Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 53

Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 53
ÖPEIGUrí. 53 gengið allt að 25 mílur á klukkustund. Hver bátur kostaði um 300 þúsund krónur íslenzkar. Það var miklu lægri fjárhæð en ríkisstjórnin gaf á sínum tíma fyrir miklu minni og óvandaðri báta frá Svíþjóð og innlend- um smíðastöðvum. XXXIV. OlíusMpið „Þyrill“. Ríkið á nú olíuskip, sem heitir ,,Þyrill“. Er það ná- lega 1000 smálestir að stærð. Um ,,Þyril“ má segja, að hann sé einskonar happagjöf af himnum send. Með- an Bandaríkin höfðu flotastöð og olíubirgðir í Hval- firði, var „Þyrill“ önnum kafinn við olíuflutninga milli þafna hér á landi og frá birgðastöðinni í Hvalfirði til Keflavíkur og flugvallarins þar. Þegar Bandaríkin fluttu lið sitt burt, var ,,Þyrill“ eftir í Hvalfirði og talinn fylgja setuliðseignum, sem ríkisstjómin keypti og seldi einstökum mönnum. Sölunefndin vissi varla, hvað gera skyldi við þetta skip, sem lá í vanhirðu með mikið skemmda vél í Hvalfirði. Enginn Islendingur vildi gera boð í skipið, en sölunefndn hafði von um kaupanda í Noregi, ef íslenzka ríkið léti gera það hæft til starfs og siglinga. Ríkisstjórnin bað þá Pálma Lofts- son að athuga skipið. Hann gerði það og komst að þeirri niðurstöðu, að með nokkurri viðgerð mætti gera ,,Þyril“ mjög nothæfan hér við land. Sýndi forstjór- inn stjórninni fram á, að mestur búhnykkur væri fyr- ir landið að gera við skipið og nota það til olíuflutn- inga með ströndum landsins. Nú vom sendir kunnáttu- menn til að skoða ,,Þyril“, en þeir höfðu allt aðra sögu að segja stjórninni en Pálmi Loftsson. Ráðlögðu þeir að losna við „Þyril“ til útlanda, ef þess væri nokkur kostur. Forstjóri Skipaútgerðarinnar véfengdi þennan úrskurð, og að hans ráðum vom enn sendir nýir skipa- fræðingar til að dæma um „Þyril“. Þeir fylgdu ná- kvæmlega í slóð fyrirrennara sinna, töldu skipið óhæft til afnota fyrir Islendinga. Þegar hér var komið, bjarg- aði Emil Jónsson málinu. Studdi hann Pálma Loftsson til að gera við „Þyril“ til að hagnýta skipið í þágu almennings. Voru nú fengnir í vél skipsins frá Ame- ríku þeir hlutir, sem með þurfti. Kostaði endurnýjun skipsins 300 þúsund krónur. Ekki stóð á viðfangsefn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.