Hugrún - 01.05.1924, Side 24

54
[Hugrún]
Og helst eg kýs, þá hníg eg loks að velli,
mín hlíð, að sofa rótt við barminn þinn.
þar yfir mér sem fáein tár þá felli
sá foss sem var í æsku vinur minn.
Og lát mig, Pljótshlíð, ljúfan faðm þinn dreyma,
svo lengi sem mitt rennur hjartablóð;
til minnis um, eg átt hef hjá þér heima
þér einni skal eg helga þessi ljóð.
Og þeir sem ganga þegar eg er dáinn
um þínar brekkur sem að lýst eg hef,
eitt liljublað þá leggi yfir náinn,
þau laun eg kýs mér fyrir þessi stef.
Jón Þórðarson
úr Fljótshlíð.
Skrautklædd kona.
Eikin prúða skarlatsskrúða
skín sem perla gljá;
skær með ljósin skeljungsbúða
skreytt frá hvirfli að tá.
— Alt forhúða og silkisúða
svona að utan má.
Jón Þórðarson
úr Fljótshlíð.