Saga - 2007, Qupperneq 224

sext án ára ald urs, en einnig bland ast flar inn hug renn ing ar Ein ars um
stjórn mál og er Ævi bók in a› flví er vir› ist merki leg heim ild (sjá t.d. bls. 24,
27, 29).
fia› get ur reynst bæ›i kost ur og galli a› skrifa ævi sögu um ná kom inn
ætt ingja. Hætt an er sú a› náin tengsl höf und ar ins vi› vi› fangs efn i› varni
flví a› hann geti lit i› hlut lægt á at bur›i ævi sög unn ar og ö›list jafn vel ekki
yf ir s‡n yfir verk i›. Kost irn ir eru tví mæla laust fleir a› höf und ur get ur varp -
a› n‡ju ljósi á per sónu ævi sög unn ar sem hvergi er a› finna í heim ild um,
sem aft ur get ur d‡pk a› og/e›a breytt hug mynd um les and ans um flessa
til teknu per sónu. Hug sjóna eld ur hef ur bæ›i flessa kosti og galla.
Í verk inu er fjöl skyldusag an tvinn u› sam an vi› ævi sög una og í bak -
grunni er stjórn mála saga lands ins, sem Ein ar tók á sín um tíma virk an flátt
í. Höf und ur n‡t ir sér minn ing ar sín ar um fö› ur sinn og einnig sög ur sem
hún hef ur heyrt í fjöl skyld unni. Auk flessa er stu›st vi› fjöld ann all an af
heim ild um, svo sem bréfa söfn sem ekki hafa kom i› fyr ir al menn ings sjón ir
á›ur, skrif Ein ars Ol geirs son ar og einnig rit sem a›r ir hafa skrif a› um hann
og sam tí› hans. Í bók inni er mik i› af ljós mynd um sem gefa frá sögn inni
auk i› vægi en stund um er mynda text inn held ur ómark viss (sjá t.d. bls. 70,
73, 101, 171, 175, 182).
Ö›ru hverju gríp ur höf und ur til skáld skap ar fleg ar l‡sa á til finn ing um
sögu per són anna og set ur flá gjarn an fram ljó› eft ir ‡mis skáld (sjá t.d. bls.
22, 94, 127). Stíl brög› sem flessi gefa text an um kær kom in blæ brig›i.
Reynd ar má segja a› a› fer› ir af fless um toga séu nokk u› flekkt ar me› al
ævi sagna rit ara en í flessu til viki má ætla a› sé á fer› inni arf ur frá Ein ari Ol -
geirs syni og sam tíma hans, fleg ar ljó› flóttu sjálf sög› í rök semda færslu
hvers dags ins. Nú til dags heyr ir fla› nefni lega til und an tekn inga a› fólk
breg›i fyr ir sig skáld skap nema í spari stell ing um á há tí› ar stund.
Texti ævi sög unn ar er ein læg ur og ber vitni um sterka löng un höf und ar
til a› ná utan um líf i› á tíma ævi sög unn ar me› flví a› segja frá allri fleirri
vit neskju sem hef ur ver i› afl a› á vinnslu tíma bók ar inn ar. Frá sagn ir af
‡msu fólki og at bur› um eru oft fla› marg ar og fyr ir fer› ar mikl ar a› les andi
á stund um erfitt me› a› halda sögu flræ› in um (sjá t.d. bls. 69–73, 170–172).
Frá sagn ir fless ar eiga mis mik i› er indi á sí› ur ævi sög unn ar, en fló er bót í
máli a› höf und ur hef ur út bú i› skrá aft ast í bók inni flar sem kynnt ar eru
nokkr ar per són ur sem koma vi› sögu. Samt sem á›ur hef›i mátt skera ni› -
ur mik i› af fless um frá sögn um og flá hef›i verk i› or› i› heild stæ› ara. Höf -
undi hætt ir líka til a› fara úr einu í ann a› í frá sögn inni svo erfitt er á átta
sig á sam heng inu (sjá t.d. bls. 40, 62–63, 100, 107, 168, 175).
Flétt un ævi sög unn ar og sjálfsævi sögu lega text ans er held ur ekki nægi -
lega vel út fær›, flví flar skort ir jafn vægi í tíma flakk inu. Verk i› ber fless
merki a› höf und ur hef ur ekki skil greint nægi lega vel fyr ir sjálfri sér hver
væri til gang ur verks ins og hvern ig ætti a› byggja fla› upp. fietta kem ur
sér stak lega fram í fyrsta hluta bók ar inn ar en flar er lengi vel ekki al veg ljóst
ritdómar224
Saga vor 2007_Saga haust 2004 - NOTA 1/28/12 7:58 PM Page 224