Hugrún - 01.05.1924, Page 8

38 [Hug-rún]
„í laganna nafni tek eg þig fastann, héðan af
skalt þú ekki sleppau.
Eg veitti ekkert viðnám.
Nelly hafði staðnæmst úti á brúnni og horfði á
það sem gerðist. Eg horfði á fallega andlitið hennar
og var að hugsa um hvað hún mundi gera við
myndavélina mína; í henni voru gimsteinarnir, eina
sönnunin á móti mér. Mundi hún rétta mér hana
þegar hún kæmi í land; — auðvitað og þá var
eg frá.
Nelly gekk af stað. Það var einhver glampi í
augum hennar sem féll mér vel í geð.
Alt í einu hrasaði hún lítið eitt og greip eftir
handriðinu — og um leið datt myndavélin í sjóinn.
Eg sneri mér brosandi að leynilögreglumannin-
um og kvaðst vera tilbúinn að fylgja honum.
Þá stundina hefði eg viljað gefa mikið til að
vera heiðarlegur maður.
Yísa.
Stundaðu friðar starfsemi
stöktu niður afbrýði.
Veittu gleði í viðmóti
við samhliða kurteisi.
Sveinbjörg Björnsdóttir