Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 6

Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 6
6 ÖFEIGUR Smiðirnir voru flestir úr Reykjavík. Varð að flytja þá og sækja í bifreiðum á ríkisins kostnað hvern dag og borga þeim kaup frá því þeir stigu fram úr rúmkiu á morgnana og þar til þeir fóru í inniskó á kvöldin. Kost- aði þessi flutningur 30 þús. kr. árlega. Tvær skýringar eru til á því fyrirbæri, hversvegna Bjarni Ásgeirsson lagði út í þessi fasteignakaup. Ríkið átti verkstæði í Reykjavík og hafði enga þörf fyrir stækkun. Seljand- inn Eyjólfur Jóhannsson frá Sveinatungu er bæði mikill vinur Bjarna og háttsettur liðsoddur í flokki Mbl.manna. Verður aldrei fullvíst, hvort Eyjólfur hefur í þessu efni fremur notið vinsælda og langvarandi gagnkvæmra fjármálaframkvæmda með atvinnumálaráðherra Fram- sóknar eða að ráðherra hefir litið á hina marghátt- uðu verðleika Eyjólfs við undirforingjastörf í samfylk- ingu allra stétta. Nálega engin verkefni biðu þessarar trésmíðaverksmiðju Bjarna og Eyjólfs nema helzt að smíða fyrir ríkisstofnanir, sem höfðu lítinn kaupeyri. Þegar leið að ráðherrakvöldi Bjarna Ásgeirssonar voru stofnskuldir Silfurtúns óbærilegar, flutningurinn á smiðunum á kostnað ríkisins eins dæmi og lítið um viðskiptavini nema þá sem ekki gátu borgað. Frum- kostnaður Silfurtúns og óhjákvæmilegur rekstrarhalli hvíldi með vaxandi þunga á ríkissjóði. Þegar Hermann Jónasson hafði eftir marháttaðar hörmungar erft stól Bjarna Ásgeirssonar, þótti honum bera vel í veiði að sanna á ómótmælanlegan hátt vanmátt þessa keppinautar og að losna við að útvega stórfé í hinn mikla tekjuhalla á smíðaverkstæði Eyjólfs og Bjarna. Lét hann brátt loka Silfurtúni og gera eins konar útboð á fyrirtækinu. En þó að leitað væri langt og víða vildi enginn kaupa eða leigja þetta Silfurtún. Að lokum kom Hermanni til hugar að losna við þennan sjúkling tveggja flokka með einhverskonar gjafabréfi til hinna athafnamiklu sjúklinga í Reykjalundi. Sú leið var líka lokuð. Þó að leitað væri með logandi ljósi um allt land var ekki til einn einasti maður eða stofnun sem treysti sér til að íklæðast hinni tvöföldu fjármálaljóns- húð tveggja nafnkendra manna úr Mýrasýslu. Silfurtún er harðlokað. Veggir verkstæðisins eru byrjaðir á eins- konar keppni við tuminn í Písa um mótþróa við þyngd- arlögmálið. Og þyngdarlögmál viðskiptanna vill ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.