Morgunblaðið - 20.09.2018, Page 55

MINNINGAR 55
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2018
byrja í kór og nú syng ég í hverri
viku og hugsa oft til þín.
Það var gaman að ræða
stjórnmál við þig og þú hafði oft
mjög skemmtileg sjónarhorn á
það sem var að gerast í mannlíf-
inu, víkkaðir sjóndeildarhring
minn og áttir þinn hlut í því sem
ég hef tekið mér fyrir hendur í
lífinu.
Takk fyrir allt, við munum
alltaf hugsa til þín og minnast
þín, elsku afi.
Róbert Viðar Bjarnason og
fjölskylda.
Frá því að ég man eftir mér
hefur Halli frændi minn verið
stór hluti af lífi mínu. Meðan for-
eldrar mínir bjuggu fyrir norðan
og hann kom í heimsókn frá
Reykjavík hljóp ég sem barn
langar leiðir til að opna hlið svo
hann gæti ekið alla leið og fékk
að launum að sitja í fína bílnum
hans heim á hlað. Halli var
traustur, frændrækinn og hjálp-
samur og þegar ég glugga í göm-
ul bréf sé ég að hann hefur verið
fús að útvega og kaupa það sem
hann hefur getað, sama hvað það
var. Hann keypti m.a. úlpu fyrir
Hansa, bíla fyrir pabba, seldi bát
og rjúpur fyrir Munda og keypti
einnig fyrir hann bíla. Hann ráð-
lagi fólkinu sínu hvað best væri
að kaupa og hvernig ætti að snúa
sér við viðskiptin.
Þegar ég sem unglingur var í
Reykjavík var gott að koma til
hans og Rögnu og alltaf var sjálf-
sagt að fá að gista hjá þeim. Um-
hyggja hans kom vel fram þegar
hann fékk mig til að vinna fyrir
sig viðvik þegar ég, staurblank-
ur, var í Iðnskólanum og þá kom
ekki annað til greina en borga
mér fyrir. Hann vissi sem var að
ég var auralítill. Ragna var líka
hlýleg, góð og gestrisin og hon-
um þótti óendanlega vænt um
hana og börnin og var mikill
fjölskyldumaður. Lengi vann
hann sem leigubílstjóri hjá
Hreyfli og byggði gegnum Bygg-
ingafélag Hreyfils íbúð í blokk í
Álfheimum 44 árið 1957. Hann
talaði oft um að hann sýndi afa
Sigfúsi íbúðina fokhelda áður en
afi lést í janúar 1958. Í Álfheim-
unum bjó Halli upp frá því. Hann
vildi eiga góða bíla og þeir glöns-
uðu bæði utan og innan. Hann
var bæði hagsýnn og passasamur
og meðfram akstrinum gerði
hann upp píanó og annaðist
píanóstillingar fyrir fólk. Í mörg
ár átti hann hesta og byggði
hann ásamt föður mínum hest-
hús í Víðidal. Þeir heyjuðu saman
og stundum flutti ég heyið fyrir
þá heim í hlöðu. Það voru góðir
dagar og gleði fylgdi samvinnu
bræðranna.
Þegar ég seinna rak fyrirtæk-
ið Frum kom hann oft í kaffi og
við spjölluðum saman. Þá fann
maður hvað börnin hans og
barnabörn áttu stóran hlut í
huga hans, sem og allir ættingj-
ar. Hann var mjög gamansamur
og við hlógum oft að því sem bar
á góma í spjallinu en einnig átt-
um við alvarleg samtöl og ríkti
trúnaður milli okkar. Eftir að ég
hætti að vinna hringdum við okk-
ur reglulega saman og spjölluð-
um um lífið og tilveruna. Hrúta-
fjörðurinn var honum alltaf mjög
hugleikinn og hann fylgdist vel
með því sem var að gerast í sveit-
inni. Hann gaf út margar nótna-
bækur með lögum eftir Stein-
grím bróður sinn og hafði alla
umsjón með verkum hans. Einn-
ig gaf hann út hljómdisk með lög-
um eftir sjálfan sig, Steingrím og
Lárus. Eftir hann er bókin Æviá-
grip, þar sem hann stiklar á
stóru um lífshlaup sitt.
Núna þegar haustlaufin falla í
öllum sínum margbreytilegu lit-
um og minna á litríkan og fal-
legan persónuleika Halla kveð ég
hann og þakka af öllu hjarta og
með söknuði fyrir hverja stund
sem við áttum saman fyrr og
síðar.
Við Gunnhildur vottum ást-
vinum okkar dýpstu samúð.
Finnur Eiríksson.
✝ Kristín HuldaÞór fæddist á
Akureyri 13. júní
1924. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Ísafold 6.
september 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jó-
hanna Þór hús-
móðir, f. 23.10.
1886, d. 10.12.
1965, og Jón Þ.
Þór málarameistari, f. 25.9.
1877, d. 24.7. 1941. Systkini
Kristínar voru Sverrir Páll
Þór, f. 16.10. 1914, d. 28.8.
1990, og Ólöf F. Þór, f. 29.9.
1930, d. 5.1. 2008.
Kristín bjó á Akureyri fram
til ársins 1956 en þá flutti hún
ásamt móður sinni til Reykja-
víkur og það sama ár byrjaði
hún að vinna í fjármáladeild
Sambands ís-
lenskra samvinnu-
félaga og vann þar
til ársins 1972.
Kristín giftist í
mars 1972 ekkju-
manni frá Banda-
ríkjunum, Carter
Bundy, og flutti
með honum vestur
um haf. Lengst af
bjuggu þau í Flór-
ída. Carter lést ár-
ið 1987 en Kristín bjó áfram í
Flórída til ársins 1998 er hún
flutti aftur til Íslands.
Kristín var mjög virk í
kristilegu starfi, bæði á Íslandi
og vestan hafs. Hún stofnaði
m.a. Æskulýðskór KFUM og
KFUK.
Útför Kristínar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 20.
september 2018, klukkan 13.
Í dag kveðjum við elskulega
móðursystur okkar, Kristínu
Huldu Þór. Stína frænka, eins og
við kölluðum hana ávallt, skipaði
sérstakan sess í lífi okkar allra.
Við tengdumst henni sterkum
böndum hvert á sinn hátt. Við
sem elst erum tengdumst henni
strax í barnæsku þegar hún
ásamt ömmu okkar bjó um fimm
ára skeið á heimili foreldra okk-
ar. Það lagði grunninn að hinu
nána sambandi okkar allra við
hana. Það var alltaf gaman að
heimsækja Stínu eftir að hún
flutti í Sólheimana í Reykjavík
og ekki síst að fá að gista hjá
henni. Hún sagði okkur gjarnan
skemmtilegar og spennandi sög-
ur, m.a. frá ferðalögum sínum, og
á heimili hennar var að finna
framandi muni frá fjarlægum
löndum. Það var stundum eins og
ævintýrablær svifi þar yfir vötn-
um. Við urðum öll heldur leið
þegar við fréttum af því að hún
hygðist flytja til Bandaríkjanna
en flest fengum við tækifæri til
þess að heimsækja hana þangað
oftar en einu sinni. Líklega er
minnisstæðasta ferð okkar
systra frá 1976 þegar við, þá tutt-
ugu og tveggja og tólf ára gaml-
ar, ferðuðumst einar til New
York í okkar fyrstu alvöru utan-
landsferð. Það var spennandi og
mikil upplifun og Stínu þótti
gaman að opna þann ævintýra-
heim fyrir okkur. Flestar heim-
sóknir okkar til Stínu voru þó til
Flórída, þar sem hún undi hag
sínum svo vel. Það átti vel við
hana að búa á suðrænum slóðum
og hún naut hins góða veðurfars
sólskinsríkisins. Hennar létta
lund og glaðværð átti svo vel
heima þar ytra. Það var henni því
erfið ákvörðun að flytja til Ís-
lands 1998, en þá hafði það úr-
slitaáhrif að hún vildi vera nærri
fjölskyldu sinni og ástvinum þeg-
ar hausta tæki í lífi hennar.
Stína talaði oft um að henni
fyndist hún eiga heilmikið í okk-
ur systurbörnum sínum en sjálf
var hún barnlaus. Það sama má
svo segja um börnin okkar og
barnabörn. Hún sýndi þeim mik-
inn og einlægan áhuga, væntum-
þykju og kærleik eins og þau
væru hennar eigin barnabörn og
vildi vita hvernig þeim vegnaði
og hvað þau hefðu fyrir stafni
hverju sinni. Við skynjuðum öll
hve mikils hún mat þessi tengsl.
Þegar líkamlegri heilsu Stínu
fór að hraka flutti hún á hjúkr-
unarheimilið Ísafold. Hún undi
hag sínum ágætlega þar og leið
vel. Þar skipti máli að hún glataði
aldrei andlegri heilsu og getu.
Hún fylgdist með fréttum og
heimsmálunum, las ógrynnin öll
af bókum, var virk á Facebook og
í tölvusamskiptum við vini og
fjölskyldu um allan heim. Við er-
um þakklát fyrir að hafa getað
annast hana og stutt þegar hún
þurfti á því að halda undir lokin
og kveðjum með söknuði elsku-
lega frænku okkar.
Jón Þór, Gróa, Gunnar og
Jóhanna.
Í dag er komið að kveðjustund
þegar Kristín Hulda Þór verður
jarðsungin frá Grafarvogskirkju.
Ég kynntist Kristínu snemma á
níunda áratug síðustu aldar þeg-
ar við Jóhanna systurdóttir
hennar fórum að draga okkur
saman. Í fyrstu voru tækifærin
til samveru fá þar sem Stína var
búsett í Bandaríkjunum en
minningarnar frá heimsóknum
okkar til hennar á Flórída eru
okkur afar dýrmætar. Það á ekki
síst við um brúðkaupsferðina
okkar 1988. Þá dvöldum við hjá
henni um nokkurra vikna skeið
og ég kynntist henni vel. Það var
frábært að njóta gestrisni henn-
ar og glaðværðar og fá að taka
þátt í því lífi sem hún lifði í
Bandaríkjunum sem gaf henni
svo mikið. Það var augljóst að
það átti vel við Stínu að búa á
Flórída, hún naut þess að vera í
sólríku og hlýju loftslagi þar sem
hún gat jafnvel synt í vatninu
sem húsið hennar stóð við. Henni
tókst eitt kvöldið að koma ungu
hjónunum með sér í vatnið en þá
vildi ekki betur til en allir þurftu
að forða sér með hraði því þar
var einnig á sundi krókódíll sem
hafði villst í vatnið. Brúðguminn
ungi hafði auðvitað synt lengst
og átti þ.a.l. lengsta leið í land
þegar hann skyndilega horfðist í
augu við óargadýrið. Þessi saga
hefur oft verið rifjuð upp og
ávallt uppskorið mikinn hlátur,
ekki síst Stínu sem fannst þetta
nú ekkert tiltökumál. Fullyrðing-
ar mínar um að þarna hafi ég
bjargað lífinu á sundi þóttu henni
miklar ýkjur en skellihló að öllu
saman. Hláturmildi einkenndi
einmitt Stínu og hún sá ævinlega
jákvæðar hliðar hvers máls og
fólksins í kringum sig. Þó að líf
hennar hafi ekki alltaf verið
þrautalaust og heilsan hafi á tíð-
um gert henni erfitt fyrir var
glaðværðin ávallt skammt und-
an. Henni var tamt að líta svo á
að ávallt bæri að þakka það sem
gott væri og muna að margir
lifðu við þyngri þrautir.
Stína var um margt mjög
áhugaverð kona. Hún ferðaðist
mikið á yngri árum, m.a. til landa
sem á þeim tíma þóttu framandi
og bjó yfir lífsreynslu sem ekki
er sjálfgefin fyrir konu af hennar
kynslóð. Það mótaði hana eflaust
og átti þátt í þeirri víðsýni sem
hún hafði til að bera og sjálf-
stæði. Hún var alveg fram á síð-
ustu daga virk á samfélagsmiðl-
um og í samskiptum við vini og
ættingja víðsvegar um heiminn.
Það veitti henni mikla ánægju.
Við hjónin erum þakklát fyrir all-
ar þær stundir sem við áttum
með Stínu, bæði á Íslandi og í
Bandaríkjunum. Við höfðum
ekki tök á að vera við jarðarför
Stínu en erum með henni í hug-
anum og erum þakklát fyrir að
hafa haft tækifæri til eiga með
henni fallega kveðjustund fyrir
skömmu þegar við öll vissum
hvert stefndi.
Blessuð sé minning Kristínar
Huldu.
Pétur Ásgeirsson.
Öll mætum við lokadegi okkar
jarðneska lífs, fyrr eða síðar.
Kristínu Þór voru gefin mörg ár
og góð þrátt fyrir heilsubrest á
unglingsárum. Hún var þakklát
og glöð kona. Kynni mín af
henni má rekja til æskuáranna
en hún og móðir mín voru jafn-
aldrar og góðar vinkonur frá
Akureyrarárum mömmu, en
þangað fluttist hún með foreldr-
um sínum þegar Jóhannes afi
gerðist starfsmaður Kristni-
boðsfélags kvenna á Akureyri á
árunum 1933-1939.
Móðir Kristínar, Jóhanna Þór,
var lengi formaður kristniboðs-
félagsins fyrir norðan. Kristín
ólst því upp innan um ákafar
kristniboðskonur og var upp frá
því mikill kristniboðsvinur, sem
kom fram í áhuga hennar á starf-
inu, fyrirbænum og rausnarleg-
um gjöfum sem full ástæða er til
að þakka á þessari stundu. Krist-
ín þakkaði móður sinni fyrir að
hafa alið sig upp í trúnni á Jesú
Krist og þannig leitt hana á rétt-
an veg og blessunarríkan. Í við-
tali sem ég tók við hana fyrir
tímaritið Bjarma fyrir sjö árum
sagði hún einmitt: „Trúin hefur
gefið mér svo margt, trúin er
grundvöllur alls annars. Hún er
ástæðan fyrir vellíðan minni og
blessun. Ég er rík að þekkja
Jesú, trúa á hann og fá að lifa í
samfélagi við hann. Án þess hefði
líf mitt orðið allt öðruvísi.“
Kristín var virk í söng- og
tónlistarlífi kristilegu félaganna
og stofnaði á sínum tíma Æsku-
lýðskór KFUM og K. Eftir að
hún giftist og flutti vestur um haf
var hún dugleg að senda föður
mínum nótur að söngvum sem
nota mætti í almennum söng eða
kórsöng innan félaganna, en
pabbi var alltaf með hugann við
að glæða sönglífið með einhverj-
um hætti.
Kristínu hitti ég síðast fáein-
um dögum fyrir andlát hennar.
Að loknu góðu samtali las ég
Sálm 121, um að Drottinn sé
vörður okkar og að hann varð-
veiti inngöngu okkar og útgöngu,
héðan í frá og að eilífu. Útgangan
úr þessum heimi var ekki langt
undan, það vissi hún. Síðan báð-
um við saman og hún kvaddi mig
með orðunum: „Ef við sjáumst
ekki aftur hér þá munum við
sjást á himnum.“ Hún vissi hvert
leiðin lá, lifði í von og fullvissu
trúarinnar um að nú lægi ferðin á
fund og í faðm Jesú. Bros hennar
fylgdi mér er ég hvarf út um
dyrnar. Drottinn blessi minningu
Kristínar Huldu Þór og huggi
ástvini alla.
Ragnar
Gunnarsson.
Kristín Hulda Þór
✝ Lucinda GígjaMöller fæddist
á Siglufirði 25. apr-
íl 1937. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri 10.
september 2018.
Foreldrar Gígju
voru Alfreð Möller,
f. 30.12. 1909, d.
10.1. 1994, og
Friðný Sigurjóna
Baldvinsdóttir, f.
16.10. 1918, d. 22.4. 1988. Syst-
kini hennar eru Páll Geir, f.
27.9.1940, Súsanna Jóna, f. 7.9.
1943, Alma Kristín, f. 21.9. 1945,
Erla Elva, f. 13.9. 1946, og Jó-
hann Gunnar f. 25.7. 1955.
Eiginmaður Gígju er Halldór
Hallgrímsson skipstjóri, f. 8.7.
1932. Þau gengu í hjónaband 2.
júní 1956. Dætur þeirra eru 1)
Helga, f. 6.7. 1959. Eiginmaður
hennar er Haukur Stefánsson, f.
10.7. 1960. Þau eiga synina Hall-
dór Elfar, f. 22.5. 1981, og
Hrannar Atla, f. 7.12. 1989. Hall-
dór Elfar er kvæntur Maríu Rut
Dýrfjörð og eiga þau dæturnar
Kötlu Dögg, f. 2012, og Elmu
Lind, f. 2014. 2) Halla, f. 29.9.
1960. Eiginmaður hennar var
Halldór Gestsson, f. 30.10. 1956,
d. 2014, þau slitu samvistum.
Börn Þeirra eru a) Hildur, f.
30.10. 1978. Eiginmaður hennar
er Jón Ísleifsson og dætur
þeirra eru Gígja Lillý, f. 2008,
og Heiðdís Harpa, f. 2011. b)
Þórður, f. 27.1. 1981. Eiginkona
hans er Halldóra Kristín Hauks-
dóttir. Börn þeirra eru Berglind
Halla, f. 2002, Haukur Leo, f.
2007, og Hrafn Leví, f. 2010. c)
Hlynur, f. 26.9. 1993. Maki Höllu
er Magnús G. Gunnarsson, f.
24.10. 1958. Einnig
var bróðursonur
Halldórs, Hall-
grímur Jökull
Jónasson, f. 31.1.
1963, í fóstri hjá
Gígju og Halldóri
frá 7-10 ára aldurs.
Hallgrímur Jökull
er kvæntur Ásdísi
Þórðardóttur og
eiga þau börnin
Jónas Jökul og
Ólöfu Gígju.
Gígja fæddist á Siglufirði en
flutti þriggja ára gömul til
Akureyrar, þar sem hún bjó alla
tíð. Árið 1960 fluttu Gígja og
Halldór í Ásveg 16 og bjuggu
þar í 43 ár þar til er þau fluttu í
Skálateig 3. Gígja var heima-
vinnandi húsmóðir þar til dæt-
urnar uxu úr grasi en þá vann
hún um nokkurra ára skeið á
skrifstofum Vélsmiðjunnar Atla
og Ofnasmiðju Norðurlands.
Hún gekk ung til liðs við skáta-
hreyfinguna og var skátaforingi
og félagsforingi í kvenskáta-
félaginu Valkyrjunni. Síðar
varð Gígja félagi í St. Georgs-
gildinu.
Gígja spilaði á gítar, söng,
prjónaði, heklaði, saumaði út,
málaði á postulín o.fl. Liggja eft-
ir hana margir fallegir munir.
Einnig grúskaði hún mikið í ætt-
fræði. Gígja og Dóri ferðuðust
mikið bæði innan- og utanlands.
Gígja greindist með Alz-
heimer-sjúkdóminn fyrir nokkr-
um árum og hefur búið á Dval-
ar- og hjúkrunarheimilinu Hlíð í
tæp fjögur ár.
Gígja verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju í dag, 20.
september 2018, klukkan 13.30.
Elsku mamma.
Þú brostir við brosi sólar
það bros kom frá göfugu hjarta,
svo sagðir þú: En sá ylur,
ég elska sólskinið bjarta.
Þú elskaðir allt hið góða
og allt það sem blessun veitir
og hjartanna harma stillir
og hatri í kærleik breytir.
Við þökkum þér alla ástúð
á umliðnu tímans safni.
Við kveðjum með klökkum huga
við kveðjum í Drottins nafni.
(Helga Halldórsdóttir frá Dag-
verðará)
Við eigum fallegar minningar
um þig, elsku mamma, og munum
alltaf sakna þín.
Helga og Halla.
Lucinda Gígja
Möller
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HAUKUR GUÐJÓNSSON
frá Gaulverjabæ í Flóa,
lést á Hjúkrunarheimilinu Eir, Grafarvogi,
sunnudaginn 16. september.
Útförin fer fram frá Lágafellskirkju
þriðjudaginn 25. september klukkan 13.
Baldur Hauksson Laufey Bjarnadóttir
Grétar Hauksson Eva Ósk Svendsen
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN GLÚMSDÓTTIR,
Hólum,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands á
Húsavík föstudaginn 14. september.
Útförin fer fram frá Einarsstaðakirkju laugardaginn
22. september klukkan 14.
Jakob Haraldsson
Glúmur Haraldsson
Sverrir Haraldsson Guðný Þorbergsdóttir
Haraldur Rúnar Sverrisson
Símon Hjalti Sverrisson Erla Brynjólfsdóttir
Þorbergur Sverrisson Lára Guðnadóttir
Lárus Sverrisson Erla Björk Biering
og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir og afi,
GÍSLI MAGNÚSSON
frá Frostastöðum,
til heimilis á Freyjugötu 28,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 11. september.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 21. september
klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að styrkja Ljósið,
endurhæfingar- og stuðningsmiðstöð.
Ólöf S. Arngrímsdóttir
Magnús Halldór Gíslason Sólveig Þrándardóttir
Jóda Elín V. Margrétardóttir
og barnabörn