Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.2018, Blaðsíða 12

12 MENNING 29. júní 2018
Gylfaflöt 6 - 8
LOKUM 20. JÚLÍ
HLÖKKUM TIL AÐ TAKA Á MÓTI
YKKUR 14. ÁGÚST AÐ GYLFAFLÖT 6-8
VEGNA FLUTNINGA
Á
fjöllistahátíðinni Reykjavík
Fringe Festival er að finna
tilkomumikið samansafn
af leikhúsi, spuna, tónlist,
dansi og kvikmyndum. Hátíðin er
í anda Edinborgar-hátíðarinnar og
fer hún fram víðs vegar um Reykja-
vík dagana 4.–8. júlí. Hátt í kring-
um 150 listamenn frá 10 löndum
spreyta sig á sínum sviðum með
áherslu á nýstárlegar listakúnstir
og er mikil áhersla lögð á jaðarinn
hjá ungu listafólki.
Á meðal dagskrárefna hátíðar-
innar verður áhersla lögð á kven-
kyns leikstjóra í kvikmyndagerð
þar sem sýndar eru þrjár grípandi
myndir í Gallerí Fold frá þremur
upprennandi röddum og þjörkum,
tvær stuttar og ein í fullri lengd.
Þessar myndir eru allar ólíkar í stíl
og framsetningu en eiga sameigin-
leg þemu; einangrun og sjálfsupp-
götvun frá sjónarhorni kvenna.
DV ræddi við þær Natalie
Kaplan, Sigríði Báru Steinþórs-
dóttur og Salvöru Bergmann um
verkin, ástríðuna í kvikmyndagerð,
hraðahindranir og umfjöllunarefni
sem er þeim öllum hugleikið. n
S
tuttmyndin Brot segir frá
stúlkunni Söndru sem hef-
ur gert hræðileg mistök en
reynir allt sem hún getur til
þess að kljást ekki við þau. Fljótlega
kemst hún að því að það er aðeins
hægt að byrgja hlutina inni ákveðið
lengi áður en allt skilar sér á yfir-
borðið. Þá tekur við gríðarlegt æv-
intýri í lífi Söndru sem er hreinni
martröð líkust. Leikstjóri myndar-
innar er Ásdís Sif Þórarinsdóttir
en með aðalhlutverkið fer Sigríður
Bára Steinþórsdóttir, sem er jafn-
framt handritshöfundur, klippari
og aðalframleiðandi verksins.
Sigríður lýsir Broti sem drama
og sálfræðitrylli með dass af
hrollvekju og segist ómögulega
vilja vera í sporum aðalpersón-
unnar Söndru. „Ég hef yfirleitt sótt
í að leika fyndna karaktera, en mig
langaði að ögra sjálfri mér og fara
frekar í dramað í þetta skiptið, en
vildi þó forðast væmni eftir fremsta
megni,“ mælir Sigríður.
Brot var útskriftarverkefni Sig-
ríðar fyrir Kvikmyndaskóla Íslands,
en þar sem hún var á leiklistarbraut
var verkefnið að skila verki þar sem
hún færi sjálf með burðarhlutverk-
ið, sem reyndust síðan vera tvö.
„Ég fór í nokkra hringi í handrita-
skrifunum en lenti á þessari sögu
um Söndru sem átti í samskiptum
við aðra konu, en átti erfitt með að
ákveða hvorn karakterinn ég ætti
að leika. Eftir áskorun frá kennara
og samnemendum ákvað ég svo að
gera tilraun til að leika báða aðal-
karakterana og ögra sjálfri mér enn
frekar. Þannig að ég breytti sögunni
til að það gengi upp og ég er mjög
sátt við útkomuna,“ segir hún.
Sigríður segist hafa fengið
gríðarlega hjálp við framleiðsluna
og hefði ekki getað einbeitt sér að
leiknum væri ekki fyrir allan stuðn-
inginn. „Á bak við myndvélina er
hellingsvinna sem fer fram sem er
ósýnileg áhorfandanum,“ segir hún.
Innblástur Ísoldar
Sigríður segist hafa verið undir mikl-
um áhrifum Black Mirror-þáttanna
við vinnslu Brots. „Mig langaði að
gera eitthvað sem lætur fólk hugsa.
Auk þeirra horfði ég til Andrei Tar-
kovskys og notkunar hans á frum-
efnunum í sínum myndum, vatni,
eldi, lofti og jörðu sem mér finnst
mjög heillandi. Ísold Uggadóttir
kom líka í skólann í vetur að ræða
myndina sína Andið eðlilega og mér
fannst magnað að heyra hennar sýn
og hvernig hún vinnur og hún veitti
mér mikinn innblástur.“
Að mati Sigríðar er íslensk kvik-
myndagerð algjörlega að rokka
þessa dagana. „Það eru að koma
út fjölbreyttar, mjög metnaðarfull-
ar íslenskar myndir og ég er mjög
spennt að sjá hvað gerist á næstu
árum og vonast til að geta tekið þátt
í því á einhvern hátt,“ mælir hún.
„Ég er sérstaklega spennt fyrir því
að það eru að koma út fleiri mynd-
ir eftir konur, með konur í brennid-
epli og sem sýna sjónarhorn sem
hefur ekki endilega sést mikið í ís-
lenskum kvikmyndum.“
Kvikmyndagerðarkonur í brennidepli á Reykjavík Fringe Festival
Tómas Valgeirsson
tomas@dv.is
S
alvör Bergmann hef-
ur kvikmyndadelluna
meðfædda og hefur haft
ómældan áhuga á frá-
sögnum síðan á bernskuárum.
Hún kláraði kvikmyndafræðina
í Háskóla Íslands árið 2015 og
hefur sankað að sér reynslu í
viðburðastjórnun og skapandi
vinnu sem hefur komið sér vel
í fagi leikstjórnar. Með stutt-
myndinni Reykjavíkurmær
gegndi hún mörgum mismun-
andi hlutverkum framleiðsl-
unnar. Segir hún kvikmynda-
gerðina vera eitthvað sem sé
komið til að vera.
Að sögn Salvarar er Reykja-
víkurmær eins konar stúdering
á því hvernig sé að vera stúlka
í Reykjavík og vissan veruleika
þess.
Myndin sækir ákveðinn inn-
blástur í leikstýruna Lynne
Ramsay og fyrstu þáttaröð af
unglingaseríunni Skins. Reykja-
víkurmær fjallar um stúlku sem
er að drepa tímann í Reykjavík.
Flest allt sem gerist í kjölfar-
ið á því er opið til túlkunar, þar
sem sagan byggist frekar á tilf-
inningu heldur en hinu hefð-
bundna söguformi, samkvæmt
Salvöru, með skýrum áflogum
og úrlausnum.
„Ég var í upphafi að reyna að
semja slíka sögu, þar til skálda-
gyðjan birtist og sýndi mér eitt-
hvað óljósara sem mér fannst
segja betri sannleika og þyrfti
frekar að segja frá,“ segir hún.
Breytingum háð
Salvör segir það vera ómetan-
lega lífsreynslu að stinga sér í
djúpu laugina og læra jafnóð-
um. „Að gera mynd sjálfur virk-
aði eins og heilt kvikmynda-
nám. Maður fattaði fjöldann
allan af smáatriðum sem fólk í
kringum mann var einnig búið
að tönnlast á; skjóta nóg, lýsa
vel, taka upp þögn og þess hátt-
ar,“ segir Salvör og tekur fram
að ein mikilvægasta lexían
geti verið sú að finna jafnvæg-
ið á milli þess að hafa tröllatrú
á sjálfum sér og að viðurkenna
það að maður veit í raun ekki
neitt. Maður lærir best á því að
gera mistök.“
„Að hlusta og taka inn öll
ráð en að sama skapi fylgja eig-
in vissu og halda sig við sínar
ákvarðanir. Síðast en ekki síst
er kvikmynd svo oft breyting-
um háð, þú ert aldrei að fara að
sjá sömu lokaniðurstöðu og þú
ætlaðir þér í upphafi. Málið er
að læra að sleppa takinu ef eitt-
hvað er ekki að virka og fanga
töfrana þegar þeir gerast. Ef
sagan kemur frá hjartanu á hún
skilið að vera sögð og eru alltaf
einhverjir sem munu samsvara
sig með henni.“
Mistök eru leiðin
til þess að læra
Fleiri konur í kvikmyndagerð
„Ef
sagan
kemur frá
hjartanu á
hún skilið að
vera sögð