Saga - 2007, Qupperneq 214

bund i› vegna ónógra heim ilda. Höf und ur ‡jar einmitt a› flessu at ri›i flar
sem hann bend ir á a› hér lend is hafi varla ver i› nokk ur vett vang ur fyr ir
um ræ› ur flar sem hug tök voru krufin (bls. 13). Jafn framt minn ir hann okk -
ur á a› heim speki hef› hafi ekki ver i› sterk me› al Ís lend inga og seg ir t.d. á
ein um sta›: „fia› er sér stakt vanda mál, a› á tíma bil inu fjöll u›u Ís lend ing -
ar lítt um fljó› ern is hyggju sem hug mynda stefnu e›a beittu sam svar andi
hug tök um“ (bls. 133). fia› má kannski segja a› erf i› leik ar höf und ar end ur -
speglist í fless um or› um, flví a› sjálf sög›u get ur fólk, jafn vel lág stétt ar fólk,
hent á milli sín hug mynd um, jafn vel n‡ stár leg um og flókn um, flótt hug -
tök in sem slík komi aldrei vi› sögu í máli fless.
Bók inni fylg ir a› sjálf sög›u heim ilda skrá og hún á eft ir a› reyn ast ‡ms -
um gagn leg, en at hygli vek ur a› sum ar bæk urn ar eru ekki bein lín is n‡j ar
af nál inni. Yf ir leitt er vís a› ná kvæm lega til heim ilda, en stund um flyk ir
manni mi› ur a› höf und ur nefn ir ein ung is heil verk, fl.e. án bla› sí›u tals. Í
bók inni er manna nafna skrá en a›r ar skrár er flar ekki a› finna, en at ri› is -
or›a skrá hef›i auk i› nota gildi henn ar sem upp slátt ar rits. Vissu lega er skilj -
an legt a› höf und ar og út gef end ur vilji spara sér vinnu me› flví a› sleppa
at ri› is or›a skrám, en ég held a› fletta sé vond ur si› ur. Kannski hafa fleir af
sömu ástæ›u ákve› i› a› sleppa öll um ljós mynd um, en flær hef›u vissu -
lega gert bók ina a› gengi legri. Í heild ina er bók in vel skrif u›, flótt hér og
flar megi, fyr ir minn smekk, finna a› ónógu flæ›i text ans milli para grafa.
fiá eru vill ur, flar me› tald ar prent vill ur, mjög fáar.
Hér er um yf ir grips mik i› verk a› ræ›a flar sem leit ast er vi› a› koma
fjöl breytt um fró› leik á fram færi me› knöpp um hætti. fietta er ekki bók sem
er skrif u› inn í sam tímaum ræ› una held ur er henni ætl a› a› lifa. Og fla›
mun hún vænt an lega gera.
Páll Björns son
fiór unn Erlu Valdi mars dótt ir, UPP Á SIG UR HÆÐ IR. SAGA MATT H -
Í AS AR JOCHUMS SON AR. JPV út gáfa. Reykja vík 2006. 672 bls. Til vís -
ana-, heim ilda-, mynda- og nafna skrá.
Ævi Matth í as ar Jochums son ar er saga manns sem fædd ist í ís lenskri fá tækt
— kannski ekki blá fá tækt, en vi› kjör sem settu mennt un og lífs starfi skor› -
ur. Hon um tókst engu a› sí› ur, af har› fylgi og me› stu›n ingi gó›ra kvenna
og karla, a› brjót ast til mennta. Hann var› af kasta mik i› skáld, skrif a›i leik -
rit, fl‡ddi er lend ar bók mennt ir á ís lensku og gaf út nokkr ar bæk ur og rit
um fer›a lög sín, auk fless a› skrifa sjálfsævi sögu sína, Sögu kafl ar af sjálf um
mér, sem gef in var út a› hon um látn um ári› 1922 og er óvenju op in ská um
sál ar líf og til finn inga lega tog streitu. Matth í as var prest ur um ára tuga skei›,
rit stjóri um tíma, átti flrjár kon ur, ell efu börn og einn stjúp son. Hann var
ritdómar214
Saga vor 2007_Saga haust 2004 - NOTA 1/28/12 7:58 PM Page 214