefnis getur líka gefist vel að láta nemend-
ur taka viðtölin sem hópur eða pör. Þegar unnið er með munnlega
sögu sem hópverkefni verður að skipta vinnunni milli nemenda
áður en þeir fara af stað og taka viðtal. Það er hægt að haga því
þannig að einn hafi það hlutverk að taka viðtalið, annar sjái um
upptökuna og tæknihliðina. Stundum geta viðtöl sem eru tekin í
hóp virkað vel ef hver nemandi er með hlutverk sitt á hreinu og
treystir hinum í hópnum fyrir því hlutverki sem þeir hafa. Það
getur líka verið kostur fyrir nemendur sem eru óöruggir að hafa
stuðning frá öðrum.21
Stór hluti munnlegrar sögu er upptaka efnisins. Við undirbún-
ing verkefnis þarf kennarinn að ákveða hvort öll viðtölin krefjist
upptökutækis eða hvort nemendur megi skrifa viðtalið upp eða
taka glósur úr því. Það þarf samt að hafa í huga að ef nemandi skrif-
ar upp viðtalið eingöngu er ekki hægt að birta hljóðupptökur og
þar með varðveitist ekki hið talaða orð, sem er mikilvægur partur
af munnlegri sögu. Ef nemendur eiga að taka viðtalið upp þarf að
skoða vel hvort skólinn ætli að leggja til tæki eða hvort nemendur
geti notað sín eigin tæki eða heimilisins. Það ræðst af því hvað á að
gera við upptökuna. Hin nýja stafræna tækni gerir það að verkum
að hægt er að taka upp viðtöl, bæði hljóð og mynd, beint inn á tölv-
ur og auðveldar það alla vinnslu með þau. Þar sem munnleg saga
birna björnsdóttir212
19 Vef. Kathryn Walbert og Jean Shawver Sweeney, „Oral history in the class -
room“.
20 Donald A. Ritchie, Doing Oral History, bls. 198.
21 Glenn Whitman, Dialogue with the Past, bls. 30.
Saga haust 2008 nota:Saga haust 2004 - NOTA 25.11.2008 15:38 Page 212